25.6.17

Πολιτικός Γάμος – Ελεύθερη Συμβίωση



Πρωτοπρεσβυτέρου λευθερίου Χαβάτζα
θεολόγου-φιλολόγου τ. Διευθυντο Λυκείου

Τ 1967 μουν νέος-φημέριος σ νορία στ κέντρο τς Θεσσαλονίκης.
Κάποια μέρα λθαν στν ερ Να δύο μελλόνυμφοι γι ν τακτοποιήσουν τ το γάμου τους.

Τν ρα πο τοίμαζα τ δικαιολογητικ γι τν κδοση τς σχετικς δειας, σως ντιλήφθηκα δυσφορία τν δύο νέων, πο σαν ναγκασμένοι ν λθουν στν κκλησία κα τος ρώτησα: «ἐὰν πρχε πολιτικς γάμος στν λλάδα, θ κάνατε γάμο κκλησιαστικό;».
ρώτησή μου προκάλεσε μεση, αθόρμητη κα σως πιθετικ πάντηση.
ποψήφια νύφη πολ ντονα μο επε: «πωσδήποτε χι» (δηλαδ δν θ σκεπτόμουν). Ν σημειωθε τι μία ταν δικηγόρος κα λλος γιατρς ντίστροφα.
πάντησή τους, σως περβολικ κάθετη, ταν ναμενόμενη π τ δυσφορία πο διεπίστωνα.
Ασθάνθηκα ν ποβαθμίζομαι π ερέας σ στρατοκράτη πο ποχρέωνα νθρώπους ν νεργον πέρα π τ θέλησή τους, τι ο ερες ξεπέφτουμε π ργάτες τς γιοπνευματικς ζως τς κκλησίας σ πηρεσιακος ληξιαρχικος παλλήλους.
Τ στιγμιότυπο μο πέτεινε τν προβληματισμό, πο εχα δη π τ φοιτητικά μου χρόνια. ναν προβληματισμ μ δύο σκέλη. Πρτον, πς εναι δυνατν ν ποχρεώνει κκλησία τος νθρώπους ν τελον κα ν δέχονται τ Μυστήρια, ν παραβιάζει τν λευθερία τους στ νομα το Χριστο κα δεύτερον τ κα σπουδαιότερον γιατί πιτρέπεται ν μπαίζουμε τσι τ Μυστήριο το Γάμου;
Τ Μυστήρια τς κκλησίας, λα τ Μυστήρια, πρέπει ν τ παίρνουν ο πιστοί, «σοι πιστοί», μ λευθερία, μ πίγνωση, μ μετάνοια, μ ζλο κα νθουσιασμό.
Δώδεκα χρόνια ργότερα τ περιοδικ «ΕΚΚΛΗΣΙΑ» στ τεύχη ουλίου κα Αγούστου το 1979 δημοσίευσε ξιόλογα ρθρα τριν σημαντικν προσωπικοτήτων, πο κα τ τρία – ραιότατα κα θεολογικσαν κατ τς φαρμογς το Πολιτικο γάμου στν λλάδα.
Τότε ποτύπωσα τν προβληματισμό μου σ να ρθρο μ τν τίτλο: «Πολιτικς Γάμος- ΟΧΙ ΝΑΙ;».
Γι τος πιστος σφαλς «μετ γνώμης το πισκοπο τν νωσιν ποιεσθαι, να γάμος κατ Κύριον κα μ κατ’ πιθυμίαν», πως γράφει γιος γνάτιος Θεοφόρος (ΒΕΠ τόμος 2ος πρς Πολύκαρπον V, 16-18).
Δηλαδ μ τ Μυστήριο τς κκλησίας πάρχει κατ Θεν Γάμος.
Ατ μως γι τος χριστιανούς, πο λεύθερα θέλουν ν κολουθον τ ζω το Χριστο.
Μία νάγκη πο πρέπει ν εαγγελισθομε, ν πανευαγγελισθομε δυνατ στν λα κα ν καλέσουμε τος νθρώπους «π’ λευθερί» ν δεχτον τ ζω το Χριστο κα τς κκλησίας κα χι ναγκάζοντάς τους ν ζήσουν, πως μες θέλουμε.
προβληματισμός μου «Πολιτικς Γάμος-χι ναί;», κτς π τ παραπάνω, προέβλεπε σως κα τ γεγονς τι ργ γρήγορα Πολιτεία θ νομοθετοσε τν πολιτικ γάμο.
Μ τς παραπάνω σκέψεις διαπραγματεύομαι κα σήμερα τ θέμα μας.
Σήμερα: Στ 2013 πατρίδα μας, δ κα κάποιες δεκαετίες χει ξελιχθε (ξέλιξη εναι ατή;) σ πολυπολιτισμική, πολυεθνικ κα πολυθρησκευτικ κοινωνία. ξέλιξη ατ εναι μία πραγματικότητα.
Ο πολιτικς ξουσίες λων τν παρατάξεων, ετε π ρνηση, ετε π ττοπάθεια, ετε π δυναμία, συνετέλεσαν στε λλάδα ν μν εναι πι μία ρθόδοξη Πολιτεία. Δέχθηκε κριτα τ ρεύματα πο μπκαν στ χώρα, περιφρόνησε τν λληνορθόδοξη Παράδοσή της κα νομοθέτησε νετα σύμφωνα μ τς πιταγς κα τς συνήθειες το Δυτικο κόσμου. Φάνηκε ξαρτημένη κα παρουσιαστήκαμε ς «ερωλιγούρηδες» προσπαθώντας ν μ μείνουμε δθεν καθυστερημένοι.
τσι μέσα στ πολλ λλα θεσπίστηκε κα «Πολιτικς Γάμος». π τν ούλιο το 1982 εναι νόμος το κράτους.

πρ κατ -χι Ναί;

Στ ρθρο το 1979 κα μέχρι σήμερα λεμ ΝΑΙ στν φαρμογ το Πολιτικο Γάμου π μία διαμετρικ ντίθετη ποψη.
Θέλαμε κκλησία μ γετικ πρωτοπορία, μ πίγνωση τν κοινωνικν συνθηκν κα τν πολιτικν ξελίξεων, ν προηγηθε. Ν νημερώσει τν λα μ τ μέσα νημέρωσης. Ν ξηγήσει τι ο ξελίξεις πιβάλλουν τν φαρμογ το πολιτικο γάμου, διότι σέβεται τν λευθερία τν πολιτν, δν θέλει ν τος ποχρεώνει σ κάτι πο λεύθερα θ θελε ν πιλέγουν κα φ’ τέρου διότι δν πρέπει ν μπαίζουμε τ Μυστήριο.
τσι κκλησία δν θ φθανε ν δεχθε μία κόμη «κλωτσι» τς πολιτείας κα τν περιθωριοποίησή της στ περιθώριο τς ζως τς πατρίδας μας.
Τ 1982, κα ν συζητιόταν σχετικ νομοθέτηση, κυκλοφορήθηκε ατοτελς φυλλάδιο το μακαριστο κανονολόγου κα γνωστο πνευματικο πάτερα, ρχιμ. π. πιφανίου Θεοδωροπούλου, στ ποο μεταξ λλων γραφε κα τ ξς:
«π’ ατς τς δύο προϋποθέσεις (σεβασμο το Μυστηρίου λλά, κα τς λευθερίας το νθρώπου) πολιτικς γάμος εναι χι πλς νεκτός, λλ’ εκταος κα πιθυμητός. Θ παύση οτως κκλησία ν συνεργ, δηρίτ πείκουσα νάγκ, ες τν διακωμώδησιν το Μυστρηρίου το Γάμου, ζητοσα παρ το Θεο ν ελόγησ ν τ νόματί Του συνειδητος κα κεκηρυγμένους ρνητάς Του».
Μποροσε λοιπν ν προηγηθε κκλησία δυναμικ μ τς δίκες της πνευματικς προδιαγραφές, ντ ν κρύβεται κα ν περιμένει τ νομοθετικ πιβολ τς Πολιτείας μ τς θεϊστικς κα μοραλιστικς συνέπειες.

Γι τν κκλησία

Επαμε ΝΑΙ στν πολιτικ γάμο γι τος προαναφερθέντες λόγους.
κκλησία θ ταν κερδισμένη, ἐὰν πρώτη εχε εσηγηθε τν φαρμογή του, μ παράλληλη νημέρωση το πιστο λαο. νημέρωση τι γι τν κκλησία «Πολιτικς Γάμος» εναι νύπαρκτος ς γάμος, τι εναι τ διο ,τι κα μία λεύθερη συμβίωση, πο γι τν κκλησία εναι «Παλλακεία» κα εναι σχέση πορνική.
Γι τ πιστ μέλος τς κκλησίας εναι διανόητο τι δν θ τελέσει τ Μυστήριο στν κκλησία. Ο μελλόνυμφοι πιστο χριστιανο προσέρχονται ν καταθέσουν τν κλογή τους κα τν γάπη τους στν Παντοδύναμο Κύριο, φο « Θες γάπη στί». Κα φο « Θες γάπη στί», σ’ κενον καταθέτουμε ταπειν κα μ πίγνωση τς νθρώπινης τέλειας τ δίκη μας γάπη, γι ν τν αξάνει, ν τν ραιοποιε, ν τν κάνει νθεκτικ στν χρόνο κα στν αωνιότητα.
Γνωρίζουμε τι μέσα στν ελογία το Θεο ο συνεπες χριστιανο σύζυγοι γαπον νας τν λλο λο κα περισσότερο σο τ χρόνια περνον, διότι γάπη τους μπολιάζεται π τν πόλυτη γάπη το Θεο.
νύπαρκτος λοιπν γι μς λεγόμενος πολιτικς γάμος κα μς εναι κατανόητο πς βαπτισμένοι ρθόδοξοι χριστιανο ρνονται ν δεχτον τν ελογία το Θεο τς γάπης γι ν στεριώσουν μι ελογημένη-ετυχισμένη συζυγία κα οκογένεια.
νύπαρκτος γάμος κα μαρτωλ συμβίωση ξω π τ Μυστήριο τς κκλησίας.
Θ μποροσε σως κάποιος ν προβάλει τν ντίλογο τι ερολογία το Γάμου στν κκλησία πιβλήθηκε μ νόμο τ 893 μ.Χ. μ τν 89η «Νεαρ» – νόμο το Λέοντος το Σοφο.
ντίλογος ατς εναι χωρς σημασία ν σκεφθομε τι μέχρι τότε ερολογία, τ Μυστήριο το Γάμου πρχε, λλ δν ταν ποχρεωτικός. Κα δν ταν ποχρεωτικός, διότι ταν ατονόητη κα βιωματικ ναμφισβήτητη τέλεση το Μυστηρίου.

Ατιάσεις πρ το «Πολιτικο Γάμου»

κύρια πρόφαση γι τν ποφυγ το Μυστηρίου εναι νας πιπόλαιος κα καθόλου σοβαρς λόγος. τι δθεν γι τν κκλησιαστικ γάμο παιτονται πολλ ξοδα.
Κατ καιρος κκλησία νέχθηκε πιδείξεις στος Γάμους μέσα στος Ναούς. νέχθηκε γι ν μν ρνηθε τ συμμετοχή της στ χαρ τν νεόνυμφων. Ο πιδείξεις ατς ξελίχθηκαν σ κκοσμίκευση πο ζημιώνει τν οσία το Μυστηρίου.
Συνδέθηκε δ Γάμος κα μ πολυδάπανα γεύματα δεπνα, πο γιναν δυσβάσταχτα γι τος νέους κα τς οκογένειές τους.
λλ λα ατ δν χουν καμία σχέση μ τ Μυστήριο κα τν κκκλησία.
λτε, επαμε πολλς φορς στος νέους, ο δυό σας μ τν κουμπάρο σας κα τος γονες σας, πλ κα ταπειν ν τελέσουμε τ Μυστήριο, ν ζητήσετε τν ελογία το Θεο γι τ νέα σας ζωή.
λτε χωρς χρήματα, χωρς ξοδα, χωρς πιδείξεις, ν τελεσθε τ Μυστήριο κα ποτε θ χετε τν οκονομικ εχέρεια καλετε συγγενες κα φίλους γι ν ορτάσετε. Δν συμφέρει πνευματικ κα δν ρμόζει σ πιστος χριστιανος ν συζον χωρς τν ελογία το Θεο μ τν πρόφαση πολυδάπανης κοσμικς τελετς.

πάρχουν πολιτικο Γάμοι ποδεκτοί;

πάρχουν τέτοιοι γάμοι πο γιναν συμβατικ σ ντίθεα σκληρ καθεσττα, πού παγορευόταν κάθε ερολογία, πο δν πρχε κκλησία, οτε ερες.
Πιστο νθρωποι συνψαν συμβατικ πολιτικ γάμο μ πίγνωση τι δν εναι ,τι καλλίτερο. Μ προσευχ κα μ φόβο Θεο ζήτησαν τν ελογία Του.
Ο γάμοι ατοί, μόλις τος δόθηκε δυνατότητα, ζήτησαν ταπειν τν κκλησία κα κκλησία μ τν οκονομία της στεφάνωσε τος πιστος χριστιανούς.
Ο περιπτώσεις ατς δν μπορον ν δικαιολογον τν ποστασία τν «χριστιανν», πο ρνονται τν τέλεση το Μυστηρίου.

λεύθερη συμβίωση

ξελίξη τς ποδέσμευσης π τ Μυστήριο κα τς ποδοχς το «Πολιτικο Γάμου» εναι λεύθερη συμβίωση, χωρς κανένα γάμο κα καμία δέσμευση, οτε κοινωνική. Παρατηρεται τ φαινόμενο νέοι νθρωποι ν συζον λεύθερα, χωρς φυσικ ν πολογίζουν τν Θεό, λλ κα χωρς ν ναλαμβάνουν τς εθύνες κα τς ποχρεώσεις τς συζυγίας κα τς οκογενειακς ζως.
λεύθερη συμβίωση ποτελε τ χειρότερη ξέλιξη μις κοινωνίας χωρς Θε κα νοίγει δρόμους σ διάφορες διαστροφές.

Συνέπειες τς φαρμογς το πολιτικο γάμου

1. σοι ρνονται ν τελέσουν τ Μυστήριο το Γάμου κα ρκονται στν πολιτικό, πρέπει ν συνειδητοποιήσουν τι μόνοι τους θέτουν τν αυτ τους κτς κκλησίας.
Σ μία κορυφαία στιγμ τς ζως τους ρνονται τν ελογία τς κκλησίας. ρνονται τν κκλησία κα ρα μένουν κτός, χι διότι κάποιος τος φορίζει, λλ διότι μόνοι τους λένε ΟΧΙ στν κκλησία το Χριστο.
2. ρνηση ατ συνεπάγεται τι πλέον κανένα Μυστήριο δν χουν δυνατότητα ν παίρνουν, κα φυσικά οτε τ θεία Κοινωνία. Τος περιμένει πρτα τ Μυστήριο τς Μετανοίας.
3. φ’ σον βρίσκονται στν ταξία ατή, δν μπορον ν γίνονται νάδοχοι-νονο στς Βαπτίσεις. φο εναι σ καταστασία κα ρνηση κκλησιαστική, πς μπορον ν ναλαμβάνουν τν εθύνη τς κατήχησης κα τς καθοδήγησης νς νέου χριστιανο; Σημείωση: Τ παιδι τν πολιτικν γάμων μπορον ν βαπτίζονται, φ’ σον θ χουμε τν γκριση τν γονέων.
4. καταστασία κα μαρτία τς ποστασίας ατς δν εναι βέβαια τελεσίδικη. Θες τς γάπης μς δωσε τ δυνατότητα μέσα π τ Μετάνοια ν πανασυνδέουμε τ ζωή μας μ τν κκλησία. Ἐὰν κατανοομε τ λάθος μας, ἐὰν μετανοομε, ἐὰν καταθέτουμε στ Μυστήριο τς ξομολογήσεως τν ελικριν μας μετάνοια, εναι πάντοτε δυνατ πανασύνδεσή μας μ τν κκλησία.
παραβολ το σώτου υο κα το Στοργικο Πάτερα εναι στ πακρο νθαρρυντική.

Συμπεράσματα

Γάμος εναι Μυστήριο γάπης. ς Μυστήριο χρειάζεται μύηση στ μεγάλη λήθεια τς γάπης. Τ μύηση ατ θ τ βρομε στν Κύριό μας, φο Θες «γάπη στί».
Γι τν πιστ χριστιαν εναι διανόητο τι τ κορυφαο ατ γεγονς τς ζως του θ τ φήσει ξω π τν ελογία κα τν γάπη το Θεο, ξω π τ Μυστήριο τς κκλησίας.
Ἐὰν επαμε ΝΑΙ στν πολιτικ γάμο, εναι διότι γάπη κα ελογία το Θεο βιώνονται μόνο μ λευθερία. Πότε μ καταναγκασμό.
ργο τς κκλησίας εναι ν πανευαγγελισθε τ Εαγγέλιο το Χριστο στν λαό μας, τν βαπτισμένο κα θεωρούμενο ρθόδοξο λαό. Ν εαγγελισθε μ λα τ μέσα πο διαθέτει σύγχρονη νημέρωση.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.

Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.