"Ή πατριώτης ή προδότης"

Της Ελένης Παπαδοπούλου

Ο Στάλιν έλεγε πως το μεγαλύτερο όπλο για έναν πόλεμο είναι η λήθη του λαού. Στην σημερινή Ελλάδα με έναν λαό υπνωτισμένο έχουν καταφέρει να μας πολεμούν με το γάντι και να λέμε και ευχαριστώ. Ο οικονομικός πόλεμος είναι εμφανής και ξεκάθαρος. Ο πνευματικός πόλεμος όμως αν και διακρίνεται εύκολα προσπαθεί να περάσει αναίμακτα στον κόσμο για να μην γίνει αντιληπτός και ξεσηκωθούμε. Ένας πόλεμος όχι μόνο για να χάσουμε την πίστη μας, αλλά και για να αλλοιώσουν όσα μας δίδαξε Ο Χριστός. Ο κάθε ένας από μας έχει μία διαφορετική γνώμη και άποψη ρίχνοντας τις ευθύνες στην κάθε κυβέρνηση που μας έφτασε ως εδώ, στην εκκλησία που δεν αντιδράει στα σημαντικά γεγονότα που γίνονται ή ακόμα και στον διπλανό του που έχει περισσότερα χρήματα και κάνει διακοπές. Αναρωτηθήκαμε ποτέ αν κάπου φταίξαμε κι εμείς ;

Δηλώνουμε χριστιανοί ορθόδοξοι και πατριώτες. Αναρωτιέμαι, ζούμε χριστιανικά εμείς οι ίδιοι ή μόνο κρίνουμε τους άλλους και κηρύττουμε χωρίς ορθοπραξία; Φυσικά και έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης όσοι έχουν εξουσία και δύναμη στα χέρια τους και θα κριθούν αναλόγως. Εμείς όμως τι κάνουμε για να σώσουμε την Ελλάδα ; Μας έχουν κάνει και σκεφτόμαστε πως θα επιβιώσουμε προβάλλοντας μας λύσεις με κόστος να χάσουμε την ψυχή μας. Γιατί αυτό θέλουν. Κατεβαίνουμε σε πορείες για να διαμαρτυρηθούμε που χάνουμε λεφτά. Για την ψυχή μας που χάνουμε ποιος διαμαρτύρεται ; Είμαστε το σωστό παράδειγμα για τα παιδιά μας , ή απλά τα λέμε και απαιτούμε να εφαρμόσουν όσα εμείς δεν κάνουμε ; Λέμε για την νεολαία που φεύγει από την εκκλησία.... Ποιος προσπάθησε να την κρατήσει; Σκάνδαλα παντού και ένας νέος με αναζητήσεις έχει ανάγκη από το να παραδειγματίζεται σωστά. 

Μιλάμε για φιλότιμο και το θεωρούμε το μεγαλύτερό μας προσόν, όταν ξέρουμε πως η Παναγία μας μεσιτεύει καθημερινά με τα δάκρυά της στον Υιό της και τον παρακαλεί με πόνο να μας λυπηθεί, ενώ εμείς πίνουμε καφέ αντί να την ευχαριστήσουμε και να την παρακαλέσουμε να σωθούμε. Γεμίζουμε τις παραλίες για να δροσιστούμε και η ψυχή μας μένει απότιστη από την Θεία Χάρη. Ετοιμαζόμαστε για τον 15 Αύγουστο , μία από τις πιο σημαντικές στιγμές της Ορθοδοξίας και σκεφτόμαστε τι θα φορέσουμε, τι θα φάμε, πόσοι θα μας τηλεφωνήσουν για ευχές και που θα πιούμε κρασιά. Φυσικά και είναι μέρα χαράς και θα το γιορτάσουμε, μέχρι τότε όμως ας έρθουμε λίγο πιο κοντά στην Παναγία μας με την νηστεία μας, την προσευχή μας, τον εκκλησιασμό μας.... Κάθε μέρα είναι στην εκκλησία και μας περιμένει με ανοιχτή την αγκαλιά της να θεραπεύσει τις πληγές μας και να μας δώσει ανιδιοτελώς την μητρική της αγάπη.

Μπορεί οι μακροπρόθεσμοι σχεδιασμοί των σκοτεινών κέντρων εξουσίας , που μας έχουν σε καταστολή, να έχουν επιτυχία. Καλές οι στρατηγικές σας αλλά όμως λογαριάζετε χωρίς τον "ξενοδόχο" τον Κύριο και Θεό μας. Ο Θεός θα επέμβει και ευχόμαστε να μην δείξει την οργή Του γιατί δεν θα έχουμε χώρο και χρόνο να κρυφτούμε. Η λάσπη που μας έχουν ρίξει είναι για τα γουρούνια κι εμείς είχαμε την τύχη να γεννηθούμε άνθρωποι και θα παραμείνουμε μέχρι τέλους. Ας προσπαθήσουμε να γίνουμε εμείς καλύτεροι και θα μας λυπηθεί Ο Θεός στέλνοντάς μας ότι μας αξίζει. Όσο για τους συμβιβασμούς που έχουν αρχίσει όλοι να κάνουν ή θα μας αναγκάσουν να κάνουμε ας ευχηθούμε να μας δώσει δύναμη Ο Θεός ν’αντισταθούμε. Να μην παραδώσουμε τα όπλα μας εγκαταλείποντας την μάχη.Να μην προδώσουμε τον Χριστό μας γιατί εκείνος σταυρώθηκε για να σωθούμε εμείς. Να δίνουμε καθημερινά την μαρτυρία μας δοξολογώντας ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ  και να δείχνουμε ποιον από τους δυο δρόμους έχουμε επιλέξει, γιατί και τους δύο μαζί δεν γίνεται. 

Ή ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ Ή ΠΡΟΔΌΤΗΣ. 

Ελένη Παπαδοπούλου για το ιστολόγιο  ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΑΥΣ