Δεν τα χάσαμε όλα παιδιά μου! Την ψυχή μας κανένας δεν μπορεί να την πάρει αν δεν την δώσουμε εμείς οι ίδιοι!

Είναι ώρα που χρειάζεται να βρούμε ξανά τα Άγια Όπλα μας: την μετάνοια για τις πράξεις μας, την προσευχή, που έχει πυρηνική δύναμη, τον εκκλησιασμό μας, για να γεμίζουν οι μπαταρίες των ψυχών μας, την Αγία Μετάληψη, για να μπει ο Αναστάς Χριστός της Χαράς, της Ειρήνης, της Δύναμης και της Αγάπης μέσα σε όλη την ύπαρξή μας!!! Είναι η ώρα να ξυπνήσουμε και να γίνουμε Ένα!

«Ένα είναι το ζητούμενο στη ζωή μας, η αγάπη, η λατρεία στον Χριστό και η αγάπη στους συνανθρώπους μας. Να είμαστε όλοι ένα με κεφαλή τον Χριστό. Έτσι μόνο θ΄αποκτήσουμε την χάρι, τον ουρανό, την αιώνια ζωή». Οσίου Πορφυρίου (Βίος και Λόγοι, σ. 381)

Αγαπημένα μου παιδιά κι αδέλφια.

Ζώντας αυτές τις μέρες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε όλοι στα βιοποριστικά και στα εθνικά μας ζητήματα, ας θυμηθούμε τα παρήγορα λόγια του Οσίου Γέροντος Πορφυρίου που μας στηρίζουν στον αληθινό δρόμο της ζωής, που είναι γεμάτος από την αγαπητική και φιλάνθρωπη παρουσία του Θεού μας. Ο αγαπημένος μας Χριστός μάς είπε ότι του Θεού τα παιδιά ζουν «ως πρόβατα εν μέσω λύκων» (Ματθ. 10, 16) κι αυτό γίνεται με διαφορετικές μορφές κάθε φορά. Πάλι ο Όσιος Γέροντας μας λέει: «Τι να κάνετε; Ν΄ αδιαφορείτε εξωτερικά, αλλά να προσεύχεσθε μέσα σας. Να είστε έτοιμοι, καταρτισμένοι, με παρρησία, αλλά και με αγιότητα, πραότητα, προσευχή» (Βίος και Λόγοι, σ. 396). Αγαπημένοι μου. Ο Χριστός είναι το παν. Η υπέρτατη αξία που μας ενώνει, μας στηρίζει, μας συγκινεί, μας αδελφώνει, μας εμψυχώνει, μας δείχνει την αλήθεια για την Ζωή, μας γαληνεύει, μας χαρίζει την πληρότητα και μέσα στην πιο μεγάλη τραγωδία του κόσμου αυτού που ποτέ δεν ήταν ο Παράδεισος. Ο κόσμος με τις δυνάμεις του πονηρού, μας αναστατώνει, μας ταράζει, μας γεμίζει φόβο, μας εγκλωβίζει στα συμφέροντα, στις ιδεολογίες, στον φανατισμό, στην απάτη του θεοποιημένου χρήματος, μας ευτελίζει και μας υποδουλώνει στην εξουσία του Άρχοντα του σκότους, του αιώνος τούτου, του απατεώνος και τέλος μας διχάζει, γιατί αυτό είναι το έργο του Διαβόλου (διαβολή) και των οργάνων του.

Εμείς, βαπτισμένοι στο Όνομα της Αγίας Τριάδος, γίναμε παιδιά Του, αδέλφια μεταξύ μας και μαθητές Του, που με τη ζωή μας, την έμπρακτη αγάπη, το μοίρασμα, με την προσευχή μας, με τον καλό λόγο και τον όμορφο λογισμό, με Τροφή τον Σταυρωμένο κι Αναστάντα Φίλο μας Χριστό, εκπέμπουμε ό,τι πιο άγιο και ουράνιο βάζει ο Θεός μέσα μας: την Ειρήνη Του, την Αγάπη, την Συγγνώμη, την Αρετή, την Καλοσύνη, την Ανοχή, την Ενότητα, την Εργατικότητα, την Δημιουργικότητα, την Συμπαράσταση, το Όραμα, την Χαρά!!! Είναι ξένο και πειρασμικό κάθε ίχνος φόβου, ανασφάλειας, κακίας, κατάκρισης, διχόνοιας, ιδιοτέλειας κι εγωισμού, που οδηγεί στον φανατισμό και στον διχασμό του Ορθόδοξου λαού μας και της κοινωνίας μας, στις γειτονιές και τις Ενορίες μας, στις οικογένειές μας και στη Χώρα μας! Είναι ώρα που χρειάζεται να βρούμε ξανά τα Άγια Όπλα μας: την μετάνοια για τις πράξεις μας, την προσευχή, που έχει πυρηνική δύναμη, τον εκκλησιασμό μας, για να γεμίζουν οι μπαταρίες των ψυχών μας, την Αγία Μετάληψη, για να μπει ο Αναστάς Χριστός της Χαράς, της Ειρήνης, της Δύναμης και της Αγάπης μέσα σε όλη την ύπαρξή μας!!! Είναι η ώρα να ξυπνήσουμε και να γίνουμε Ένα! Μία ευκαιρία μας προσφέρεται, παιδιά μου, μέσα από τούτη την δυσκολία: να κάνουμε το κακό, καλό! Να στηρίξουμε ο ένας τον άλλον! Να πάψουμε να κατηγορούμε τους όποιους υπεύθυνους-ανεύθυνους και να ψάξουμε μέσα μας ποια ευθύνη μας αναλογεί στην καλλιέργεια της προσωπικότητάς μας και στους τρόπους, που πέσαμε με τα μούτρα στην ύλη, στον κόσμο, στα χρήματα, στην σαρκική και ηδονική πλάνη, στο ξερίζωμα των αξιών που μας χαρίζουν αξιο-πρέπεια, ήθος, αρετές, στόχους και όραμα με Θεό, κοινωνία αγαπημένων προσώπων, πατρίδα Μαρτύρων και Αγίων.

Δεν τα χάσαμε όλα παιδιά μου! Την ψυχή μας κανένας δεν μπορεί να την πάρει αν δεν την δώσουμε εμείς οι ίδιοι! Ο Θεός μας δημιουργεί εκ του μηδενός κι αυτό έκαναν όλοι οι πρόγονοί μας στηριγμένοι σ΄ Εκείνον!

Πίστη στον Χριστό μας, ενότητα μεταξύ μας, Αγάπη για όλον τον κόσμο, που μας έδωσε Εκείνος να διαχειριστούμε με κόπο και όρεξη, προσευχή ειλικρινή και με πόνο ψυχής για τα παιδιά μας κι όλα τα αδέλφια μας γύρω μας, αισιοδοξία με ρίζες στην πρόνοια του Θεού και στην Σκέπη της Παναγίας μας, δίψα για αγιότητα και μοίρασμα, διάθεση για ευλογημένη και τίμια δουλειά και θα τα καταφέρουμε με την ευχή Του, με την μεσιτεία των Αγίων μας, που παρακολουθούν και προσεύχονται για μας!

Παιδιά μου κι αδέλφια μου,

«Στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου!»

«Ει Θεός μεθ΄ ημών, ουδείς καθ΄ ημών!»

«Ο Θεός Αγάπη εστί και η Αγάπη έξω βάλλει τον φόβο…» Ευαγγελιστής Ιωάννης.

Σ΄ αυτές τις δύσκολες στιγμές να θυμόμαστε με ευγνωμοσύνη την προσευχή του Χριστού μας στο Όρος των Ελαιών, όταν ο πόνος Του για μας τα παιδιά Του όλων των εποχών, έτρεχε στο Άγιο Πρόσωπό Του σαν θρόμβοι αίματος, παρακαλώντας με την φιλάνθρωπη καρδιά Του στον Ουράνιο Πατέρα μας: «Ίνα πάντες έν ώσιν»…

Να γίνουμε όλοι ΕΝΑ, παιδιά μου. Στην προσευχή, στην αλληλεγγύη, στην ομόνοια, στον αγώνα για το καλό, στην πίστη για το αύριο και στην Αιωνιότητα!

Με την ευχή της πατρικής μου καρδιάς,

πατήρ Δημήτριος Καταπίδης