7.6.20
Η ορθόδοξη Πίστη μας του Αρχιμ. Επιφανίου Κ. Χατζηγιάγκου (2ο κεφ): Το δόγμα της Αγίας Τριάδος
2.4. Ο ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ
Τὸ δόγμα τῆς Ἁγίας Τριάδος
Ἔχουμε πεῖ ὅτι ἡ πρώτη μεγάλη ἀλήθεια τῆς πίστεώς μας εἶναι ὅτι ὑπάρχει Θεός. Ὅπως μᾶς ἀποκαλύπτει ἡ Ἁγία
Γραφή, ὁ Θεὸς εἶναι ἕνας καὶ ὄχι πολλοί (βλ. Δευτ. 32,39. Ἰω.
17,3). Ἡ δεύτερη βασικὴ ἀλήθεια εἶναι τὸ δόγμα τῆς Ἁγίας Τριάδος.
Ὅτι δηλαδὴ ὁ Θεὸς εἶναι ἕνας ὡς
πρὸς τὴν οὐσία (φύση), ἀλλὰ τρία πρόσωπα·
ὁ Πατήρ, ὁ Υἱὸς καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα.
Εἶναι, ὅπως λέμε, τριαδικός. Ὁ ἕνας Θεὸς ὑπάρχει σὲ τρία πρόσωπα
(ὑποστάσεις).
Ψαλτηρίου θησαύρισμα...
Ὁ
Ὅσιος Ἀρσένιος ὁ Καππαδόκης, σὰν ἱερέας ποὺ ἦταν, χρειαζόταν νὰ διαβάζει εὐχὲς
γιὰ διάφορες περιπτώσεις. Οἱ εὐχὲς ὅμως τοῦ Εὐχολογίου δὲν ἀρκοῦσαν, ἐπειδὴ
ὑπῆρχαν πολλὲς περιπτώσεις γιὰ τὶς ὁποῖες δὲν ὑπῆρχε ἀνάλογη εὐχή. Ἔτσι ὁ Ὅσιος
Ἀρσένιος χρησιμοποιοῦσε ὅλους τοὺς ψαλμοὺς τοῦ Ψαλτηρίου, ὁρίζοντας ἕναν ψαλμό,
γιὰ καθεμιὰ περίπτωση. (Ὁ Ὅσιος Ἀρσένιος τοὺς χρησιμοποιοῦσε καὶ γιὰ εὐχή).
Τὸ Ψαλτήρι,
μὲ τὴ χρήση αὐτή, τὸ εἶχε καὶ ὁ Γέροντας καὶ τὸ διάβαζε καθημερινὰ ὁλόκληρο.
Μερικὲς φορὲς μάλιστα χώριζε τὴ νύχτα σὲ ὧρες:
ἀπὸ τὶς 9:00 ὡς τὶς 10:00 π.χ. διάβαζε τὴν
εὐχὴ καὶ εὐχόταν γιὰ ὅσους τελειώνουν ἀργὰ ἀπὸ τὶς δουλειές τους καὶ γυρίζουν
στὰ σπίτια τους, γιὰ νὰ τοὺς φυλάει ὁ Θεός
ἀπὸ τὶς 11:00 ὡς τὶς 12:00 εὐχόταν γιὰ
ὅσους ταξιδεύουν τὴ νύχτα, νὰ μὴν παθαίνουν ἀτυχήματα
ἀπὸ τὶς 12:00 ὡς τὶς 1:00 γιὰ ὅσους
ξενυχτοῦν μέσα στὰ κακόφημα κέντρα, γιὰ νὰ τοὺς βοηθήσει ὁ Θεὸς νὰ ξεφύγουν.
Γενικὰ εὐχόταν γιὰ ὅλες τὶς περιπτώσεις:
γιὰ ὅσους ἦταν μέσα στὰ νοσοκομεῖα, γιὰ τὰ ζευγάρια ποὺ μάλωναν, γιὰ νὰ λυπηθεῖ
ὁ Θεὸς τὰ παιδάκια κλπ.
Αὐτὴ
τὴ χρήση τοῦ Ψαλτηρίου σύμφωνα μὲ τὸν Ὅσιο Ἀρσένιο τὸν Καππαδόκη, παραθέτουμε
ὡς μιὰ κατάσταση ποὺ ἐξηγεῖ σὲ ποιὲς περιπτώσεις ἐνδείκνυται ὁ κάθε ψαλμός.
Ομιλία του Ιερού Χρυσοστόμου στην Αγία Πεντηκοστή
ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ
1. Είναι μεγάλα, αγαπητοί, και ξεπερνούν κάθε ανθρώπινη λογική τα χαρίσματα που μας δώρισε σήμερα ο φιλάνθρωπος Θεός. Γι᾿ αυτό λοιπόν ας χαιρόμαστε όλοι μαζί και χορεύοντας από χαρά ας υμνήσουμε τον Κύριό μας. Γιατί η σημερινή ημέρα είναι για μας εορτή και πανήγυρη. Όπως δηλαδή η μία εποχή διαδέχεται την άλλη και το ένα ηλιοστάσιο το άλλο, έτσι ακριβώς και στην Εκκλησία η μία εορτή διαδέχεται την άλλη και μας πηγαίνουν από τη μία στην άλλη. Πριν από λίγες ημέρες λοιπόν εορτάσαμε τον Σταυρό, το Πάθος, την Ανάσταση, ύστερα από αυτά την Ανάληψη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού στον ουρανό. Σήμερα όμως συναντήσαμε την ίδια την κορυφή των αγαθών, φθάσαμε στη μητρόπολη των εορτών, βρισκόμαστε στην πραγματοποίηση της υπόσχεσης του Κυρίου: «Ἐὰν γὰρ ἐγὼ μὴ ἀπέλθω,ὁ παράκλητος οὐκ ἐλεύσεται πρὸς ὑμᾶς· ἐὰν δὲ πορευθῶ, πέμψω αὐτὸν πρὸς ὑμᾶς (:σας συμφέρει να φύγω εγώ· διότι εάν δεν πεθάνω επάνω στο σταυρό και δεν φύγω, ο Παράκλητος δεν θα έλθει σε σας. Αν όμως προσφέρω πάνω στον σταυρό την εξιλαστήρια θυσία μου και φύγω από τον κόσμο αυτόν για να πάω στον Πατέρα μου, θα σας στείλω τον Παράκλητο)» [Ιω. 16, 7].