Πρόταση-επανάσταση για τη φορολογία: Μέρος Β’… υλοποίηση

Κουτσά στραβά τα βρήκαμε τα βασικά για τον νέο φορολογικό μας νόμο. Όσοι επιθυμούν να θυμηθούν τις βασικές παραμέτρους του και το πώς αυτός μπορεί να χωρέσει σε μερικές μόνο σελίδες, κάτι που γίνεται μόνο εάν υπάρχει μια συνεκτική συνολική λογική που να τον διέπει, πάντα θα μπορούν να επισκέπτονται τη διεύθυνση αυτή. Πώς το υλοποιούμε όμως τώρα; Θα μαζεύουμε πάλι αποδείξεις;

Όχι βέβαια. Αν περιμένουμε εν έτη 2014 να μαζεύουμε χαρτάκια και να περνάμε ώρες στο να τα ταξινομούμε για να πετάμε μετά από 10 χρόνια τότε δεν χρειάζεται να αλλάξουμε και φορολογικό. Ούτε καν πολιτικούς, μιας και είναι αυθεντίες σε τέτοιες πατέντες με «έξυπνες αποδείξεις» και δώρο ένα χαράτσι.

Η λύση στις μέρες μας είναι πάλι απλή, φθηνή και γρήγορα υλοποιήσιμη. Κάθε φυσικό και νομικό πρόσωπο θα πάρει μια καρτούλα και ένα μικρό μηχανηματάκι για τα έξοδα και τα έσοδα του αντίστοιχα. Θα πάρει φυσικά και έναν κωδικό ασφαλείας για καθένα από αυτά.

Κάθε συναλλαγή λοιπόν θα γίνεται με αυτά και θα καταγράφονται τα δύο ΑΦΜ, το ποσό και η ημερομηνία. Τίποτε άλλο γιατί δεν χρειάζεται το κράτος και κάτι άλλο. Το σύστημα λοιπόν θα καταγράφει όλα τα έσοδα και τα έξοδα κάθε φορολογουμένου, και θα παρέχει κι όλη την πληροφορία στον φορολογούμενο που θα είναι υποχρεωμένος μόνο να εισάγει ότι έσοδα έχει εκτός από αυτά που καταγράφει αυτόματα το μηχάνημα έτσι ώστε να υπάρχουν στο σύστημα.

Αν κάποιος είναι μισθωτός ή συνταξιούχος και δεν έχει άλλα έσοδα τότε αυτά θα μπαίνουν αυτόματα. Αν εισπράττει από ενοίκια, υπηρεσίες, πωλήσεις τότε έχει το μηχανηματάκι του (ναι και τα ενοίκια θα έχουν 20% ΦΣ (Φόρος Συναλλαγών), και θα εκπίπτουν στο σύνολο φυσικά όπως τα πάντα).

Επιπροσθέτως, κάθε φορολογούμενος οφείλει να δηλώσει και τα δάνεια που λαμβάνει έτσι ώστε τα ποσά αυτά να υπολογισθούν σαν «έσοδα» και να μην φορολογούνται ούτε σαν πλεονάζον κεφάλαιο αλλά ούτε και σαν δόσεις αποπληρωμής. Προφανώς κάποιος που λαμβάνει ένα δάνειο ξοδεύει αυτά τα χρήματα σε κάποια επένδυση/αγορά/συναλλαγή οπότε φορολογείται σε αυτήν με τον ΦΣ μια και μόνο φορά. Το ίδιο θα ισχύει και για δανεισμό ανάμεσα σε φυσικά πρόσωπα και θα πρέπει να καταγράφεται και η επιστροφή. Το ίδιο και για τις δωρεές χωρίς την επιστροφή φυσικά.

Στο τέλος του έτους το σύστημα αυτόματα θα υπολογίζει τα πάντα. Ούτε λογιστές, ούτε φοροτεχνικοί ούτε φορολογικές δηλώσεις ούτε τίποτα. Και να μην γκρινιάζουν οι λογιστές γιατί οι επιχειρήσεις θα τους χρειάζονται έτσι και αλλιώς, ενώ λίγο παρακάτω θα εξηγήσουμε περισσότερα.

Για τις συναλλαγές τώρα, ο φόρος συναλλαγών δεν θα δίνεται στην συναλλαγή αλλά θα συγκεντρώνεται και θα αποστέλλεται σε αυτόν που οφείλει να τον πληρώσει (τον αγοραστή εν προκειμένω) κάθε δίμηνο ή ακόμα και μηνιαία. Αυτό θα ισχύει και για αγορές ανάμεσα σε φυσικά πρόσωπα αλλά και για αγορές φυσικών προσώπων από νομικά πρόσωπα ή νομικών προσώπων που δεν εκπίπτουν. Θα ισχύει επίσης και για τις περιπτώσεις που ένα νομικό πρόσωπο αγοράζει τις υπηρεσίες ενός φυσικού προσώπου που δεν είναι στο μισθολόγιο του. Έτσι περιορίζονται και οι περιπτώσεις εργασιακής εκμετάλλευσης.

Ναι ακούσατε καλά. Οι εταιρείες δεν θα εισπράττουν πια ΦΠΑ για να το αποδίδουν. Το ΦΠΑ (τον νέο ΦΣ δηλαδή) θα πρέπει να τον πληρώσει αυτός που κάνει την αγορά (φυσικό ή νομικό πρόσωπο) κατευθείαν στο κράτος υπό μορφή λογαριασμού. Αν δεν το κάνει τότε το ποσό θα τοκίζεται. Αν αργήσει πολύ δεν θα μπορεί να κάνει πλέον συναλλαγές αν δεν συνεννοηθεί με κάποιο τρόπο με το κράτος. Αν επίσης ακυρωθεί μια συναλλαγή για οποιοδήποτε λόγο εντός 10 ημερών, ο ΦΣ επιστρέφεται αυτόματα.

Με αυτόν τον τρόπο έχουμε τα παρακάτω οφέλη:

>Οι επιχειρήσεις αποφεύγουν την γραφειοκρατία της είσπραξης εκ μέρους του κράτους

>Οι επιχειρήσεις δεν μπορούν να καθυστερούν ότι έχουν εισπράξει για δική τους ρευστότητα ούτε και χρειάζεται να περιμένουν επιστροφές

>Το κράτος μπορεί να εισπράττει τον ΦΣ μηνιαία και να έχει μεγαλύτερη ρευστότητα

>Η διαδικασία της είσπραξης θα μπορούσε να είναι και αυτόματη μέσω τραπεζικού λογαριασμού μετά την συναλλαγή αν το επιθυμεί ο φορολογούμενος για λόγους δικής του διευκόλυνσης και έλεγχου cashflow. Σε αυτή την περίπτωση η ρευστότητα του κράτους είναι ακόμα μεγαλύτερη και για μια τέτοια επιλογή το κράτος θα μπορούσε να δίνει και κίνητρα. Για να μην μακρηγορούμε και να μπούμε και στα της ταμπακιέρας, ο χρόνος υλοποίησης ενός τέτοιου συστήματος δεν είναι μεγαλύτερος του έτους και το κόστος μαζί με τον απαραίτητο εξοπλισμό δεν ξεπερνάει τα 10 ευρώ ανά φορολογούμενο. Τα οφέλη σε χρόνους, προσωπικό, λειτουργικά κόστη και πάταξη γραφειοκρατίας δεν χρειάζεται να τα αναφέρουμε.

Ωραία όλα αυτά λοιπόν, αλλά πάλι έχουμε ένα πρόβλημα θα μου πείτε. Το πρόβλημα «Τουρίστας»! Σωστό αλλά μην λέμε τα ίδια και τα ίδια για τον Όκαμ (ανάμεσα σε δυο πιθανές λύσεις ενός προβλήματος επιλέγουμε την απλούστερη που είναι συνήθως και η καλύτερη). Πάντα υπάρχει απλή λύση και στο συγκεκριμένο είναι η ακόλουθη. Κάθε τουρίστας με το που μπαίνει στην χώρα παίρνει την καρτούλα εξόδων του. Με αυτή θα καταγράφει τα έξοδα του και το καλό ελληνικό κράτος που αγαπάει τους τουρίστες θα τον ανταμείβει κατά την έξοδό του από τη χώρα, ανάλογα με το ποσό που έχει καταγράψει στην κάρτα του.

Πως θα τον ανταμείβει; Μα με το εθνικό μας προϊόν, τον τουρισμό. Ανάλογα με το μέγεθος του ποσού ΦΣ που έχει συγκεντρώσει, θα παίρνει ένα εισιτήριο ή κάποιο πακέτο διακοπών για να μας ξανάρθει αυτός ή όποιος άλλος γνωστός του θέλει. Και «αναγκάζεις» τον τουρίστα να παίρνει απόδειξη και τονώνεις και τον τουρισμό σου περαιτέρω. Απλά πράγματα.

Ακίνητα, τεκμήρια και λοιποί φόροι

Το μεγάλο πρόβλημα των τελευταίων ετών και δικαιολογημένα η μεγαλύτερη ανησυχία όλων. Ε σας λέω προκαταβολικά ότι όλοι οι άλλοι φόροι πιθανότατα δεν θα μας χρειαστούν καθόλου, ή αν χρειαστούν θα είναι σε τραγικά μικρότερο ποσοστό από τα χαράτσια και τους ειδικούς ή έκτακτους φόρους που πληρώνουμε σήμερα.

Ανάλογα δεν θα χρειαζόμαστε και το τέρας των αντικειμενικών αξιών στα ακίνητα αφού για αυτά θα υπάρχει ένας φόρος με την αγορά (ο ΦΣ) ο οποίος μάλιστα θα μπορούσε να είναι και μικρότερος του 20% για την πρώτη κατοικία ή και γενικότερα αν θέλαμε να τονώσουμε για διαστήματα την αγορά ακινήτων. Όπως και να έχει όμως η πραγματική αξία θα ορίζει και τον φόρο.

Με την παγκόσμια πατέντα των τεκμηρίων απαξιώ να ασχοληθώ. Καταργούνται. Δεν λέω περισσότερα γιατί είμαι και σε ηλικία που ανεβάζει πίεση.

Ας μην προτρέχουμε όμως με τα παρελκόμενα πριν μετρήσουμε τον κορμό μας που είναι τα συνολικώς 7 άρθρα του φορολογικού μας σχεδίου. Πάμε λοιπόν να μετρηθούμε με το πολυσέλιδο κτήνος τους φορολογικού επιτελείου που κατασκεύασαν 45 ειδικοί και 60 καθηγητάδες με εντολή πρωθυπουργού και τρόικας.

Ήρθε η ώρα να μιλήσουν οι αριθμοί, τεκμηρίωση τώρα!!!

Πάμε λοιπόν στα νούμερα που λένε πάντα την αλήθεια. Από τον Ισολογισμό του 2012 [1] στις σελίδες 15 & 16 βλέπουμε ότι τα έσοδα από φορολογία για το Ελληνικό κράτος χωρίζονται στις παρακάτω κατηγορίες (χονδρικά) με τα ανάλογα ποσά.

Πολύ ωραία λοιπόν για να δούμε μπορεί το υπό σχεδίαση σύστημα να βγάλει αυτά τα νούμερα;

Από την ΕΛ.ΣΤΑΤ. βλέπουμε ότι η τελική καταναλωτική δαπάνη των νοικοκυριών και των μη κερδοσκοπικών ιδρυμάτων που εξυπηρετούν νοικοκυριά για το τελευταίο τρίμηνο του 2013 (όσο πιο πρόσφατα μπορούμε) ήταν γύρω στα 30 δις. Πιο πριν, ακόμα και μέσα στο 2013, ήταν μεγαλύτερη αλλά τα τελευταία χρόνια γενικά όλο και μειώνεται.

Εμείς θα πάρουμε τα 30 δις ανά τρίμηνο, πράγμα που μας δίνει 120 δις σε ετήσια βάση με τα χάλια που είμαστε αυτή την στιγμή.

Ο Φόρος Συναλλαγών του 20% πάνω σε αυτό το ποσό μας δίνει 24 δις σε αντίθεση με τα 12,45 του υπάρχοντος ΦΠΑ του 23% (εκτός αν πάρεις το σάντουιτς κρύο και χωρίς χαρτοπετσέτα). Και μιλάμε για τα επίσημα στοιχεία συναλλαγών όπως τα καταγράφει η ΕΛ.ΣΤΑΤ. όχι τα «μαύρα» που στις μέρες μας είναι πολλά. Ίσως πάρα πολλά.

Για να είμαστε ταπεινοί και απαισιόδοξοι λοιπόν θα υπολογίσουμε ότι από τα πολλά «μαύρα» με το νέο σύστημα θα έχουμε ένα 30% επιπλέον στην καταγεγραμμένη καταναλωτική δαπάνη. Το πιο πιθανό είναι ότι αυτή η αύξηση θα είναι πάνω από 50% αλλά όπως είπαμε πάμε απαισιόδοξα οπότε 30% που αντιστοιχεί σε επιπλέον 7,2 δις και συνολικά 24 + 7,2 = 31,2 δις από ΦΣ.

Ωπ, δεν τελειώσαμε. Έχουμε και τον Τουρισμό που κινείται στις μέρες μας κυρίως «μαύρα». Αν υπολογίσουμε 17 εκατομμύρια τουρίστες με ένα μετριότατο ΦΣ των 200-250 ευρώ στον καθένα έχουμε περίπου 3,8 δις επιπλέον άρα συνολικά και χονδρικά πες 35 δις για τον ΦΣ.

Ο φόρος εισοδήματος τώρα λογικά με το νέο σύστημα θα μειωθεί κατά πολύ αλλά, για μισό λεπτό. Δεν βγαίνουν τα νούμερα καλά στο παλιό σύστημα. Δεν γίνεται να έχεις επίσημη κατανάλωση 120 δις και έσοδα από φορολογία πάνω σε αυτά μόνο 10 δις. Κάπου κάτι λείπει. Κάπου κρύβεται χρήμα με το υπάρχον σύστημα. Πολύ χρήμα.

Κάποια φυσικά είναι από τα έτοιμα, άλλα από δανεισμό, ένα μεγάλο ποσό από το αφορολόγητο του 2012 που εξετάζουμε, αλλά και πάλι η διαφορά είναι τεράστια.

Κανονικά το κράτος θα έπρεπε να λαμβάνει τουλάχιστον τα διπλάσια.

Όπως και να έχει εμείς κρατάμε ό,τι βλέπουμε και το μειώνουμε στο μισό.

Προσωπική εκτίμηση είναι ότι το ποσό όχι μόνο δεν θα αλλάξει τόσο πολύ αλλά ίσως αυξηθεί κιόλας αλλά εμείς είπαμε, είμαστε απαισιόδοξοι. Φόρος εισοδήματος φυσικών προσώπων μόνο 5 δις λοιπόν.

Στις επιχειρήσεις τώρα βλέπουμε ότι ανάμεσα στο 2011 και το 2012 πέσαμε από τα 2,53 στα 1,41 δις. Αυτό συμβαίνει όταν υπερφορολογείς τις επιχειρήσεις και παράλληλα τους κάνεις και την ζωή τους κόλαση σαν κράτος με όποιον τρόπο μπορείς.

Αν υποθέσουμε ότι με τα νέα δεδομένα στην φορολογία η επιχειρηματικότητα θα πάρει τα πάνω της (και όχι μόνο στη φορολογία αλλά και στις διαδικασίες και σε άλλα κόστη όπως θα δούμε πιο κάτω) και ότι εκτός των νέων Ελληνικών, πολλές επιχειρήσεις θα επιστρέψουν ή ακόμα και ξένες να έρθουν προς τα εδώ, τότε τα ποσά που εισπράττουμε δεν θα αλλάξουν αρχικά και μέσα σε 2 χρόνια θα πρέπει να αρχίσουν να δείχνουν σημαντική αύξηση.

Εμείς σαν απαισιόδοξοι θα κρατήσουμε το ποσό στο 1,5 δις που είναι και τώρα πάνω κάτω.

Για να δούμε λοιπόν που φτάσαμε μέχρι τώρα με το απαισιόδοξο σενάριο της ακριβώς επόμενης μέρας σε σχέση με το υπάρχων σύστημα.

Έχουμε λοιπόν με το πολύ απαισιόδοξο σενάριο ένα υπόλοιπα 45,07 – 41,5 = 3,57 δις χωρίς να έχουμε όμως υπολογίσει κανένα άλλο από τους αξίας 16,5 δις λοιπούς φόρους και τέλη και χωρίς να υπολογίζουμε τα 2,83 δις του φόρου ακινήτων (του 2012 γιατί για το 2013 θα είναι τρις χειρότερος).

Δεν έχουμε υπολογίσει επίσης και το όποιο (μεγάλο πιθανότατα) αποθεματικό μας προκύψει από το περιουσιολόγιο και την νομιμοποίηση προηγούμενων εσόδων. Ούτε και τα πρόστιμα από τις κραυγαλέες περιπτώσεις διαφθοράς που θα βγουν στην επιφάνεια.

Αν λοιπόν το σενάριο μας πάει τόσο στραβά και μείνουμε στα παραπάνω 41,5 δις, έχουμε ακόμα φόρους 19,33 δις και κάποιο σημαντικό αποθεματικό από τα οποία μπορούμε να καλύψουμε την διαφορά των 3,57 δις που μας μένει μέχρι το σύστημα να σταθεροποιηθεί.

Ακόμα και να είμαστε 10 δις λάθος στους υπολογισμούς μας, πάλι έχουμε θετική διαφορά σχεδόν 6 δις σε σχέση με το υπάρχον σύστημα. Αυτό σημαίνει ότι ακόμα και με το απαισιόδοξο σενάριο όχι μόνο δεν χρειαζόμαστε τον φόρο ακινήτων αλλά μπορούμε να καταργήσουμε και άλλους ή να τους μειώσουμε δραστικά.

Σημαίνει επίσης, ότι αν μειωθούν κάποια τέλη και ειδικοί φόροι (όπως π.χ. στα καύσιμα) γιατί ΔΕΝ χρειάζονται στον βαθμό που είναι, τότε μειώνουμε το κόστος της ενέργειας, μειώνουμε τις τιμές των προϊόντων στην παραγωγή και την μεταφορά, αυξάνουμε την κατανάλωση περαιτέρω και βοηθάμε επιπλέον την παραγωγικότητα και την επιχειρηματικότητα. Χτυπάμε και το λαθρεμπόριο στο κεφάλι.

Αύξηση επιχειρηματικότητας σημαίνει αυτόματα μείωση ανεργίας και σιγά-σιγά και αύξηση μισθών. Και αυτά με την σειρά τους σημαίνουν μείωση δαπανών για το κράτος (δεν έχεις επιδόματα ανεργίας) και αύξηση εσόδων από ΦΣ και φόρο εισοδημάτων.

Αύξηση εσόδων σημαίνει αύξηση επενδύσεων και μείωση φόρων γιατί δεν υπάρχει ανάγκη για τόσους φόρους και θα υπάρχουν πλεονάσματα οπότε σε ένα διάστημα 2-3 ετών μπορούμε να μιλάμε και για ΦΣ 18% ή για άλλες καταργήσεις ή μειώσεις έμμεσων φόρων.

Τέλος, σημαίνει ότι αν θέλουμε να κρατήσουμε κάποιους άλλους φόρους, σε μικρότερο φυσικά ποσοστό, αυτοί θα μπορούν να είναι 100% ανταποδοτικοί και να πηγαίνουν κατευθείαν στην τοπική αυτοδιοίκηση ή συγκεκριμένους τομείς του κράτους ή να καλύψουν κενά σε άλλα μεγάλα θέματα όπως το ασφαλιστικό ή κάποιες αδικίες που προέκυψαν από το PSI.

Να σας πω τώρα και το κερασάκι στην τούρτα που μου ήρθε αυτή τη στιγμή; Αν είσαι παράνομος μετανάστης πως ακριβώς θα κάνεις συναλλαγές στην Ελλάδα και με ποιους; Ποιος θα σου δίνει λεφτά και ποιος θα παίρνει τα λεφτά σου χωρίς καρτούλα; Να λοιπόν άλλη μια θετική παρενέργεια ενός αυτορυθμιζόμενου συστήματος όπως τα έσοδα-έξοδα.

Έλεγχοι και Λογιστές – Φοροτεχνικοί

Όλα καλά και όλα ωραία λοιπόν και με τα νούμερα αλλά πάλι το σύστημα μας έχει δύο μικρά προβληματάκια.

Α) Οι εταιρείες μπορούν να αποφεύγουν να καταβάλουν ΦΣ για πολλές συναλλαγές τους με άλλες εταιρείες που δεν εκπίπτουν κανονικά. Μπορούν να κάνουν και άλλα κολπάκια μικρότερης εμβέλειας με συναλλαγές που εκπίπτουν. Άρα πρέπει να ελέγχονται.

Β) Ένα τέτοιο αυτοματοποιημένο σύστημα ουσιαστικά αφήνει τους Λογιστές και τους Φοροτεχνικούς χωρίς αντικείμενο. Κάτι τέτοιο δεν είναι σωστό για μια αρκετά μεγάλη κοινωνική ομάδα.

Κατά μια διαβολική σύμπτωση όμως, αυτά τα δύο προβλήματα μπορούν να λύσουν το ένα το άλλο με τον εξής τρόπο:

Οι λογιστές θα πιστοποιηθούν από το κράτος σαν ελεγκτές και κάθε εταιρεία (που πλέον δεν έχει ανάγκη με το σύστημα να διατηρεί μεγάλο λογιστήριο ιδίως μετά την αφαίρεση της υποχρέωσης είσπραξης ΦΠΑ) θα είναι υποχρεωμένη να πληρώνει έναν λογιστή για να την ελέγχει κάθε τρίμηνο. Το κόστος ας το βρούνε μόνοι τους, ελεύθερη αγορά έχουμε.

Οι λογιστές λοιπόν θα οφείλουν να ελέγχουν αν οι συναλλαγές των εταιρειών είναι σωστές και μετά θα φέρουν ευθύνη με την υπογραφή τους για αυτόν τον έλεγχο. Αν κάποια συναλλαγή είναι λάθος, απλά θα της επιβάλουν τον ΦΣ που της αναλογεί.

Ούτε πρόστιμα ούτε τίποτα.

Οι Εφορίες τώρα, δεν θα ελέγχουν πια εταιρείες αλλά τους λογιστές. Απλοποίηση και εκεί και outsourcing που σημαίνει μικρότερο κράτος.

Αντί επιλόγου

Είδαμε λοιπόν και μετρήσαμε ότι με 7 απλές κινήσεις μιας γραμμής η κάθε μια, μπορούμε να έχουμε αύξηση εσόδων, απλοποίηση διαδικασιών, μείωση τιμών, πάταξη διαφθοράς, πάταξη φοροδιαφυγής, πάταξη μαύρης εργασίας, πάταξη λαθρεμπορίου και πάρα-εμπορίου, διευκόλυνση και ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, φορολογική δικαιοσύνη, ισότητα, και μιας και ο ΦΣ θα πληρώνεται μηνιαία από τους καταναλωτές, και μεγαλύτερη ρευστότητα για το κράτος.

Όλα αυτά σε ένα φορολογικό μιας σελίδας μαζί με τις υπογραφές και τις σφραγίδες. Πάρε να’ χεις και ένα οικολογικό όφελος από το χαρτί που γλυτώνεις. Αυτά από την πλευρά ενός Μηχανικού, ας μας πουν οι ειδικοί τα υπόλοιπα.

[1] Isologismos_2012

Πάνος Μητρονίκας

Ηλ. Μηχανικός Η/Υ & Αυτοματισμού

Πηγή: defence-point.gr