δείτε την βιβλιοπαρουσίαση ΕΔΩ
ΕΙΝΑΙ θλιβερό γεγονός, ότι σήμερα από τα προσωπάκια των παιδιών μας αν δεν έχει χαθεί ωστόσο έχει ξεθωριάσει η αγνή αθωότητα και ο άδολος αυθορμητισμός και αυτή τούτη η χαριτωμένη παιδικότητα τους. Κι ευλόγως αναρωτιέται κανείς, πώς και γιατί συνέβη αυτό; Ιδιαιτέρως αναρωτιέται μελαγχολικά εκείνος που έχει ζήσει και βιώσει σε άλλες εποχές, όχι και τόσο μακρινές, μόλις δυο-τρεις δεκαετίες πριν, εκείνη την αυθεντική παιδική αγνότητα μέσα στο καθαρό βλέμμα τους και στα αθώα φερσίματά τους.
Κι έρχεται στον νου του αυτό που με τόση φροντίδα προσπαθούμε να κρύψουμε κάτω από το χαλί της αυτάρεσκης συνειδήσεως : ήταν καιροί όπου ο άνθρωπος και η κοινωνία μας είχαν σημεία αναφοράς πίστη μας και τον ελληνορθόδοξο πολιτισμό μας, που ανάβλυζαν το ήθος και την χάρη μιας κλίμακας αξιών που ιεραρχούσε τις ανθρώπινες σχέσεις σε πνευματικό επίπεδο και πατριωτικό περιβάλλον, διαπνέοντας κάθε έκφανση και δράση του Έλληνα.
Με αυτή την κλίμακα αξιών παιδαγωγούσαν και ανεθρεφαν τα παιδιά τους οι Έλληνες και ιδιαιτέρως οι Ελληνίδες μητέρες, δίνοντας τους σκοπούς και στόχους στη ζωή τους. Παιδαγωγούσαν ανθρώπους με φόβο Θεού και αγάπη τον πλησίον, ανθρώπους χρήσιμους στην κοινωνία και υπερασπιστές της πατρίδος, γι’ αυτό κι έδιδαν πρότυπα στα παιδιά τους αγίους και τους ήρωες.
Δεν παιδαγωγούσαν ρομπότ με μοναδικό σκοπό την οικονομική τους αποκατάσταση και την αέναη καλοπέραση . Δεν παιδαγωγούσαν καταναλωτές πάσης φύσεως υλικών και πολιτιστικών προϊόντων . Δεν παιδαγωγούσαν χρήστες ναρκωτικών και ψυχοναρκωτικών ουσιών, ούτε παραβατικούς και αντικοινωνικούς και αναρχικούς μηδενιστές. Ο λαός μας όπως είχε γαλουχηθεί στην βίωση της παραδόσεως μας με προσοχή και απαντοχή παιδαγωγούσε τα παιδιά του και τους νέους στο φιλότιμο, στην ολιγάρκεια, στην ασκητικότητα του απέριττου βίου . στο μόχθο, στα σταράτα λόγια, στην ντομπροσύνη και στην ειλικρίνεια των σχέσεων, στη συμφωνία κυρίων . στις αληθινές φιλίες, στην ανθρωπιά, στην ζεστή αγάπη και την αλληλοστήριξη .στα καθαρά μάτια, σε ένα στοργικό βλέμμα, στο σφίξιμο των χεριών .στις εποχές που ήταν ανοιχτές οι καρδιές, τα σπίτια και οι γειτονιές . στα καρδιακά δημοτικά τραγούδια, και στα ρωμαίικα γλέντια στην ανδροσύνη, στον πόθο για την ελευθερία και την αληθινή δημοκρατία.
Στο πνεύμα αυτό λειτουργούσε και το σχολειό, όπου το παιδί δεν αποκτούσε μόνον γνώσεις και δεξιότητες και ικανότητες, αλλά ελάμβανε την πεμπτουσία της ρωμηοσύνης και καλλιεργούσε αρετές και σεβασμό και φρονήματα. Στο σχολειό που γνωρίσαμε και μαθητεύσαμε δεν ασκήθηκε μόνον το μυαλό και η σκέψη μας αλλά πρωτίστως σμιλεύτηκαν η ψυχή και η καρδιά μας, οικοδομήθηκαν τα ιδανικά και τα φρονήματα μας.
Μέσα στο πλαίσιο της αγωγής του παιδιού πρωταρχικό ρόλο κρατούσε η κατά Θεόν παιδαγωγία του, με την Εκκλησία και τον ιερέα στη ζωή και τη λειτουργία του σχολείου: αγιασμός, εκκλησιασμός όχι μόνον στις μεγάλες εορτές και εθνικές επετείους αλλά σε τακτά διαστήματα, κατήχηση το μάθημα των θρησκευτικών, αλλά και με χαριτωμένα ψυχωφελή κείμενα σπουδαίων και μεγάλων ελλήνων ποιητών και λογοτεχνών στα αναγνωστικά, εξομολόγηση, καθημερινή πρωινή προσευχή…
Ακριβώς η προσευχή αποτελούσε και αποτελεί το πρώτο βήμα, το αρχικό σκαλοπάτι της ελληνορθόδοξου παιδαγωγίας μας. Γιατί προσευχή είναι η ομιλία και η συνομιλίας μας με τον Θεό. Είναι η φυσική, αυθόρμητη και ελεύθερη επικοινωνία μας και αναφορά μας. Η προσευχή δεν είναι υποχρέωση ή τυπικό καθήκον, αλλά έργο ελευθερίας. Είναι η φυσική έλξη του ανθρώπου προς τον Δημιουργό του. Είναι η αναζήτηση και η εκζήτηση του «κατ’ εικόνα» να φθάσει στο «καθ’ ομοίωσιν». Η προσευχή είναι το εύκρατο κλίμα μέσα στο οποίο ο άνθρωπος οικειώνεται και ενώνεται με τον Θεό. Ό, τι είναι το φως του ήλιου για τα σωματικά μάτια, είναι και η προσευχή για τα μάτια της ψυχής.
Μέσα στο πλαίσιο της αγωγής του παιδιού πρωταρχικό ρόλο κρατούσε η κατά Θεόν παιδαγωγία του, με την Εκκλησία και τον ιερέα στη ζωή και τη λειτουργία του σχολείου: αγιασμός, εκκλησιασμός όχι μόνον στις μεγάλες εορτές και εθνικές επετείους αλλά σε τακτά διαστήματα, κατήχηση το μάθημα των θρησκευτικών, αλλά και με χαριτωμένα ψυχωφελή κείμενα σπουδαίων και μεγάλων ελλήνων ποιητών και λογοτεχνών στα αναγνωστικά, εξομολόγηση, καθημερινή πρωινή προσευχή…
Ακριβώς η προσευχή αποτελούσε και αποτελεί το πρώτο βήμα, το αρχικό σκαλοπάτι της ελληνορθόδοξου παιδαγωγίας μας. Γιατί προσευχή είναι η ομιλία και η συνομιλίας μας με τον Θεό. Είναι η φυσική, αυθόρμητη και ελεύθερη επικοινωνία μας και αναφορά μας. Η προσευχή δεν είναι υποχρέωση ή τυπικό καθήκον, αλλά έργο ελευθερίας. Είναι η φυσική έλξη του ανθρώπου προς τον Δημιουργό του. Είναι η αναζήτηση και η εκζήτηση του «κατ’ εικόνα» να φθάσει στο «καθ’ ομοίωσιν». Η προσευχή είναι το εύκρατο κλίμα μέσα στο οποίο ο άνθρωπος οικειώνεται και ενώνεται με τον Θεό. Ό, τι είναι το φως του ήλιου για τα σωματικά μάτια, είναι και η προσευχή για τα μάτια της ψυχής.
Και το σχολείο στον παιδαγωγικό ρόλο και προορισμό είχε ενσωματώσει σε περίοπτη θέση και ουσιαστικό λειτουργικό ρολό την καθημερινή προσευχή, αλλά και συμπεριλάμβανε κείμενα από την νεοελληνική λογοτεχνία αντλούμενα.
Σήμερα αυτή η παιδαγωγική στο σπίτι και στο σχολείο έχει εγκαταλειφθεί ή περιθωριοποιηθεί. Στο σπίτι η οικογένεια ολιγωρεί, παγιδευμένη στις καθημερινές οικονομικές και υλικές ανάγκες, αλλά και στην πολυμέριμνα ενός τρόπου ζωής οχι μόνον χωρίς πνευματικό περιεχόμενο αλλά προσαναντολισμένου στα κοσμικά πρότυπα της Νέας Εποχής. Στο σχολείο δε σκοπίμως και επιβούλως, δυστυχώς, από την Πολιτεία ανατράπηκε η ορθόοοξη αγωγή καταστρατηγώντας τις συνταγματικές επιταγές και απεμπολώντας την παράδοση του λαού μας και της ελληνίδος πατρίδος μας.
Σήμερα αυτή η παιδαγωγική στο σπίτι και στο σχολείο έχει εγκαταλειφθεί ή περιθωριοποιηθεί. Στο σπίτι η οικογένεια ολιγωρεί, παγιδευμένη στις καθημερινές οικονομικές και υλικές ανάγκες, αλλά και στην πολυμέριμνα ενός τρόπου ζωής οχι μόνον χωρίς πνευματικό περιεχόμενο αλλά προσαναντολισμένου στα κοσμικά πρότυπα της Νέας Εποχής. Στο σχολείο δε σκοπίμως και επιβούλως, δυστυχώς, από την Πολιτεία ανατράπηκε η ορθόοοξη αγωγή καταστρατηγώντας τις συνταγματικές επιταγές και απεμπολώντας την παράδοση του λαού μας και της ελληνίδος πατρίδος μας.
Στα πλαίσια της αναγεννήσεως της ρωμαίικης παιδείας μας και της επιστροφής στα νάματα των παραδόσεων μας, η μικρή σε μέγεθος αλλά τεράστια σε
αξία-ως εθνική και χριστιανική προσφορά-εργασία των εριτίμων Ευαγγελίας Κανταρτζή Σχολικής Συμβούλου και Προέδρου του Εθνικού Κέντρου Έρευνας και Διάσωσης Σχολικού Υλικού (ΕΚΕΔΙΣΥ) και κ. Παύλου Μπαλογιάννη συμβολαιογράφου και Προέδρου της Κιβωτού Ελληνικής Παιδείας (ΚΙΒΕΠ) αποτελεί ένα αναγκαίο και σημαντικό βήμα. Η παρούσα συλλογή παιδικών προσευχών από τα παρελθόντα αναγνωστικά βιβλία του Δημοτικού Σχολείου, καταδεικνύει τον δρόμο και την πορεία που επιβάλλεται να ακολουθηθεί σήμερα, τόσο στο σχολείο όσο και στην κοινωνία, που τόσο δεινώς δοκιμάζεται από την κρίση, η οποία οφείλεται κυρίως στην απομάκρυνση μας από τον Θεό, την Εκκλησία Του και την Ορθόδοξη Πίστη μας, αλλά και από τις πατροπαράδοτες αξίες του λαού μας. Γι’ αυτό αξίζουν στους ερανιστές του παρόντος βιβλίου πολλοί έπαινοι και θερμές ευχαριστίες απο όλους μας.
αξία-ως εθνική και χριστιανική προσφορά-εργασία των εριτίμων Ευαγγελίας Κανταρτζή Σχολικής Συμβούλου και Προέδρου του Εθνικού Κέντρου Έρευνας και Διάσωσης Σχολικού Υλικού (ΕΚΕΔΙΣΥ) και κ. Παύλου Μπαλογιάννη συμβολαιογράφου και Προέδρου της Κιβωτού Ελληνικής Παιδείας (ΚΙΒΕΠ) αποτελεί ένα αναγκαίο και σημαντικό βήμα. Η παρούσα συλλογή παιδικών προσευχών από τα παρελθόντα αναγνωστικά βιβλία του Δημοτικού Σχολείου, καταδεικνύει τον δρόμο και την πορεία που επιβάλλεται να ακολουθηθεί σήμερα, τόσο στο σχολείο όσο και στην κοινωνία, που τόσο δεινώς δοκιμάζεται από την κρίση, η οποία οφείλεται κυρίως στην απομάκρυνση μας από τον Θεό, την Εκκλησία Του και την Ορθόδοξη Πίστη μας, αλλά και από τις πατροπαράδοτες αξίες του λαού μας. Γι’ αυτό αξίζουν στους ερανιστές του παρόντος βιβλίου πολλοί έπαινοι και θερμές ευχαριστίες απο όλους μας.
.
.
Το βιβλίο μπορείτε να το προμηθευτείτε από το Μουσείο.
(Εμείς το εντοπίσαμε στο e-shop ΕΙΚΟΝΙΑ ΕΔΩ– από όπου μπορεί να σταλεί ταχυδρομικά)
επιμέλεια ανάρτησης: ιστολόγιο “Οικογένεια- μια γωνιά του Παραδείσου”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.
Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.