Αρχιμανδρίτου π. Χαράλαμπου Βασιλόπουλου
Σχόλιο: στο τέλος υπάρχει σύνδεσμος (link) για αποθήκευση σε αρχείο pdf και εκτύπωση.
Σχόλιο: στο τέλος υπάρχει σύνδεσμος (link) για αποθήκευση σε αρχείο pdf και εκτύπωση.
Συ, αναγνώστα, που θα διάβασης αυτό το βιβλίο για τη χαρτοπαιξία, ασφαλώς θα πης μέσα σου:
Αυτός που τα γράφει, για να τα κατέχη τόσο πολύ, πρέπει να είναι μεγάλο χαρτόμουτρο. Σάς εξομολογούμαι όμως, ότι στα χαρτιά έβαλα μόνον μια φορά στη ζωή μου προ (58) πενήντα οκτώ ετών, όταν ήμουνα μαθητής.
Το βράδυ της πρωτοχρονιάς επήγα σε ένα καφενείο, που χαρτόπαιζαν. Ξεγελάστηκα και έβαλα μια δραχμή. Είχα οκτώ (8) εν όλω. Για την εποχή, που ή λίρα είχε 30-40 δραχ. ήταν λογαριασμός οι (8) δραχμές μου. Στην αρχή κέρδισα τρεις δραχμές. Έχασα κατόπιν δύο.
Ξανακέρδισα, ξανάχασα. έφθασα να κερδίσω δεκάξη δραχ. Είχα γλυκαθεί και δεν ξεκολλούσα. Γύρισε κατόπιν το χαρτί και έχασα τις δεκαέξι δραχ. και τις οκτώ δικές μου...Γύρισα κατόπιν αργά άφραγκος και εισέπραξα δριμύτατες παρατηρήσεις από τον παππού μου, Θεός σχωρέστον.
Αϊ! αυτό ήταν.
Από τότε δεν τα ξανάγγιξα στη μακρά ζωή μου.