4.9.17

Τό κριτήριο τῆς Ὀρθοδόξου Θεολογίας


το Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί γίου Βλασίου κ. εροθέου

Τελευταα, διάβασα κείμενα καδημαϊκν διδασκάλων, ο ποοι διδάσκουν σέ διάφορες Θεολογικές Σχολές το ξωτερικο καί το σωτερικο, γιά κκλησιολογικά θέματα, γιά τό τί εναι κκλησία, γιά τό ν ταυτίζωνται τά χαρισματικά μέ τά κανονικά ρια, γιά τό ν πάρχουν «κκλησίες» ξω πό τήν Μία κκλησία.

Κατάλαβα τι διαπράττονται δύο βασικά λάθη.

Τό πρῶτον ὅτι συγχέουν τήν ὕπαρξη μερικῶν Χριστιανῶν ἐκτός τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, πού ἔχουν προσευχή καί ἀναζήτηση τοῦ Θεοῦ, μέ τό πλαίσιο τῶν ἑτεροδόξων Ὁμολογιῶν, στό ὁποῖο ἀνήκουν. Δηλαδή, ὑπάρχουν διάφοροι Χριστιανοί, οἱ ὁποῖοι ἀνήκουν σέ Χριστιανικές Ὁμολογίες καί διακρίνονται γιά τήν ἀγάπη πρός τόν Θεό, ἔχουν αἴσθηση τῆς μετανοίας, μελετοῦν τήν Ἁγία Γραφή, προσεύχονται καί γενικά ἀναζητοῦν τήν σωτηρία τους. Ὅπως, ὑπάρχουν καί ’Ορθόδοξοι Χριστιανοί πού δέν ζοῦν σύμφωνα μέ τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ καί τήν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας. Καί φυσικά, ὁ Θεός ἔχει τήν πλήρη ἁρμοδιότητα νά σώση καί ἀνθρώπους πού εἶναι ἐκτός τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὅπως καί νά καταδικάση Ὀρθοδόξους Χριστιανούς πού δέν ζοῦν σύμφωνα μέ τίς ἐντολές Του.


λλά, ταν μιλομε γιά τίς διαφορές μεταξύ τς ρθοδόξου κκλησίας καί τν διαφόρων τεροδόξων μολογιν, καί τι ο τερόδοξες μολογίες κκλίνουν πό τήν ρθόδοξη διδασκαλία, πως διατυπώθηκε πό τούς Πατέρας στίς Οκουμενικές Συνόδους, τό ννοομε στό δογματικό πίπεδο, ξετάζουμε τήν διαφορά στά δόγματα, τά ποα πηρεάζουν καί τό θος τν νθρώπων. Δέν ποκλείεται, μως, σέ ατές τίς μολογίες νά πάρχουν Χριστιανοί ο ποοι νά ζον σύμφωνα μέ τό Εαγγέλιο καί νά ναζητον τόν Θεό, πότε κρίση το Θεο θά εναι νάλογη.

ρθόδοξη κκλησία εναι τό Σμα το Χριστο καί τά μέλη της σώζονται ταν ζον ρθόδοξα, ταν χουν ρθοδοξία καί ρθοζωΐα. Χριστός σώζει τούς νθρώπους διά τς κκλησίας καί ν τ κκλησί. Δέν συμβαίνει τό διο, μως, μέ τήν τερόδοξη μάδα κοινότητα, ποία δέν σώζει τά μέλη της. π. ωάννης Ρωμανίδης χει γράψει:

«Ἐκτός τῆς Ἐκκλησίας δέν ὑπάρχει σωτηρία. Ὁ Χριστός προσφέρει τήν σωστικήν χάριν εἰς ὅλους τούς ἀνθρώπους. Ὅταν σώζεται κανείς ἐκτός τῆς ὁρατῆς Ἐκκλησίας, τοῦτο σημαίνει πώς ὁ Χριστός ὁ ἴδιος σώζει αὐτόν. Ἐάν αὐτός εἶναι μέλος ἑτερόδοξον, τότε σώζεται οὗτος διότι τόν σώζει ὁ Χριστός καί οὐχί ἡ "Παραφυάς" εἰς τήν ὁποίαν ἀνήκει».


Τό δεύτερον λάθος πού γίνεται σήμερα πό μερικούς καδημαϊκούς διδασκάλους εναι τι ταν γράφουν γιά κκλησιολογικά θέματα, κυρίως γιά τό τί εναι κκλησία καί ποιά εναι τά μέλη της, παραπέμπουν συνήθως σέ παλαιοτέρους καδημαϊκούς διδασκάλους, ο ποοι πέκτησαν κατά τεκμήριο τόν χαρακτηρισμό το εσεβος Χριστιανο καί το καλο πιστήμονα καί παρακάμπτουν τά κείμενα τν Πατέρων καί τίς Συνοδικές ποφάσεις.

μως, εναι γνωστόν τι καί ατς τς κατηγορίας ο καδημαϊκοί διδάσκαλοι εχαν πηρεασθ, κατά ποικίλους βαθμούς καί τρόπους, πό λλες παραδόσεις, σχολαστικές προτεσταντικές, καί μέ ατό τό πνεμα κπαίδευσαν Θεολόγους καί Κληρικούς.

Τό σημαντικότερο εναι τι ρθόδοξη πίστη μας, δέν στηρίζεται στίς πανεπιστημιακές σπουδές μας δέν καθορίζεται πό τούς καδημαϊκούς διδασκάλους μας, σο εσεβες καί ν εναι, λλά πό τούς γίους Πατέρας καί μάλιστα πό Συνοδικά κείμενα τν Οκουμενικν Συνόδων. μες ο πίσκοποι ταν πρόκειται νά χειροτονηθομε σέ πίσκοπον δίνουμε τήν μολογία τς πίστεώς μας στίς ποφάσεις τν Οκουμενικν Συνόδων καί χι στό πτυχίο μας, τό ποο ποκτήσαμε πό τίς Θεολογικές Σχολές, στίς ποες διδάσκουν καδημαϊκοί θεολόγοι πού χουν δεχθ ποικίλες πιδράσεις.

Βεβαίως, τό πτυχίο εναι προϋπόθεση, κατά τόν νόμο, γιά νά γγραφ κάποιος στόν κατάλογο κλογίμων πρός ρχιερατεία, λλά δέν δίνουμε σέ ατό τήν μολογία τς πίστεώς μας.

Εναι σημαντικό νά διαβάση κανείς τήν μολογία τήν ποία δίνει κλεγμένος πίσκοπος πρίν τήν χειροτονία του, καί μάλιστα τήν μολογία πού γιά λόγους, νδεχομένως, συντομίας χρόνου δέν διαβάζεται σήμερα, μέ τήν ποία ναθεματίζει καί συγκεκριμένους αρετικούς νομαστικά καί λους τούς αρετικούς.

τσι, κυρίως μες ο πίσκοποι καλούμαστε νά μολογομε, νά κηρύττουμε, νά ποιμαίνουμε τούς Χριστιανούς «κατά τάς τν γίων θεοπνεύστους θεολογίας καί τό τς κκλησίας εσεβές φρόνημα», καί χι πί τ βάσει τς διδασκαλίας το καθενός θεολόγου καθηγητο, πού γράφει κατά τήν δική του «θεολογία». Τά Πρακτικά τν Οκουμενικν Συνόδων εναι βάση τς ρθοδόξου δογματικς διδασκαλίας, πως συνοπτικά φαίνεται στό «Συνοδικό τς ρθοδοξίας».

Ατή εναι ρθόδοξη πίστη. Ατό εναι τό κριτήριο τς ρθοδόξου θεολογίας, σέ ατό δώσαμε τήν πίστη καί τήν μολογία μας. Καί ατό πρέπει νά τονίζεται, γιατί κάποιοι καδημαϊκοί διδάσκαλοι, γιά τούς ποίους γνωρίζουμε πς πέκτησαν ατήν τήν θέση, μέ τίς πιλεκτικές καί κατευθυνόμενες ποσημειώσεις καί τίς παραπομπές πού κάνουν σέ διάφορα κείμενά τους, ν γνώσει ν γνοί τους, παραπλανον τούς ναγνώστας τολάχιστον φανερώνουν τήν θεολογική νεπάρκειά τους καί τήν γνοια τν πατερικν κειμένων.

Δέν εναι δυνατόν κάποιος Κληρικός νά γράφη στά βιβλία του ντορθόδοξες πόψεις δθεν ς πιστήμων, πηρεασμένος πό τεροδόξους θεολόγους, προκειμένου νά χη μιά καδημαϊκή ξέλιξη καί συγχρόνως νά μιλ δθεν ρθοδόξως, ς Κληρικός, στά κηρύγματά του πρός τό ρθόδοξο ποίμνιο!

Δέν μπορε νά γίνεται διάσπαση μεταξύ πιστημονικς καί ρθοδόξου θεολογίας στόν διο νθρωπο, καί νά λλοτε νά συμπεριφέρεται ς πιστήμονας, πού διαφοροποιεται πό τούς Πατέρες τς κκλησίας καί συνεχίζει τήν θεολογική συζήτηση πού χει περατωθ στίς Οκουμενικές Συνόδους, γιά τήν φύση, γιά τό πρόσωπο, γιά τήν θέληση, καί λλοτε νά μιλ ς ρθόδοξος πίσκοπος!


πομένως, κριτήριο τς ρθοδόξου θεολογίας εναι ο ποφάσεις τν Οκουμενικν Συνόδων καί τό «Συνοδικόν τς ρθοδοξίας» καί χι τά σα γράφουν ο καδημαϊκοί διδάσκαλοι, σο εσεβες καί ν εναι.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο τεύχος Ιουλ.-Αυγ. 2017 (α.φ.:746) της Χριστιανικής Σπίθας


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.

Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.