Το άρθρο αυτό γράφτηκε στις 20/2/2005, δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" στις 1/3/2005 και αναδημοσιεύτηκε σε τοπική εφημερίδα του Πύργου ("ΠΑΤΡΙΣ") στις 9/3/2005. Ωστόσο, παραμένει επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε... Είναι σύντομο και σας προτρέπουμε να μην το προσπεράσετε.
γράφει ο Μιχαήλ Μπερκουτάκης
ΠΕΡΙ ΣΤΙΦΑΔΟΥ ΟΡΦΑΝΟΥ
Ήγουν, λόγος απολογητικός
περί του επικείμενου χωρισμού της Εκκλησίας του Χριστού
από το Νεοελληνικό κράτος.
Φίλος καλός και αγαπητός μας κάλεσε στο σπίτι του για φαγητό σε ημέρα νηστείας. Αν και με μεγάλη χαρά ανταποκριθήκαμε στην πρόσκλησή του, βρεθήκαμε σε αμηχανία όταν μας ανακοίνωσε πως το γεύμα μας θα ήταν στιφάδο. Ευτυχώς όμως πριν προλάβουμε να αρνηθούμε την προσφορά του, επικαλούμενοι το νηστήσιμον της ημέρας, ο καλός μας φίλος έσπευσε να μας εξηγήσει πως το στιφάδο του δεν περιείχε ούτε ίχνος … κρέατος (επρόκειτο δηλαδή περί «στιφάδου ορφανού»). Τον αφήσαμε λοιπόν να μας σερβίρει και ακούσαμε από τα χείλη του το εξής σχόλιο: «… Δυστυχώς, όσο καλά και να το μαγειρέψει κανείς δεν είναι ποτέ δυνατόν να συγκριθεί με το πραγματικό στιφάδο…».