Γνωριμία με νέο συγγραφέα, τοποθέτηση στόχων

Ως είθισται, η πρώτη επικοινωνία με τους συντελεστές ενός διαδικτυακού χώρου, περιλαμβάνει μια γρήγορη γνωριμία μαζί τους, ώστε οι αναγνώστες να σχηματίσουν μια πρώτη άποψη για το τί έχουν να λαμβάνουν από αυτή την διαδραστική επικοινωνία.

Αναμένω την άδεια εξασκήσεως του ψυχολόγου, γεγονός που δηλώνει ότι εκτός της έμφυτης προαιρέσεως μου να βοηθώ τους συνανθρώπους μου, την οποία αναγνωρίζω όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, κατέχω τόσο τις ακαδημαϊκές γνώσεις, αλλά και πολύτιμη κλινική εμπειρία που απέκτησα είτε από πρακτική είτε από επαγγελματική εξάσκηση θέσεων εργασίας στην ψυχική υγεία που απαιτούσαν ή μη, εξειδικευμένες γνώσεις. Αυτή η πορεία στον χώρο της ψυχικής υγείας ξεκίνησε το 1990 με παράλληλη φοίτηση στο Ι.Ε.Κ. ΞΥΝΗ και με την υποστήριξη ατόμου με εγκεφαλικό οργανικό σύνδρομο μετά από τροχαίο ατύχημα στις ΗΠΑ, και ολοκληρώθηκε (προς το παρών) τον Φεβρουάριο 2014 με την επιτυχή ολοκλήρωση ενός προγράμματος αντιστοίχησης των αποκτηθέντων πανεπιστημιακών τίτλων από την Αγγλία, όπου διέμενα από το 1998 έως τις αρχές του 2007, εργαζόμενος παράλληλα στο αντίστοιχο Εθνικό Σύστημα Ψυχικής Υγείας.

Θέλησα να έρθω σε επαφή με τον χώρο της Ψυχικής Υγείας στην χώρα μας μετά την παρέλευση 9 χρόνων απουσίας και εργάστηκα σε δυο ξενώνες ως στέλεχος φροντίδας ατόμων με νοητική υστέρηση, με διάχυτη αυτιστική διαταραχή, και ψυχιατρικές διαταραχές, αλλά και εθελοντικά υποστήριζα άπορα άτομα με ψυχολογικά θέματα στην  «Μ.Κ.Ο. Αποστολή», της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών .

Από πέρσι το καλοκαίρι εντάχθηκα σε δύο περιβαλλοντικές ομάδες, τους Εθελοντές Δασοπροστασίας Αττικής (ΕΔΑΣΑ) και μέχρι πρόσφατα, με το Γραφείο Εθελοντισμού Δημοτικής Ενότητας Πικερμίου (ΓΕΔΕΠ) προσφέροντας εθελοντικά τις υπηρεσίες μου στην δασοπροστασία τόσο της Πάρνηθας, όσο και της περιοχής που διαμένω.

Η μητέρα μου είχε την πρόνοια να μας ωθήσει στον δρόμο του Θεού από μικρή ηλικία, δημιουργώντας τα θεμέλια της επικοινωνίας μας με τους περισσότερους ιερομένους της ενορίας του Αγίου Νικολάου Πευκακίων στα Εξάρχεια, τον Πατέρα Φίλιππο Μίαρυ, Πατέρα Νικόλαο Φίλια, και τον μετέπειτα πνευματικό μου, τον Πατέρα Βασίλειο Βολουδάκη, και κατηχητές όπως τους Κυρίους Πήχο από την Ζωή, τότε στην Ζωοδόχου Πηγής 44, και τον κύριο Παναγιώτη στην Καλλιδρομίου με την ΚΜΟΧ με την οποία παίζαμε ποδόσφαιρο με άλλες ομάδες κατηχητικών από την Αττική.

Απ΄όσο μπορώ να καταλάβω τώρα ως επαγγελματίας ψυχικής υγείας ο σκοπός ήταν να μείνουν τα παιδιά μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας στο χώρο της Εκκλησίας είτε με το κατηχητικό είτε με παιχνίδι, είτε με τραγούδι τουλάχιστον μέχρι το μεσημέρι και να περάσουν ωραία να ευχαριστηθούν και να περιμένουν την Κυριακή με χαρά γιατί θα περιμένουν να περάσουν ωραία χωρίς να τους επιβάλλεται ο εκκλησιασμός. Πραγματικά, μόνον έτσι μπορέσαμε να βγούμε αλώβητοι όχι μόνον εγώ και ο αδελφός μου αλλά και οι περισσότεροι φίλοι μου από τα Εξάρχεια... κατανοείτε πιστεύω, τι θέλω να πω.

Με τον επαναπατρισμό μου στην Ελλάδα, ομολογώ πως στράφηκα περισσότερο στην καλυτέρευση της πνευματικής ζωή μου, η οποία Δόξα τω Θεώ, διατήρησε την ύπαρξη της, αλλά είχε πιάσει αρκετά αγριόχορτα, και πάθη είχαν ριζώσει για τα καλά.

Πολύτιμοι οδηγοί σε αυτή την αλλαγή ήταν ο Ραδιοφωνικός Σταθμός της Πειραϊκής Εκκλησίας που αντικατάστησε τηλεόραση, video, DVD, τραγούδια ελληνικά και ξένα, και έβαλε ως κέντρο στην ζωή μου τον Χριστό και μοναστηριακά καθιδρύματα της Αττικής, όπως κυρίως αυτό της Νταού Πεντέλης, ΤΑΩ Παντοκράτορος, και του Αγίου Παντελεήμονος στην κορυφή σχεδόν της Πεντέλης. Ως αποτέλεσμα αυτής της μεταστροφής ήρθε το πρώτο μου προσκυνηματικό ταξίδι στην Αγία Γη των Ιεροσολύμων και της Ιεράς Μονής της Αγίας Αικατερίνας στο Θεοβάδιστο Όρος Σινά με την Πειραϊκή Εκκλησία τον Ιανουάριο του 2011.

Χθες σε ένα άλλο μοναστήρι, σε ένα πρότυπο χριστιανικό χωριό που φιλοξενεί παιδιά και υπερήλικους στην Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος στο Λύρειο, γνώρισα τον διαχειριστή του παρόντος ιστολογίου και δέχθηκα την ευγενέστατη πρόταση συνεργασίας του.

Θα ήθελα να βοηθήσω με τις ταπεινές σκέψεις μου την ισχυροποίηση της Πίστης στον Κύριο Ημών Ιησού Χριστό, να ξεκαθαριστούν τα ομολογουμένως δυσδιάκριτα όρια Πνευματικής ζωής και Ψυχολογίας ή Θρησκείας και Ψυχολογίας, το εάν η θρησκευτική πίστη των Ψυχολόγων βοηθά ή όχι την έκβαση των ψυχολογικών παρεμβάσεων σε ενδιαφερόμενους που ζητούν ψυχολογική υποστήριξη, αλλά και με την παρουσίαση προσκυνηματικών προορισμών, μιας που καλοκαίρι έρχεται και είναι μια σκέψη οι διακοπές να συνδυαστούν με προσκυνηματικούς προορισμούς της περιοχής που έχουμε ήδη επιλέξει να επισκεφθούμε.