Όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες

Το δράμα που έζησε χθες (13/11/2015) το βράδυ η Γαλλία φαίνεται πως έχει συγκλονίσει ολόκληρη την ανθρωπότητα. Οι αυτοκτονικές επιθέσεις των ακραίων οπαδών του ισλάμ εναντίον αθώων πολιτών στο Παρίσι είναι σίγουρα ένα από τα πιο ανατριχιαστικά γεγονότα της σύγχρονης Ευρωπαϊκής ιστορίας, ενώ εξίσου ανησυχητικό είναι το ότι οι τρομοκράτες απείλησαν πως οι επιθέσεις θα συνεχισθούν με τους επόμενους στόχους να αποτελούν η Ρώμη, η Νέα Υόρκη και το Λονδίνο.

Πολλοί είναι αυτοί που έσπευσαν και χαρακτήρισαν τις συγκεκριμένες επιθέσεις ως την "11 Σεπτεμβρίου της Ευρώπης", αλλά ίσως είναι ακόμα νωρίς για εξαχθεί αυτό το συμπέρασμα. Πέραν της ομοιότητος των πολλαπλών ταυτόχρονων τρομοκρατικών επιθέσεων, πρέπει να περιμένουμε να έρθουν στην δημοσιότητα λεπτομέρειες για να καταλήξουμε σε πιο ασφαλή συμπεράσματα.

Για την 11η Σεπτεμβρίου έχει πλέον αποδειχθεί πως ακόμα κι αν δεν υποκινήθηκε, συνετελέσθη με την ανοχή της τότε κυβέρνησης των ΗΠΑ. Μετά από αυτό το γεγονός άλλαξε άρδην η πολιτική στον κόσμο, με την εισαγωγή της έννοιας του πολέμου εναντίον της τρομοκρατίας. Οι ΗΠΑ "νομιμοποιήθησαν" να παριστάνουν τον αστυφύλακα της υφηλίου και το πρόσχημα πάντοτε είναι ο πόλεμος εναντίον των τρομοκρατών. Προς το παρόν, όμως, δεν μπορούμε να ισχυρισθούμε κάτι τέτοιο για την Γαλλία, γιατί δεν έχουν έρθει στο φως της δημοσιότητος όλα τα στοιχεία και οι λεπτομέρειες από τις επιθέσεις.

Το βέβαιον είναι πως οι Γάλλοι, αλλά και οι λοιποί Ευρωπαίοι, δρέπουν τους καρπούς της αλαζονικής και υπερφίαλης επεκτατικής πολιτικής που ακολούθησαν τόσα χρόνια μέσω της αποικιοκρατίας και της παρεμβατικής-κατακτητικής ανάμιξής τους στα κράτη του ισλαμικού κόσμου (και όχι μόνο). Το ανακάτεμα των λαών που προέκυψε μέσα από την διαρκή αλλοίωση ανέθρεψε μια γενιά "Ευρωπαίων" πολιτών σε ότι αφορά στα χαρτιά και στην μόρφωση, αλλά οργισμένων ισλαμιστών που μισούν θανάσιμα τους Ευρωπαίους κατακτητές τους σε ότι αφορά στην συνείδηση τους.

Το άσχημο είναι πως οι επιθέσεις είχαν στόχους αθώους αμάχους και μάλιστα σε μέρη όπου ο μέσος πολίτης θεωρεί τον εαυτό του ασφαλή, δηλαδή σε χώρους όπως είναι ένα ποδοσφαιρικό στάδιο στην διάρκεια ενός φιλικού αγώνα, σε μια μουσική συναυλία, σε ένα εστιατόριο. Τα λάθη και τα εγκλήματα γίνονται από τους λίγους, αλλά το αίμα που χύνεται λόγω μίσους είναι των αθώων και ανυποψίαστων πολιτών που το μόνο λάθος που έχουν διαπράξει είναι η λανθασμένη επιλογή πολιτικών την οποία, όμως, τελικά πληρώνουν με την ίδια την ζωή τους.

Η αντίδραση σε όλη αυτή την κατάσταση που δείχνει ανεξέλεγκτη δεν είναι οι φαιδρές και ανούσιες δηλώσεις του τύπου «απόψε είμαστε όλοι Γάλλοι» που παπαγαλίζουν ανόητα και πολλές φορές υποκριτικά οι δυτικοτραφείς 'Ελληνες (;) πολιτικοί. Η λύση είναι να υπερασπιστούμε το δικαίωμα των λαών να ορίζουν τα σύνορά τους, την θρησκεία τους, την γλώσσα και την ιστορία τους χωρίς την εξωτερική παρέμβαση άλλων κρατών. Η ειρηνική συνύπαρξη των λαών δεν επιτυγχάνεται με το ανακάτεμα και την νόθευση των λαών, αλλά, αντιθέτως, με την πλήρη διαφύλαξη της εθνικής ταυτότητος του κάθε έθνους.

Η 13η Νοεμβρίου 2015, ίσως, σηματοδότησε το τέλος της ειρηνικής περιόδου που ξεκίνησε μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

http://voloudakis.blogspot.gr