Ἡ ἄρνηση τοῦ Εὐαγγελίου

γράφει ο Πορφυρίτης,

        Μεγάλη ἐντύπωση προκάλεσε στούς χριστιανούς, ἡ στάση τοῦ ὑπουργοῦ Ἐσωτερικῶν, ὅταν αὐτός ἀρνήθηκε ν’ ἀσπαστεῖ τό Εὐαγγέλιο[1]. Ὅλοι σχεδόν οἱ χριστιανοί, ἔσπευσαν νά κατακρίνουν τήν ἀρνητική κίνηση τοῦ ὑπουργοῦ, πέφτοντας ἀπό τά οὐράνια, ὅπου ζοῦν χρόνια τώρα μέ τήν ... φαντασία τους.

          Ἡ ἀλήθεια εἶναι, ὅτι ἡ κίνηση αὐτή, πού σημειωτέον, θυμίζει τήν ἄρνηση τῶν Χριστιανῶν Μαρτύρων νά θυσιάσουν στά εἴδωλα ἤ νά ἀσπαστοῦν τό Ἰσλάμ (ἀπ’τήν ἀνάποδη, βέβαια), εἶναι προϊόν μιᾶς συγκεκριμένης καί συνεποῦς πολιτικῆς στάσεως ἡ ὁποία εἶναι γνωστή τοῖς πᾶσι. Ὅλοι αὐτοί ἤ σχεδόν ὅλοι οἱ πολιτικοί τοῦ συγκεκριμένου κόμματος[2], δηλώνουν ἄθεοι καί ὅλοι αὐτοί πού μᾶς κυβερνοῦν, τό κάνουν μέ τήν ἐντολή χριστιανῶν, κυρίως, ψηφοφόρων.

          Τό ἐντυπωσιακό ὅμως, δέν εἶναι τόσο αὐτό καθ’ αὐτό τό γεγονός, ὅσο ἥ κατάκρισή του ἀπό τούς χριστιανούς. Βαθύτερες σκέψεις, καταδεικνύουν ἀμείλικτα, ὅτι τό χέρι στό Εὐαγγέλιο, δέν τό ὑψώνουν ἀρνητικά καί ἀπαξιωτικά μόνο οἱ πολιτικοί, ἀλλά ὅλοι ἑμεῖς πού θέλουμε νά λεγόμαστε Χριστιανοί, κλῆρος καί λαός, καί θιγόμαστε ὅταν κάποιος μᾶς κατηγορήσει γιά τό ἀντίθετο. Δέν νομίζουμε νά χρειάζεται αὐτό ἀπόδειξη, μιά ματιά γύρω μας εἶναι ἀρκετή.

          Γιά ὅσους ὅμως, συνεχίζουν νά μήν καταλαβαίνουν, «τί θέλει νά πεῖ ὁ ποιητής», θά γίνουμε σαφέστεροι.

          Λέμε ὄχι στό Εὐαγγέλιο, ὅταν σκοτώνουμε τά παιδιά μας, γιά «ἰατρικούς» λόγους, μέσω δηλ. τῶν ἐκτρώσεων.

          Λέμε ὄχι στό Εὐαγγέλιο, ὅταν ἀπαξιώνουμε τό μέγα Μυστήριο τοῦ Γάμου, νομιμοποιώντας τίς προγαμιαῖες σχέσεις, τόν πολιτικό «γάμο», τά σύμφωνα ἐλεύθερης συμβιώσεως, τά «αὐτόματα» διαζύγια καί τούς μικτούς γάμους.

          Λέμε ὄχι στό Εὐαγγέλιο, ὅταν βλασφημοῦμε τόν Χριστό, τήν Παναγία, τά ὅσια καί ἱερὰ τῆς Πίστεώς μας· ὅταν δέν διαμαρτυρόμαστε γιά τίς βλασφημίες.

          Λέμε ὄχι στό Εὐαγγέλιο, ὅταν κατά τήν κρίση μας, ἤ ὀρθότερα, λόγῳ τῶν ἁμαρτιῶν μας, ἀμφισβητοῦμε τά δόγματα τῆς Πίστεως, τά Μυστήρια, ὅπως αὐτό τῆς Ἱερᾶς ἐξομολογήσεως, τῆς Θείας Κοινωνίας· ὅταν καταργήσαμε τόν κυριακάτικο Ἐκκλησιασμό.

          Λέμε ὄχι στό Εὐαγγέλιο, ὅταν ἀγοράζουμε καί πουλᾶμε τίς Κυριακές. Μᾶς πείραξε δῆθεν, ὁ νόμος. Ἐάν κανένας Χριστιανός δέν ἀγόραζε ἤ πουλοῦσε τήν Κυριακή, θά ὑπῆρχε περίπτωση νά θεσπιστεῖ τέτοιος νόμος; Οὔτε μιά Κυριακή τόν χρόνο!

          Λέμε ὄχι στό Εὐαγγέλιο, ὅταν ἔχουμε καταργήσει τίς νηστεῖες. «Ποῦ τό λέει αὐτό ὁ Χριστός», ρωτοῦν οἱ χριστιανοί! Τρῶμε, πίνουμε καί γλεντᾶμε, ἀκόμα καί τήν Μεγάλη Παρασκευή. «Δέν ὑπάρχει ζωή μετά θάνατον», λένε πάλι οἱ εἰδήμονες!

          Λέμε ὄχι στό Εὐαγγέλιο, ὅταν προωθεῖται ἡ αἰσχρή ὁμοφυλοφιλία, ἡ πορνεία. Ὁ Χριστός εἶναι ἀγάπη, λένε ὡς ἐπιχείρημα!

          Λέμε ὄχι στό Εὐαγγέλιο, ὅταν προδίδουμε καί διαστρέφουμε τήν Πίστη μας· ὅταν λέμε «Ναί» στόν Οἰκουμενισμό καί στήν Ψευτοσύνοδο τῆς Κρήτης! Ποῦ εἶναι οἱ Ἀρχιερεῖς, οἱ Ἱερεῖς, οἱ Ἠγούμενοι Μοναστηριῶν; Ὅλα βαίνουν καλῶς;

          Λέμε ὄχι στό Εὐαγγέλιο, ὅταν ξεπουλᾶμε τήν Πατρίδα μας!

          Νά γράψουμε κι ἄλλα, ἐκλεκτά ἀδέλφια; Νομίζουμε ὅτι εἶναι ἀρκετά! Ὅλοι ἑμεῖς, μέ τή ζωή μας ἔχουμε πεῖ ἕνα μεγάλο «Ὄχι» στό Εὐαγγέλιο. Ξέρετε τί μᾶς λείπει; Μᾶς λείπει ὁ Παράκλητος, τό Πνεῦμα τῆς Ἀληθείας! Χωρίς αὐτόν, θά παραμείνουμε ἀνελεύθεροι, δειλοί, μέσα στο ψεῦδος καί στό μῖσος! Καί μιᾶς καί εἶναι ἐπίκαιρος, λόγῳ τῶν ἡμερῶν, ἀλλά καί πάντοτε, ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ μας: «Μετανοεῖτε· ἤγγικε γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν»! (Ματθ. 4, 17)

Πορφυρίτης

---

[1] «Καλάβρυτα: Ὁ Σκουρλέτης ἀρνήθηκε νά φιλήσει τό Εὐαγγέλιο καί... πάγωσε ὀ Ἀμβρόσιος»,http://www.iefimerida.gr

[2] Γιά νά μήν παρεξηγηθοῦμε, ὅλες οἱ κυβερνήσεις τῶν τελευταίων δεκαετιῶν (καί αὐτοί πού δηλώνουν ἄθεοι καί αὐτοί πού δηλώνουν χριστιανοί) σέ δυό πράγματα συγκλίνουν: στήν ἀγάπη γιά τήν «καρέκλα» τῆς ἐξουσίας καί στήν ἀποδόμηση τῆς Πίστεως καί τῆς Πατρίδος!