Η συντακτική ομάδα του ιστολογίου μας με τη σύμφωνη γνώμη των πνευματικών μας, αλλά και με τη βοήθεια ιερέων, συνέταξε μετά από την απαραίτητη διαβούλευση την παρακάτω επιστολή που ο καθένας μπορεί να στείλει είτε μεμονωμένα είτε σε ομάδες προς τον Τοπικό Μητροπολίτη του. Επειδή η κατάσταση με τον κορωναϊό δεν θα διαρκέσει λίγο και κινδυνεύουμε να φτάσουμε έτσι, όχι μέχρι την Ανάσταση, αλλά και μέχρι την Πεντηκοστή, καλούμαστε να πάρουμε πρωτοβουλίες.
Σημασία δεν έχει αν θα εισακουστεί ή αν θα καταλήξει στον κάλαθο των αχρήστων. Σημασία έχει αν εμείς έχουμε τη διάθεση να αγωνιστούμε. Εννοείται ότι την τελική νίκη μόνο ο Κύριος μπορεί να την πετύχει. Εμείς απλά έχουμε μια ευκαιρία να πάρουμε μια μικρή συμμετοχή, που ίσως όμως μας δώσει και ένα μεγάλο στεφάνι κάποτε...
Η δική μας πρόταση είναι αυτή. Εννοείται ότι κάποιος άλλος μπορεί να στείλει ένα άλλο δικό του κείμενο, ή να δανειστεί μέρος του δικού μας. Η συγκεκριμένη επιστολή είναι δισέλιδη (ακολουθεί παρακάτω με μπλε χρωματισμό και μπορείτε να την αντιγράψετε σε αρχείο word κάνοντας τις δικές σας προσθήκες ή τροποποιήσεις).
Προς τον
Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη…
Σεβασμιώτατε
Πάτερ και Δέσποτα,
Με πόνο
ψυχής και συντετριμμένη καρδία βιώνουμε την απαγόρευση της τέλεσης Θείας
Λειτουργίας, που ισχύει στην Ελλάδα, με απόφαση του Πρωθυπουργού από το βράδυ
της Δευτέρας 16ης Μαρτίου, με αφορμή την εξάπλωση του κορωνοϊού στην
χώρα μας.
Από
μικρά παιδιά ακούγαμε τους βίους των Μαρτύρων και Ομολογητών της Εκκλησίας μας,
από την αρχαία Εκκλησία μέχρι τα νεότερα χρόνια, και διδαχθήκαμε πώς στο
πέρασμα του χρόνου προσπαθούσαν οι εχθροί του Χριστού να σβήσουν την πίστη και
την λατρεία του μόνου αληθινού Θεού. Μάθαμε ότι οι κακουχίες και τα μαρτύρια
που πέρασαν οι Χριστιανοί σε εποχές διωγμών δεν κατάφεραν να εξαφανίσουν την
χριστιανική λατρεία πάνω στην γη, επαληθεύοντας τον λόγο του Κυρίου μας, ότι
«πύλαι Ἅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς» (Μτ. 16,18).
Και αυτό
συμβαίνει εδώ και 2000 χρόνια στην Ελλάδα. Από την πρώτη στιγμή που οι Άγιοι
Απόστολοι ήρθαν στα ελληνικά εδάφη και ίδρυσαν τις διάφορες τοπικές Εκκλησίες,
άρχισε να τελείται και το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, το οποίο ουδέποτε
διακόπηκε συνολικά στην Ελλάδα, όσοι διωγμοί και αν ξέσπασαν, όσοι λοιμοί ή
άλλα θανατηφόρα συμβάντα και αν μάστιζαν τις πόλεις, τα νησιά και τις επαρχίες
μας.