ΜΕΘΟΔΕΥΣΗ “ΟΜΟΦΩΝΙΑΣ”;

Ὁμοφωνία καὶ αὐθεντία τῆς Μεγάλης Συνόδου

τοῦ περιοδ. «Ο ΣΩΤ

 Μὲ τὸν τίτλο: “«Ὁμοφωνία» καὶ «αὐθεν­τία» τῆς μελλούσης Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου” δημοσιεύθηκε περὶ τὰ μέσα τοῦ περασμένου Ἀπριλίου σημαντικότατο κείμενο τοῦ ἱερομονάχου Ἀρσενίου, Γέροντος τοῦ Ἱε­ροῦ Κελλίου «Παναγούδα» τοῦ Ἁγίου Ὄ­ρους καὶ μαθητοῦ τοῦ ὁσίου Παϊσίου.

.                   Οἱ καίριες παρατηρήσεις τοῦ π. Ἀρσενίου ἀξίζει νὰ τύχουν μεγάλης προσοχῆς. Ἰδιαιτέρως αὐτὰ ποὺ σημειώνει γιὰ τὸ θέμα τῆς λήψεως ἀποφάσεων στὴ Σύνοδο μὲ «ὁμοφωνία». Αὐτὸ τὸ στοιχεῖο, ἐπισημαίνει, τοῦ ἔδιωχνε τοὺς φόβους γιὰ τὸ ὅτι οἱ ἀποφάσεις θὰ μποροῦσαν τυχὸν νὰ «παρεκκλίνουν ἀπό τήν Ὀρθόδοξον διδασκαλίαν καί παράδοσιν. Διότι, δόξα τῷ Θεῷ, ἔχομε ὄχι μόνον ἕναν ἀλλά ἀρκετούς Ἱεράρχες, πού δέν εἶναι μόνον “θρόνων διάδοχοι” τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί τῶν Ἁγίων Πατέρων, ἀλλά καί τῶν “τρόπων (αὐτῶν) μέτοχοι”», οἱ ὁποῖοι θὰ ἐξέφραζαν εὐθαρσῶς τὴν ἀλήθεια τῆς πίστεως καὶ δὲν θὰ ἐπέτρεπαν νὰ σημειωθεῖ κάποια ἐκτροπή.
.                   Ὅμως, ὅπως σημειώνει, «ἡ χαρά μας με­­τεβλήθη σὲ βαθυτάτην θλῖψιν καὶ ἱερὰν ἀγανάκτησιν, διότι διεπιστώσαμε ὅτι ἡ συμφωνηθεῖσα ὁμοφωνία ἦταν ὅρος κενός περιεχομένου». Διότι, ἐπισημαίνει, «συμφώνως μὲ τὴν ἑρμηνείαν τῆς “ὁμοφωνίας” στὴν Εἰσήγησιν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου στὴν Σύναξιν τῶν Προκαθημένων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν στὴν Γενεύη, ἀκόμη καὶ ἡ ἀρνητικὴ ψῆφος μιᾶς ἢ περισσοτέρων Ἐκκλησιῶν – ὅπως καὶ ἡ λόγῳ διαφωνίας ἀποχώρησίς τους ἐκ τῆς Συνόδου – οὐδόλως θίγει τήν “ὁμοφωνίαν” τῆς ἀποφάσεως! Οἱ Ἐκκλησίες ποὺ διαφωνοῦν ἔχουν μόνον τὴν δυνατότητα νὰ καταχωρίσουν τὴν διαφωνίαν τους στὰ Πρακτικά, ἀλλὰ ὑποχρεοῦνται νὰ προσυπογράψουν τὴν ἀπόφασιν πρὸς τὴν ὁποίαν διαφωνοῦν!!! Ἔτσι, φυσικά, δὲν θὰ εἶναι δύσκολον νὰ ἐπιτευχθῇ τοιαύτη “ὁμοφωνία” ἐπί ὁποιασδήποτε ἀποφάσεως»!
.                   «Ἂν ἴσχυαν αὐτά», τονίζει ὁ π. Ἀρσένιος, «ὁ Ἅγιος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός, ἀφοῦ ὡμολογοῦσε στὰ Πρακτικὰ τὴν Ὀρθόδοξον Πίστιν, θὰ ὑπέγραφε τελικῶς τὴν Ἕνωσιν. Τότε ὁ Πάπας Εὐγένιος θὰ πανηγύριζε καὶ δὲν θὰ ἀναφωνοῦσε ἀπηλπισμένος τὸ “Λοιπόν, πεποιήκαμεν οὐδέν”, καὶ σήμερα – κατὰ ἄνθρωπον ὁμιλοῦντες – θὰ ἤμαστε Οὐνῖτες».
.                   Οἱ παρατηρήσεις τοῦ π. Ἀρσενίου εἶναι ἄξιες πολλῆς προσοχῆς. Πραγματικὰ τέτοια ἑρμηνεία γιὰ τὴν “ὁμοφωνία” δόθηκε στὴ Σύναξη τῶν Προκαθημένων τὸν περασμένο Ἰανουάριο καὶ αὐτὴν κυκλοφοροῦν σὲ εἰσηγήσεις τους καὶ ἄλλοι παράγοντες προετοιμασίας τῆς Συνόδου.
.                   Διαφαίνεται ἐδῶ κάποια μεθόδευση ποὺ ἐνδεχομένως θὰ μποροῦσε νὰ θεωρηθεῖ ὅτι ἀποσκοπεῖ σὲ φίμωση τῶν Ἱεραρχῶν καὶ χειραγώγηση τῆς Συνόδου· πράγμα πού, ἂν ἀληθεύει, θὰ ἦταν τραγικό!
.                   Θέλουμε νὰ ἐλπίζουμε ὅτι ἡ ἀντίληψη καὶ λανθασμένη αὐτὴ ἑρμηνεία δὲν θὰ ἐπικρατήσει. Γιὰ νὰ ἀναδειχθεῖ ἡ Σύνοδος ὄντως μεγάλη καὶ νὰ λαμπρύνει τὸν Σταυρὸ τῆς Ὀρθοδοξίας μας

ΣΩΤΗΡ