Λίγο πριν τη τραγωδία (μέρος δεύτερο)...
της Μάρως Σιδέρη
“Kάθε τραγωδία είναι μίξη σφαλμάτων και ατυχημάτων… Ουδέποτε το φαινόμενο αυτό απεικονίστηκε εναργέστερα απ’ ό,τι στην ιστορία της ελληνικής αποτυχίας στον μικρασιατικό πόλεμο».(Lloyd George)
Από τα βάθη της Μ. Ασίας φτάνουν στη Σμύρνη και στις γύρω περιοχές τα πρώτα τρένα, κατάμεστα από στρατιώτες και πρόσφυγες. Σύμφωνα με υπολογισμούς των Αμερικάνων, κάθε μέρα έφταναν γύρω στους 30.000 πρόσφυγες στην πόλη (Μ Housepian) αναζητώντας ένα κατάλυμα για τη νύχτα και ένα μέσο διαφυγής.
Λίγο πριν τη τραγωδία (μέρος πρώτο)
της Μάρως Σιδέρη
“Kάθε τραγωδία είναι μίξη σφαλμάτων και ατυχημάτων… Ουδέποτε το φαινόμενο αυτό απεικονίστηκε εναργέστερα απ’ ό,τι στην ιστορία της ελληνικής αποτυχίας στον μικρασιατικό πόλεμο». (Lloyd George)
Ψήνουν κατάργηση της προσευχής στα σχολεία
Σχόλιο : "Ιστορικοί" υπεράνω υποψίας.
Πολλά ερωτήματα δημιουργεί ένα άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ που συχνά απηχεί τις κυβερνητικές απόψεις σχετικά με την πρωινη΄προσευχή στα σχολεία. Το άρθρο με τίτλο "Και αν τα παιδιά δεν κάνουν την προσευχή στο σχολείο;"
Το μαγικό νερό της αγάπης
Σχόλιο: Θα προσθέσω μια προσωπική εμπειρία (λίγο αντίστροφη). Η συνέχεια στο τέλος του άρθρου...
Ένας Ιερέας στη Ρωσία, μετά τον Αγιασμό τών Θεοφανείων, γέμιζε τά μπουκαλάκια τών ενοριτών. Κάποια μεσόκοπη κυρία τον πλησίασε καί τού έδωσε ένα όμορφο μπουκάλι. Μόλις, όμως εκείνος έβαλε μέσα Αγιασμό, τό μπουκάλι έγινε θρύψαλα!
Γεροντικό \ Για τον Αββά Παύλο που πλανήθηκε
Από τις εμπειρίες των αρχαίων Πατέρων της ερήμου
Κείμενον βλ. F. Nau - L. Glugnet, Vies et Récits d'Anachorètes, Revue de 1' Orient Chrétien, τόμ. 10 (1905), σ. 47-49.
Ζούσε κάποτε στη Θηβαΐδα κάποιος που τον έλεγαν Παύλο και ήταν ευλαβής και φιλακόλουθος. Μέρα και νύκτα παρακολουθούσε την εκκλησία κι έκανε με προθυμία και τις υπόλοιπες διατεταγμένες ακολουθίες.