Ιωάννου Μόσχου «Πνευματικό Λειμωνάριο»

Ο αββάς Παλλάδιος μας διηγήθηκε και αυτό.

Ήταν κάποιος στρατιώτης από την Αλεξάνδρεια, που τον έλεγαν Ιωάννη και ζούσε με αυτό τον τρόπο.

Όλη την ημέρα, από το πρωί μέχρι το απόγευμα, καθόταν στο μοναστήρι του στις σκάλες του Αγίου Πέτρου, φορώντας ένα τρίχινο ρούχο και πλέκοντας ζεμπίλια, σιωπώντας και χωρίς να μιλά σε κανέναν.

Καθόταν στο μοναστήρι και με μόνη απασχόληση το εργόχειρο του και λέγοντας μελωδικά μόνον αυτό.

«Κύριε, εκ των κρυφίων μου καθάρισόν με»

«Κύριε καθάρισε με από τις απόκρυφες σκέψεις μου, για να μην ντρέπομαι όταν προσεύχομαι».

Αφού έλεγε αυτόν τον στίχο, σιωπούσε για ώρα πολύ, και μετά από πολλή ώρα ξανά έλεγε τον ίδιο στίχο.

Τον έλεγε αυτόν τον στίχο επτά φορές όλη την ημέρα, χωρίς να λέει τίποτα άλλο.

Μετά το απόγευμα έβγαζε το τρίχινο ρούχο και φορούσε τη στρατιωτική στολή του, δηλαδή τα κανονικά του ρούχα και έτσι πήγαινε στη μονάδα του.

Μαζί του έμεινα οκτώ χρόνια και ωφελήθηκα πάρα πολύ από την σιωπή του και από όλη του την στάση.

* * *

Τρεις γέροντες επισκέφθηκαν τον ίδιο αββά Στέφανο τον πρεσβύτερο και όση ώρα έμειναν εκεί μιλώντας για την ωφέλεια της ψυχής, αυτός δεν μιλούσε.

Οι γέροντες τότε του λένε: «Δεν μας λές τίποτε, πάτερ· για ωφέλεια ήρθαμε σε σένα».

Τότε λέει προς αυτούς:

«Συγχωρέστε με, μέχρι τώρα δεν ξέρω τι είπατε· πλην όμως εκείνο που μπορώ να σας πω, σας το λέγω.

Εγώ νύχτα και μέρα τίποτε άλλο δεν βλέπω, παρά μόνο τον Κύριο μας τον Ιησού Χριστό κρεμασμένο επάνω στο σταυρό».

Και έφυγαν γεμάτοι ωφέλεια απ’ αυτό.

Αντιγραφή για το «σπιτάκι της Μέλιας»

Ο ΑΓΙΟΣ ΛΑΖΑΡΟΣ
Μηνιαίον περιοδικόν Ιερού Ναού Αγίου Λαζάρου Λάρνακος
Ιερά Μητρόπολη Κιτίου – Ιούλιος 2012

Εικόνα από:foma.ru                                  ΤΟ ΣΠΙΤΑΚΙ ΤΗΣ ΜΕΛΙΑΣ