ΔΝΤ και Wikileaks: Ποιος πέφτει από τα σύννεφα;

Του Μωυσή Λίτση

Οι πρόσφατες αποκαλύψεις για τους διαλόγους μεταξύ Τόμσεν και Βαλκολέσκου και τον σχεδιαζόμενο νέο εκβιασμό με επαπειλούμενη χρεοκοπία της χώρας μας, δεν εκπλήσσουν.

Εκπλήσσουν μόνον όσους έγιναν εν μία νυκτί από ξαφνικοί πολέμιοι του ΔΝΤ και της τρόικας,  συνεργάσιμα παιδιά…. Από το 2002 ο Αμερικανός νομπελίστας οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς περιέγραφε αρκετά γλαφυρά στο βιβλίο του «Η Μεγάλη Αυταπάτη (Εκδόσεις Λιβάνη),  το πώς οι ακριβοπληρωμένοι αξιωματούχοι του ΔΝΤ (και άλλων οργανισμών όπως η Κομισιόν και η ΕΚΤ θα προσθέταμε εμείς) από την άνεση πολυτελών ξενοδοχείων πέντε αστέρων εκπονούν συνταγές… εξυγίανσης που επηρεάζουν τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων.

Τα όσα έσουρε τότε ο Στίγκλιτς για τη συμπεριφορά του ΔΝΤ στις χώρες του Τρίτου Κόσμου, όπου καλούνταν να βοηθήσει… οικονομικά, τα έχει ζήσει για τα καλά πλέον στο πετσί του ο ελληνικός λαός: κλειστά νοσοκομεία και σχολεία, ανεργία 30%, διάλυση της λεγόμενης μεσαίας τάξης, φτώχεια και μειώσεις μισθών… Όλα αυτά για να αποφύγει την υποτιθέμενη κατά πολύ χειρότερη χρεοκοπία, την οποία ωστόσο, οι «αδέκαστοι αξιολογητές» της ελληνικής οικονομίας μεθοδεύουν…

Το ζήτημα δεν είναι βέβαια οι αναμενόμενοι για τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ εκβιασμοί του ΔΝΤ, που έρχονται στο φως της δημοσιότητας με τη μορφή τω αποκαλυπτικών διαλόγων στα Wikileaks, αλλά η στάση της ελληνικής κυβέρνησης, που αντί να αξιοποιήσει το μεγαλειώδες «όχι» του 62% του δημοψηφίσματος του Ιουλίου, παραδόθηκε αμαχητί.

Μιας κυβέρνησης που αφού ενέδωσε στους εκβιασμούς των πιστωτών καμώνεται τώρα πως εκπλήσσεται από την αγριάδα και τα παιχνίδια τους… Και βέβαια είναι αυταπάτη να πιστεύει κανείς πως υπάρχει ουσιώδης διαφορά μεταξύ του «κακού» ΔΝΤ και της «καλής» Ευρώπης. Όπως γράφει στην επιστολή προς τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα που δημοσιεύει η ΕφΣυν, ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιάννης Βαρουφάκης, «τον Μάρτιο του 2015, όταν πληροφορούσα τον Ρέγκλινγκ πως, σύντομα, θα κληθούμε να επιλέξουμε μεταξύ τού να πληρώσουμε συντάξεις ή τη δόση του ΔΝΤ, μου απάντησε κοφτά: ''Να πληρώσετε το ΔΝΤ. Οι συντάξεις είναι η τελευταία προτεραιότητα!''. Ο κυνισμός σε όλο του το μεγαλείο.

Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι το ΔΝΤ το έφερε η ίδια η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ το 2010 (με τη συναίνεση βέβαια του τότε Έλληνα πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου), προφασιζόμενη ότι η ευρωζώνη και η ΕΕ, δεν διέθετε ανάλογους μηχανισμούς αντιμετώπισης κρίσεων…

Οι αποκαλύψεις στα Wikileaks, επαναφέρουν το ζήτημα της νομιμότητας του ελληνικού δημόσιου χρέους, το οποίο ο ελληνικός λαός καλείται να πληρώσει με νέα μέτρα της τάξης του 3,5% του ΑΕΠ . Επαναφέρουν επίσης την αναγκαιότητα λογιστικού ελέγχου με ευρύτερη συμμετοχή της κοινωνίας, προκειμένου να αποκαλυφθούν οι μεθοδεύσεις, κυβερνήσεων και διεθνών οργανισμών για το πώς φθάσαμε έως εδώ.

Πόσο διαφορετική  θα ήταν ίσως η κατάσταση αν ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και ο σημερινός πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης,  αντί να σπεύσουν και μάλιστα με ιταμό τρόπο να καταργήσουν την Επιτροπή Αλήθειας για το Δημόσιο Χρέος,  συνέχιζαν το έργο της. Η Επιτροπή Αλήθειας υπό το κύρος της Βουλής, θα μπορούσε να είχε φέρει σήμερα τα πάνω κάτω, όταν αποκαλύπτεται από τα πιο επίσημα χείλη, ο εκβιαστικός τρόπος με τον οποίο ενεργούν οι… θεσμοί.

*Δημοσιογράφος, μέλος της Επιτροπής Αλήθειας για το Ελληνικό Δημόσιο Χρέος

ΙΝΦΩΓΝΩΜΩΝ