Είναι πράγματα κατανοητά από όλο τον κόσμο. Εάν θέλεις να ζήσης όλη την έρημο, μπορείς οπουδήποτε να την ζήσης, είτε είσαι στον κόσμο, είτε στην μοναξιά, επειδή η Βασιλεία των ουρανών είναι μέσα σου. Γεύθηκα, όσα γεύθηκα από την ερημική ζωή και είναι αλήθεια ότι ωφελήθηκα πολύ.
Όμως κι αυτή η επικοινωνία με τον κόσμο βοηθά στο έργο του Θεού. Είσαι πιο κοντά στα λόγια της Αγίας Γραφής, διότι βλέπεις τόσα ζωντανά παραδείγματα ανθρώπων με προβλήματα, βάσανα, ψυχικές ταλαιπωρίες και ανάγκες. Έτσι προσπαθώντας να τούς παρηγόρησης και να τούς βοηθήσεις, προσεγγίζεις τον Θεό μέσω αυτών. Αυτοί σε αισθάνονται πατέρα τους, σέ ευλαβούνται και περιμένουν τον τελευταίο λόγο από εσένα, τον οποίο και εφαρμόζουν στην ζωή τους.
Μια χριστιανή μας όταν κάποτε πήγε στο μοναστήρι Συχάστρια και εκεί της είπαν οι πατέρες αστειευόμενοι ότι ο π. Αρσένιος θα έλθει οριστικά να μονάσει στην Συχάστρια, αυτή από την λύπη της λιποθύμησε. Ή Συχάστρια είναι πράγματι το μοναστήρι, πού εκάρην μοναχός. Το ονειρεύομαι ημέρα και νύκτα, όχι τόσο σαν αναμνηστικό τόπο, όσο σαν χώρο, πού έζησα διάφορα περιστατικά, πού μου συνέβησαν στην ερημική μου ζωή στα γειτονικά δάση. Ακόμη το θεωρώ μεγάλο λάθος, σαν μια προδοσία, θα λέγαμε, να εγκαταλείψω το μέτωπο. Πρέπει να αίσθανώμεθα ότι, έστω και να είμεθα μέσα στον κόσμο, να νιώθουμε ότι ζούμε μέσα στην ερημία.
Πρώτα από όλα είμαι πεπεισμένος ότι οπουδήποτε είμεθα, είμεθα εκεί με το θέλημα του Θεού και όχι έξω από το θέλημά Του. Αγωνίζομαι με όλες τις δυνάμεις μου να βιώνω μέσα στην ύπαρξη μου ότι δεν μπορώ να κάνω τίποτε χωρίς την Χάρι του Θεού. Τίποτε δεν γίνεται συμπτωματικά, αφού ούτε ένα φύλλο δένδρου δεν κινείται χωρίς το θέλημα του Θεού. Και αν εκεί πού ευρίσκεσαι, κατορθώνεις να δημιουργήσεις μία χριστιανική κοινότητα, να ζεις με κάποια πνευματική ευχαρίστηση, χωρίς να καταπατάς την συνείδησή σου, τότε δεν μπορείς να εγκαταλείπεις τον τόπο σου και δεν μπορείς να λέγεις ότι ο Θεός δεν σε βοηθεί. Είναι αλήθεια ότι όλοι μας είμεθα πνευματικώς ανέτοιμοι. Οπουδήποτε είμεθα, αλλά με την Χάρι του Θεού κάνουμε, ό,τι κάνουμε. «Όταν ο κόσμος απομακρύνεται από τον τόπο στον οποίο αγωνίζεται, αυτό είναι ταυτόχρονα μία φυγή του Θεού απ’ αυτόν. Το πρόβλημα είναι όλοι μας να καταφεύγουμε στην Χάρι του Θεού, να ζούμε όπου μάς έταξε Εκείνος, άσχετα αν σήμερα έχουμε μια χαρά στην ζωή μας και αύριο είμεθα επάνω στον σταυρό του πόνου, της αδικίας ή της συκοφαντίας.
Είναι λάθος επίσης να διώχνεις τον προσωπικό σου πόνο. Ποτέ δεν μπορείς να ελευθερωθείς αληθινά, παρά μόνο, όταν αγωνίζεσαι και είσαι επί του σταυρού ατενίζοντας τον Θεό και ζητώντας την βοήθειά Του. Και τον σταυρό πού σηκώνεις να τον αποδέχεσαι με ευχαρίστηση, με τέλειο φρόνημα, όπως δέχθηκε και ό Χριστός μας τον ιδικό του σταυρό.
ΠΑΤΗΡ ΑΡΣΕΝΙΟΣ ΠΑΠΑΤΣΙΩΚ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.
Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.