Τα σχολεία της Βυζαντινής Ελλάδας, ΣΗΜΕΡΑ

Να μην ξεχνάμε φυσικά, ότι και σ΄αυτό τον αγώνα θα νικήσει ο Χριστός, όπως πάντοτε άλλωστε

Ίσαάκ

Αναφορικά με τα θρησκευτικά... Δυστυχώς ή ευτυχώς, θα πρέπει οι γονείς, να το “πάρουμε πάνω μας”.

Το Σάββατο λοιπόν, κατηχητικό. Είμαι απολύτως βέβαιος ότι πολλοί παληκαροπατέρες ιερείς, θα αρχίσουν να διδάσκουν και ιστορία (την πραγματική! Όχι αυτή που μαθαίνουν στα σχολεία!).

Όλα τα αναγνωστικά (και όχι μόνο) από το 1890 μέχρι σήμερα, υπάρχουν σκαναρισμένα και μπορεί όποιος θέλει να τα “κατεβάσει”.

(http://e-library.iep.edu.gr). Δεν είναι ανάγκη να μένουν τα παιδιά μόνον στα σκουπίδια που διδάσκονται σήμερα.

Κυριακή, μετά την εκκλησία - όταν τα παιδιά έχουν ακόμη την ευλογία από τη σκόνη των εικόνων των Αγίων της Ορθοδοξίας μας – μπορούμε να τους διδάσκουμε θρησκευτικά στο σπίτι.

Ανάλογα με την ηλικία, ξεκινάμε γρήγορα από την Παλαιά Διαθήκη και περνάμε στην Καινή Διαθήκη. Διαβάζουμε μια περικοπή, τη συζητάμε με το παιδί, με το ύφος που απαιτεί η ηλικία του, κάνουμε ερωτήσεις. Μπορούμε να τους διαβάζουμε βίους των Αγίων, Γεροντικό, Ευεργετινό, Ψαλμούς από μετάφραση, κλπ. Μπορούμε να πάρουμε και κανένα γειτονάκι για να μην πάει το αμάξι μισοάδειο... που έλεγε και ο Προφήτης Παΐσιος.

Τα παιδιά πρέπει να προσεύχοται από μικρά. “Βασιλεύ Ουράνιε Παράκλητε...”, “Πάτερ ημών...”, “Πιστεύω...”. Μία σελίδα Α4, πρωί – βράδυ (5-6 λεπτά).

Μπορούν να λένε ακόμη και την Ευχή, όποτε θυμηθούν μέσα στην ημέρα. Και φυσικά τα προστατεύει και η εξομολόγηση, όπως και η προσευχή του πνευματικού τους.

Ας αφήσουμε το σατανά να κάνει τη δουλειά του και ας κάνουμε κι εμείς τη δική μας. Αυτό το λίγο που μπορούμε... Τα άλλα θα τα οικονομήσει ο Κύριος. Μήπως δεν βλέπει;;; Για μας όμως θα είναι ομολογία!

Έχουμε μπει σε πονηρές εποχές. Χρειάζεται ΕΝΤΟΝΟΣ και ΣΥΝΕΧΗΣ πνευματικός αγώνας. Τα παιδιά θα δούν και θα αντιγράψουν.

Και να μην ξεχνάμε φυσικά, ότι και σ΄αυτό τον αγώνα θα νικήσει ο Χριστός, όπως πάντοτε άλλωστε. Ας μείνουμε λοιπόν δίπλα Του και ας παρηγορηθούμε με το γεγονός ότι κάθε μέρα που περνάει με αγώνα πνευματικό, μας φέρνει, και εμάς και τα παιδιά μας, απλά πιό κοντά Του!

Από το forum του Έκτακτου Παραρτήματος

http://yiorgosthalassis.blogspot.com