Είναι πολύ συχνό στις μέρες μας να χανόμαστε με καλούς φίλους ή γνωστούς για κάποιο μικρό σχετικά χρονικό διάστημα, αλλά όχι τόσο μικρό τελικά ως προς την εξέλιξη των γεγονότων που καθορίζουν την ζωή μας σε αυτόν τον αιώνα, τον απατεώνα... Μιλάμε μετά από κάποιους μήνες, λοιπόν, με έναν φίλο, για να ανταλλάξουμε ευχές λόγω των ημερών και περιμένουμε να ακούσουμε ότι όλα πάνε καλά, τα συνηθισμένα: δουλειά, οικογένεια, καθημερινότητα. Αλλά κάποιες φορές πέφτουμε από τα σύννεφα...
Έτσι, έγινε και με έναν αδερφό μας που μίλησε με τον φίλο του τον Παναγιώτη, ο οποίος θα έμπαινε στο νοσοκομείο για μια απλή χειρουργική επέμβαση ρουτίνας, αλλά στον προεγχειρητικό έλεγχο διαγνώστηκε με καρκίνο στο νεφρό! Έκανε, λοιπόν, άλλο χειρουργείο: αφαίρεση νεφρού και πλέον ελπίζει ότι πρόλαβε τη μετάσταση και προφανώς θα βρίσκεται το επόμενο διάστημα σε μια διαδικασία συχνών ελέγχων ή πιθανώς και κάποιας προληπτικής χημειοθεραπείας...
Ας ευχηθούμε, λοιπόν, για τον αδερφό μας τον Παναγιώτη και ας διδαχτούμε από αυτή την ιστορία. Ας μην ξεχνάμε ότι σε αυτό τον κόσμο είμαστε παρεπίδημοι και ας μην θεωρούμε ότι οι ζωές μας είναι στάσιμες, διότι "πάντα ρεῖ καὶ οὐδὲν
μένει" σε αυτό τον κόσμο και αργά ή γρήγορα όλοι το αντιλαμβανόμαστε. Τέλος, ας παλέψουμε με την προσευχή μας να κερδίσουμε τον φόβο του θανάτου, διότι ο Κύριός μας έχει ήδη κερδίσει τον θάνατο (διαβάστε και αυτό το σύντομο απόσπασμα από κείμενο του Αγίου Νικολάου Αχρίδος: κλικ εδώ)
Ας μην ξεχνάμε και τα υπόλοιπα αδέρφια μας:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.
Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.