(ἀπόσπασμα
ἀπό γραπτή ὁμιλία του)
Πολύ
θλιβερά καί δραματικά, ἀδελφοί
μου χριστιανοί Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως, αὐτά πού συνέβησαν μέ τίς πυρκαϊές πρίν ἀπό λίγες μέρες στήν πατρίδα μας καί
μάλιστα στήν πρωτεύουσά μας τήν Ἀθήνα.
Τί νά ποῦμε; Δέν ξέρουμε
τί νά ποῦμε! Τό πρῶτο πού ἔχουμε χρέος νά κάνουμε εἶναι νά προσευχηθοῦμε γιά τίς πληγεῖσες οἰκογένειες νά τούς δώσει ἡ Παναγία κουράγιο νά παρηγορηθοῦν καί νά σταθοῦν στά πόδια τους καί νά εὐχηθοῦμε ἔπειτα ὑπέρ ἀναπαύσεως τῶν θανατωθέντων ὑπό τοῦ πυρός, ἄν καί ὁ μαρτυρικός τους θάνατος ὑπῆρξε
ἐξιλεωτικός γι᾽ αὐτούς.
Τό κακό πού ἔγινε ἔχει βέβαια τήν φυσική του ἑρμηνεία, πού εἶναι ἡ σατανική ἐνέργεια τῶν κακοποιῶν ἐκείνων ἐμπρηστῶν, οἱ ὁποῖοι προκάλεσαν τόν μαρτυρικό θάνατο ἑκατό ἀνθρώπων καί μικρῶν παιδιῶν ἀκόμη. Φρικτό! Ἀλλά κατά τήν Ἁγία Γραφή, γενικά κάθε κακό πού
συμβαίνει στόν κόσμο, εἴτε
κοινωνικό εἴτε οἰκονομικό καί αὐτό ἀκόμη τό φυσικό κακό, αἰτία ἔχει τήν ἁμαρτία. Γι᾽ αὐτό
καί οἱ προφῆτες ἤδη στήν Παλαιά Διαθήκη, ἀλλά καί ὅλοι
οἱ
Ἅγιοι
Πατέρες, κάθε κακό πού συνέβαινε, εἴτε
ἀπρόοπτες
καταστροφές, εἴτε
ἀνομβρίες
εἴτε
ὁποιοδήποτε
ἄλλο
συμβάν, τό λάμβαναν ὡς
ἀφορμή
νά κηρύξουν μετάνοια στό λαό.