Μέσα στη Αναστάσιμη περίοδο κυκλοφορεί το έκτο τεύχος του περιοδικού των παιδιών του Κατηχητικού του Λυρείου, "Μονοπάτια Φωτεινά"...

Η «Συντροφιά μας» επιστρέφει με ένα νέο τεύχος το οποίο κινείται σε Αναστάσιμους ρυθμούς με Πασχαλινά και Αναστάσιμα θέματα. Αξίζει να σημειωθεί επίσης το φωτορεπορτάζ από την 25η Μαρτίου. 

Αποστολικό ανάγνωσμα Κυριακής των Μυροφόρων

Πράξεις Αποστόλων (στ' 1-7)

Κυριακή Μυροφόρων: ακολουθία όρθρου, μουσικά κ.α.

Κυριακή Μυροφόρων

Παρακάτω μπορείτε να βρείτε: το τυπικό, την ακολουθία του όρθρου κ.α. για την Κυριακή των Μυροφόρων:

Μήνυμα μέσα από την Τουρκία: Μιλάμε Ελληνικά, την γλώσσα των προγόνων μας

«Καταλαβαίνω ελληνικά μα δεν θέλω να τα μιλάω. Φοβάμαι πως αν μιλήσω (νέα) ελληνικά θα ξεχάσω τα ρωμέικα, θα ξεχάσω την γλώσσα μου και δεν θέλω.

Πρέπει να συνεχίσω να την μιλάω, Αν δεν το κάνω εγώ ποιος θα το κάνει;»

Ἡ Ἐκκλησία εἶναι θεραπευτήριο καί ὄχι δικαστήριο τῶν ψυχῶν

Ἁγίου Ἰωάννη Χρυσοστόμου

Ἡ Ἐκκλησία εἶναι θεραπευτήριο καί ὄχι δικαστήριο τῶν ψυχῶν. Δέν καταδικάζει γιά τά ἁμαρτήματα ἀλλά παρέχει συγχώρηση τῶν ἁμαρτημάτων.

«Θέλω να γυρίσω στα παλιά… στην παλιά την γειτονιά»

Πόση ομορφιά είχαν τα παιδικά μας χρόνια! Πόση ξενοιασιά, πόσο γέλιο, πόση ελευθερία!

Ευαγγελική περικοπή Κυριακής των Μυροφόρων

Καὶ διαγενομένου τοῦ σαββάτου 

Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ Μαρία ἡ τοῦ Ἰακώβου καὶ Σαλώμη

...

καὶ εἰσελθοῦσαι εἰς τὸ μνημεῖον 

εἶδον νεανίσκον καθήμενον ἐν τοῖς δεξιοῖς, 

περιβεβλημένον στολὴν λευκήν

...

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ ΙΕ´ 43 - 47 και ΙϚ´ 1 - 8

Ένα αγγελούδι κοιμήθηκε, η μικρή Ζωή

Η μικρή Ζωή κοιμήθηκε. Τώρα όμως βρίσκεται σε τόπο όμορφο, όπου δεν υπάρχει λύπη ή στεναγμός. Ο Θεός ας αναπαύει την ψυχούλα της και ας ενδυναμώνει τους γονείς της.

Οὐ θέλομεν δὲ ὑμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοί, περὶ τῶν κεκοιμημένων, ἵνα μὴ λυπῆσθε καθὼς καὶ οἱ λοιποὶ οἱ μὴ ἔχοντες ἐλπίδα. εἰ γὰρ πιστεύομεν ὅτι Ἰησοῦς ἀπέθανε καὶ ἀνέστη, οὕτω καὶ ὁ Θεὸς τοὺς κοιμηθέντας διὰ τοῦἸησοῦ ἄξει σὺν αὐτῷ. [Ά Θεσ. δ΄ 4, 13-14]

...Προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν 

καὶ ζωὴν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος. 

Ἀμήν.

Καλή ανάσταση Ζωή

Αιωνία σου η μνήμη.

Έλα να σου πω μια προφητεία...

Σχόλιο: Χρόνια πριν ο γέροντάς μας είχε πει παρόμοια λόγια... Ποιοι θα πάρουμε την πόλη; Τα αγοράκια με τον φραπέ στην καφετέρια ή τα κοριτσάκια με τα σορτσάκια; (δυστυχώς δεν έχει ηχογραφηθεί η ομιλία του, αλλά τα λόγια του έχουν χαραχτεί ανεξίτηλα στη μνήμη μου). Θα μου πείτε ότι ίσως άλλα λένε μεγάλοι Άγιοι της εποχής μας. Εγώ με τη σειρά μου θα απαντήσω ότι ο Θεός μπορεί να αλλάξει την απόφασή του (Θεός είναι!) αρκεί να υπάρξει μετάνοια!!! Ας θυμηθούμε τη μετάνοια που έδειξαν οι Νινευίτες μετά την αποστολή του προφήτη Ιωνά! Αν κι εμείς δείξουμε μετάνοια τότε όλα θα αλλάξουν προς το καλύτερο και προς αυτό που προσδοκούμε...Διαφορετικά; Τί μας περιμένει; Ή μήπως αυτό που μας περιμένει θα φέρει τη μετάνοια; Οψόμεθα...

Το παρακάτω άρθρο έχει ανάλογο πνεύμα και το αναδημοσιεύουμε:


Όλοι γνωρίζουμε τις προφητείες των Αγίων της Εκκλησίας μας. Η Τουρκία θα διαλυθεί, οι Έλληνες θα πάρουμε τη Πόλη, η Ελλάδα θα μεγαλώσει και πολλά ακόμα.

Εδώ όμως γεννιέται μια απορία. Ποιοι θα πάρουμε τη Πόλη; Επιτρέψτε μου να ξεδιπλώσω το συλλογισμό μου.