23.9.17

Ευαγγελική Περικοπή 23/9 (Σύλληψη Τιμίου Προδρόμου)

Αποτέλεσμα εικόνας για συλληψη τιμιου προδρομου

Λκ. α΄ 5-25


᾿Εγνετο ν τας μραις ρδου το βασιλως τς ουδαας ερες τις νματι Ζαχαρας ξ φημερας βι, κα γυν ατο κ τν θυγατρων αρν, κα τ νομα ατς λισβετ.σαν δ δκαιοι μφτεροι νπιον το Θεο, πορευμενοι ν πσαις τας ντολας κα δικαιμασι το Κυρου μεμπτοι. Κα οκ ν ατος τκνον, καθτι λισβετ ν στερα, κα μφτεροι προβεβηκτες ν τας μραις ατν σαν.
γνετο δ ν τ ερατεειν ατν ν τ τξει τς φημερας ατο ναντι το Θεο, κατ τ θος τς ερατεας λαχε το θυμισαι εσελθν ες τν ναν το Κυρου· κα πν τ πλθος ν το λαο προσευχμενον ξω τ ρ το θυμιματος. φθη δ ατ γγελος Κυρου στς κ δεξιν το θυσιαστηρου το θυμιματος. Κα ταρχθη Ζαχαρας δν, κα φβος ππεσεν π᾿ ατν.
Επε δ πρς ατν γγελος· μ φοβο, Ζαχαρα· διτι εσηκοσθη δησς σου, κα γυν σου λισβετ γεννσει υἱόν σοι, κα καλσεις τ νομα ατο ωννην· κα σται χαρ σοι κα γαλλασις, κα πολλο π τ γεννσει ατο χαρσονται. σται γρ μγας νπιον το Κυρου, κα ονον κα σκερα ο μ πίῃ κα Πνεματος γου πλησθσεται τι κ κοιλας μητρς ατο, κα πολλος τν υἱῶν σραλ πιστρψει π Κριον τν Θεν ατν· κα ατς προελεσεται νπιον ατο ν πνεματι κα δυνμει λιο, πιστρψαι καρδας πατρων π τκνα κα πειθες ν φρονσει δικαων, τοιμσαι Κυρίῳ λαν κατεσκευασμνον.
Κα επε Ζαχαρας πρς τν γγελον· κατ τ γνσομαι τοτο; γ γρ εμι πρεσβτης κα γυν μου προβεβηκυα ν τας μραις ατς. Κα ποκριθες γγελος επεν ατ· γ εμι Γαβριλ παρεστηκς νπιον το Θεο, κα πεστλην λαλσαι πρς σε κα εαγγελσασθα σοι τατα. Κα δο σ σιωπν κα μ δυνμενος λαλσαι χρι ς μρας γνηται τατα, νθ᾿ ν οκ πστευσας τος λγοις μου, οτινες πληρωθσονται ες τν καιρν ατν.
Κα ν λας προσδοκν τν Ζαχαραν, κα θαμαζον ν τ χρονζειν ατν ν τ να. ξελθν δ οκ δνατο λαλσαι ατος, κα πγνωσαν τι πτασαν ἑώρακεν ν τ να· κα ατς ν διανεων ατος, κα διμενε κωφς.Κα γνετο ς πλσθησαν α μραι τς λειτουργας ατο, πλθεν ες τν οκον ατο.
Μετ δ τατας τς μρας συνλαβεν λισβετ γυν ατο, κα περικρυβεν αυτν μνας πντε, λγουσα τι οτω μοι πεποηκεν Κριος ν μραις ας πεδεν φελεν τ νειδς μου ν νθρποις.


Απόδοση στη νεοελληνική

Κατ τς μέρας το ρώδη το βασιλέως τς ουδαίας, ζοσε κάποιος ερεύς, νομαζόμενος Ζαχαρίας, π τν τάξιν το βι κα εχε γυνακα π τς πογόνους το αρών, τς ποίας τ νομα το λισάβετ. σαν κα ο δύο δίκαιοι νώπιον το Θεο, διότι ζοσαν μεμπτον βίον σύμφωνα πρς λας τς ντολς κα τς διατάξεις το Κυρίου. Δν εχαν μως παιδί, διότι λισάβετ το στερα κα σαν κα ο δύο προχωρημένης λικίας.
Συνέβη δ κατ τν διάρκειαν τς τελέσεως τν ερατικν του καθηκόντων νώπιον το Θεο, κατ τν σειρν τς τάξεώς του, ν πέσ ες ατόν, κατ τν συνήθειαν τς ερατικς πηρεσίας, κλρος ν θυμιάσ κα ν εσέλθ ες τν ναν το Κυρίου. λόκληρον δ τ πλθος το λαο προσευχότανε ξω κατ τν ρα το θυμιάματος. Τότε μφανίσθηκε ες ατν γγελος το Κυρίου, ποος στεκότανε ες τ δεξι το θυσιαστηρίου το θυμιάματος. Κα τεράχθηκε Ζαχαρίας, ταν τν εδε κα τν κατέλαβε φόβος.
Το επε δ γγελος, «Μ φοβσαι, Ζαχαρία, διότι προσευχή σου χει εσακουσθ κα γυνακά σου λισάβετ θ σο γεννήσ υἱὸν κα θ τν νομάσς ωάννην, κα θ σο εναι χαρ κα γαλλίασις κα πολλο θ χαρον δι τν γέννησίν του, διότι θ εναι μέγας νώπιον το Κυρίου. Κρασ κα ονοπνευματώδη ποτ δν θ πι. Θ εναι γεμάτος Πνεμα γιον π τν κοιλι κόμη τς μητέρας του, κα πολλος π τος πογόνους το σραλ θ τος κάν ν πιστρέψουν ες τν Κύριον τν Θεόν τους. Κα θ λθ πρν π’ ατν μ τ πνεμα κα τν δύναμιν το λία, στε ν κάμ ν γυρίσουν ο καρδις τν γονέων ες τ παιδιά τους κα ο πειθες ν ποκτήσουν τ φρόνημα τν δικαίων κα τσι ν τοιμάσ δι τν Κύριον λαν προδιατεθειμένον».
Κα επεν Ζαχαρίας ες τν γγελον, «Πς θ πεισθ γι’ ατό; Διότι γ εμαι λικιωμένος κα γυνακά μου προχωρημένης λικίας».
Κα πεκρίθη γγελος, «γ εμαι Γαβριήλ, ποος παρουσιάζομαι νώπιον το Θεο κα εμαι σταλμένος ν σο μιλήσω κα ν σο φέρω τν εχάριστη ατν γγελίαν. Κα δο, θ εσαι βουβός κα δν θ μπορς ν μιλς ως τν μέραν, πο θ γίνουν ατά, πειδ δν πίστεψες ες τος λόγους μου, ο ποοι θ κπληρωθον ες τν καιρό τους».
Κα λας νέμενε τν Ζαχαρίαν κα ποροσαν, διότι ργοποροσε πολ ες τν ναόν. ταν βγκε, δν μποροσε ν τος μιλήσ κα κατάλαβαν τι εχε δ ραμα ες τν ναόν. Ατς δ τος κανε νεύματα κα παρέμενε βουβός.

Κα ταν συμπληρώθηκαν α μέραι τς ερατικς του πηρεσίας, φυγε δι τ σπίτι του. στερα π τς μέρας ατς λισάβετ, γυνακά του, μεινε γκυος κα κρυβε τν αυτόν της π πέντε μνας κα λεγε, «Ατ μο κανε Κύριος κατ τς μέρας, πο νδιαφέρθηκε ν μο φαιρέσ τν ντροπν μεταξ τν νθρώπων».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.

Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.