Η καύση των νεκρών – Ανοίγει ο δρόμος για τη νόμιμη καύση των κεκοιμημένων

Ο βασικός κανόνας της Ορθοδοξίας είναι ότι ο κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να διαλέξει αυτό που θέλει, αλλά αναλαμβάνει και την ευθύνη γι’ αυτό που κάνει»(Μακ. Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμος Β’).

Τεχνικά ζητήματα για την καύση των νεκρών.
Η καύση είναι απλά μια πιο γρήγορη διαδικασία αποσύνθεσης του σώματος. Τα οστά των κεκοιμημένων  μετά την καύση συλλέγονται και στη συνέχεια ρίχνονται σε ένα ηλεκτρικό μίξερ, θρυμματίζονται και μετατρέπονται σε σκόνη.

Το σώμα ως Ναός του Αγίου Πνεύματος
Η Εκκλησία μας θεωρεί το ανθρώπινο σώμα ως Ναό του Αγίου Πνεύματος (Α’ Κορ. 6,19) στοιχείο της υποστάσεως του ανθρώπου, που έχει πλασθεί κατ’ εικόνα και ομοίωση του Θεού (Γεν. 1,24). Τόση τιμή έχει δώσει ο Θεός  στο σώμα, έτσι ώστε όταν αγιάζει ο άνθρωπος τα λείψανά του γίνονται πηγή ιαμάτων, ευωδίας και θαυμαστών γεγονότων.

Μπορούμε να θυμηθούμε από την Παλαιά Διαθήκη τον Προφήτη Ελισσαίο, που έκανε δύο αναστάσεις, μία όταν ζούσε και μία μετά το θάνατο του. Όταν ζούσε, ανέστησε ένα παιδί με την πνοή του (Α” Βασ. 4:32-37). Για να φανερωθεί όμως ότι δεν είναι τιμημένες μόνο οι ψυχές των αγίων, αλλά ότι και στα σώματά τους υπάρχει θεία χάρη, ο νεκρός, που κατέβασαν στο μνημείο του Ελισσαίου, ζωντάνεψε μόλις ακούμπησε το νεκρό σώμα του Προφήτη (Α” Βασ. 13:20-21). Το νεκρό σώμα μπόρεσε και ανέστησε άλλο νεκρό σώμα. Αυτό που ήδη βρισκόταν στον τάφο, έδωσε ζωή στον πεθαμένο. Και ενώ έδωσε ζωή, το ίδιο παρέμεινε στον τάφο, όπως και πρώτα. Γιατί; Για να μην αποδοθεί το θαύμα μόνο στην ψυχή του Ελισσαίου και για ν” αποδειχθεί ότι, κι αν απουσιάζει η ψυχή, βρίσκεται θεία χάρη στα σώματα των αγίων, αφού τόσα χρόνια κατοίκησαν μέσα τους άγιες ψυχές. Τα σώματα αυτά υπηρέτησαν τις άγιες ψυχές και γι’ αυτό χαριτώθηκαν. Ας μην απιστήσουμε σαν άμυαλοι στο γεγονός αυτό. Γιατί αν ρούχα και μαντήλια αγίων, που βρίσκονται έξω από το σώμα, ακουμπούν αρρώστους και τους θεραπεύουν, πόσο μάλλον το ίδιο το σώμα θα έχει τη χάρη ν” αναστήσει νεκρό. Η χάρη αυτή φανερώνεται και με τα άφθαρτα σώματα πολλών Αγίων.

Τα κοιμητήρια
Τα κοιμητήρια φιλοξενούν τα σώματα των κεκοιμημένων. Κεκοιμημένους ονομάζει η Αγία μας Εκκλησία τους ανθρώπους που φεύγουν από τη ζωή διότι βρίσκονται σε αναμονή για να ξυπνήσουν, να αναστηθούν δηλαδή την ημέρα της Δευτέρας και ενδόξου παρουσίας του Κυρίου μας. Εκεί οι συγγενείς και οι φίλοι ανάβουν το καντηλάκι, λένε μια προσευχή και ο Ναός που βρίσκεται εντός του κοιμητηρίου αγιάζει όλον εκείνο τον χώρο και αναπαύει τις ψυχές.

Η ελεύθερη επιλογή
Η Εκκλησία μας λοιπόν από την πολλή της αγάπη για τον άνθρωπο, ακολουθεί μετά την Ταφή του Κυρίου μας αυτήν την παράδοση και κηδεύει τον άνθρωπο με σεβασμό, αξιοπρέπεια και μεγαλοπρέπεια μέσω της εξοδίου ακολουθίας και δε δέχεται κάτι υποδεέστερο. Ο άνθρωπος που δε δέχεται τη διδασκαλία της Εκκλησίας σημαίνει ότι δεν θέλει να έχει και κάποια σχέση με Αυτήν. Άρα λοιπόν είναι ελεύθερος να διαλέξει το δρόμο του.

Σήμερα τα θέλουμε όλα! Να αμαρτήσουμε και να κερδίσουμε τον Παράδεισο. Να ζούμε μακριά από την Εκκλησία παρακούοντάς Την και με το έτσι θέλω να προσευχηθεί για εμας.

Με το νόμο 4368/2016 – ΦΕΚ A 21 – 21.02.2016  ανοίγει ο δρόμος για τη νόμιμη καύση των κεκοιμημένων. Όμως δε γίνεται να εμπαίζουμε τον Θεό. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν αποφασίσει την καύση και θέλουν την Εκκλησία για να ικανοποιήσουν την ψυχολογία τους αλλά και τον κοινωνικό περίγυρο και να διαβαστεί η ακολουθία από ιερέα αποκρύβοντας την πρόθεσή τους. Γι’αυτό και αρκετοί ναοί πλέον έχουν καθιερώσει την έγγραφη δήλωση εκ μέρους των συγγενών ή του γραφείου τελετών που θα προσδιορίζει τον τόπο ταφής.

Η Εκκλησία μας όμως έχει κανόνες, κανόνες οι οποίοι είναι θεόπνευστοι και  καλλιεργήθηκαν στο διάβα των αιώνων μέσω των Αγίων της. Ο Θεός είναι Θεός αγάπης και ελευθερίας. Ας επιλέγουμε τη ζωή μας λοιπόν με ευθύτητα αλλά και το τέλος της.

Πρωτ. Γεώργιος Χριστοδούλου

pentapostagma.gr

http://perivolipanagias.blogspot.gr/2016/09/blog-post_54.html