Η Αλεξάνδρα έχει βαριάς μορφής καρκίνο και πονάει αφάνταστα. Αισθάνεται ότι δεν αντέχει άλλο τους πόνους και της έρχονται λογισμοί αυτοκτονίας, τους οποίους αγωνίζεται να διώξει. Έχει ανάγκη τις προσευχές μας.
Ποιός από εμάς που διαβάσαμε τις παραπάνω γραμμές δεν πονάει; Μπορεί βέβαια εμείς να μην έχουμε το πνευματικό επίπεδο του Αγίου Παϊσίου που σε ανάλογες περιπτώσεις προσευχόταν να πάρει αυτός τον καρκίνο και τον πόνο των ασθενούντων (που τελικά του δόθηκε!), μπορούμε ωστόσο να δεηθούμε προς τον Κύριο να ελεήσει την αδερφή μας, όχι κατ΄ ανάγκη να την θεραπεύσει, διότι μπορεί ο καρκίνος να την σώσει! Σίγουρα όμως μπορούμε να ζητήσουμε από τον Κύριο να την ενδυναμώσει, να της διώξει τους λογισμούς αυτοκτονίας και να τη βοηθήσει να σηκώσει τον σταυρό της... Ο ίδιος ο Κύριος άλλωστε μας διαβεβαιώνει:
Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι,
κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς. ἄρατε τὸν ζυγόν μου ἐφ᾿ ὑμᾶς
καὶ μάθετε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι πρᾷός εἰμι καὶ ταπεινὸς
τῇ καρδίᾳ, καὶ εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν· ὁ γὰρ
ζυγός μου χρηστὸς καὶ τὸ φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστιν. (Ματθ. ια΄(11), 28-30)
Και ας μην ξεχνάμε ότι η περίοδος της Μεγάλης Τεσσαρακοστής ενδείκνυται για προσευχή και η αυστηρή νηστεία την καθιστά πιο δυνατή και περισσότερο ευάρεστη στον Θεό. Τί περιμένουμε λοιπόν;
Παρακαλώ, ας μην ξεχνάμε και τα υπόλοιπα αδέρφια μας:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.
Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.