Δόγμα & Επιστήμη – Αρχιμ. Ιωάννης Κωστώφ, Φυσικός

http://abelletters.wordpress.com

ABEL LETTERS

Δόγμα και Επιστήμη

Αρχιμ. Ιωάννης Κωστώφ, Φυσικός

Σημειώνει καί ὁ Ν. Κατσάνος, Καθηγητής Φυσικοχημείας τοῦ Παν/μίου Πατρῶν:

«Ἡ φυσική Ἐπιστήμη στηρίζεται μέν στήν αὐστηρή ἀνθρώπινη λογική, ἀλλά ὄχι πάντοτε στήν κοινή λογική, μέ τήν ὁποία καί τά δικά της συμπεράσματα πολλές φορές ἔρχονται σέ ἀντίθεσι. Νά ἕνα παράδειγμα.

Παίρνω ἕνα μολύβι. Τό ζυγίζω και βρίσκω ὅτι ἡ μᾶζα του εἶναι ἔστω 10 γραμμάρια, μετρῶ δέ καί τό μῆκος του μέ ἕνα ὑποδεκάμετρο και τό βρίσκω ἔστω 15 ἑκ.. Ἄν στό ἴδιο αὐτό μολύβι κάνη ἀνάλογες μετρήσεις ἕνας ἄλλος παρατηρητής, ὁ ὁποῖος δέν μένει ἀκίνητος ὡς πρός τό μολύβι, ἀλλά περπατάει μέ σταθερό βῆμα παράλληλα πρός αὐτό ἤ περνάει μέ ἕνα ποδήλατο μέ σταθερή ταχύτητα, θά βρῆ τήν ἴδια μᾶζα καί τό ἴδιο μῆκος γιά τό μολύβι; Ἡ κοινή λογική λέει ναί. Γιατί; Μά εἶναι αὐτονόητο! Καί, ὅμως, ἡ Ἐπιστήμη τῆς φυσικῆς λέει ὄχι. Ὁ κινούμενος παρατηρητής θά βρῆ μεγαλύτερη μᾶζα καί μικρότερο μῆκος. Καί ποιό ἀπό τά δύο εἶναι τό σωστό; Καί τά δύο εἶναι σωστά. Ἐδῶ πρέπει νά βιασθῶ νά ἐξηγήσω, πρίν μέ πάρετε γιά τρελλό. Ἡ μᾶζα καί τό μῆκος κάθε σώματος εἶναι δύο ἰδιότητες, πού τό μέγεθος τους ἐξαρτᾶται ἀπό τό ἄν ὁ παρατηρητής, πού τά μετράει, εἶναι ἀκίνητος ὡς πρός τό σῶμα ἤ κινῆται ὡς πρός αὐτό. Καί μάλιστα, μέ ὅσο μεγαλύτερη ταχύτητα κινεῖται ὁ παρατηρητής, τόσο μεγαλύτερη μᾶζα καί τόσο μικρότερο μῆκος βρίσκει. Καί αὐτό συμβαίνει μέχρι πότε; Μέχρις ὅτου ἡ ταχύτητα τοῦ παρατηρητῆ πλησιάσει τήν ταχύτητα τοῦ φωτός, 300.000 χλμ. τό δευτερόλεπτο. Ἄν τρέχη π.χ. μέ τά 9/10 τῆς ταχύτητος αὐτῆς, ἡ μάζα τοῦ σώματος γίνεται περίπου διπλάσια καί τό μῆκος του περίπου τό μισό. Κί ἄν ὁ παρατηρητής τρέχη μέ τήν ταχύτητα τοῦ φωτός; Ἄ, ὄχι. Αὐτή τήν ταχύτητα δέν μπορεῖ ποτέ νά τή φθάση. Κι ἄν τήν πλησιάση πάρα πολύ; Τότε ἡ μᾶζα τοῦ μολυβιοῦ τήν ὁποία θά μετράη, θά πλησιάζη τό ἄπειρο καί τό μῆκος τοῦ μολυβιοῦ θά πλησιάζη τό μηδέν. Δηλαδή, θά ἔχουμε ἕνα μολύβι ἄπειρης μάζας καί ἀόρατο, ἀφοῦ δέν θά ἔχη καθόλου μῆκος. Ἐρωτῶ· Εἶναι τά συμπεράσματα τῆς φυσικῆς αὐτονόητα; Ὄχι, βέβαια. Τά ἀπορρίπτει ἡ κοινή λογική, ἐπειδή δέν συμβιβάζονται μαζί της; Καί πάλι ὄχι. Γιατί, λοιπόν, δέν ἀπορρίπτει τήν ἰδέα ἑνός ἀόρατου μολυβιοῦ μέ ἄπειρη μᾶζα καί ἀπορρίπτει τήν ἰδέα ἑνός ἀόρατου καί ἄπειρου Θεοῦ;

Θά μοῦ πῆτε: παρατηροῦνται ποτέ τέτοια φαινόμενα; Στήν καθημερινή ζωή ὄχι, ἀλλά αὐτό γιατί ἡ ταχύτητα τοῦ φωτός εἶναι πολύ μεγάλη. Παρατηροῦνται, ὅμως, στά σωματίδια, τά ὁποῖα ἐκπέμπουν τά ραδιενεργά ὑλικά. Ἄν ἡ ταχύτητα τοῦ φωτός ἦταν μικρότερη, π.χ. 100 χιλιόμετρα τήν ὥρα, θά βλέπαμε τέτοια φαινόμενα κάθε μέρα.

Θά μποροῦσε κανείς νά βρῆ πολλά τέτοια παραδείγματα ἀπό τή φυσική, πού ἔρχονται σέ ἀντίθεσι μέ τήν κοινή λογική, ὅπως ἡ διαστολή τοῦ χρόνου, ὁ ὁποῖος κυλάει τόσο ἀργά, ὅταν ὁ παρατηρητής πλησιάζη τήν ταχύτητα τοῦ φωτός, ὥστε τά φαινόμενα διαρκοῦν αἰωνίως. Εἶναι αὐτό αὐτονόητο καί σύμφωνο μέ τήν κοινή λογική; Ὄχι, βέβαια. Καί, ὅμως, δέν ἀπορρίπτεται μέ τήν κοινή λογική ἕνας αἰώνιος Θεός;»(περ. Ακ, Ἀπ ᾽93, 109).

° Σέ σύντομη ὁμιλία του, ἐπίσης, πού ἔγινε στή Χριστ. Ἑστία Πατρῶν τήν 23/11/85 ἀνέφερε: «Οἱ ἀρνητές τῆς ὑπάρξεως τοῦ Θεοῦ χρησιμοποιοῦν πολλές φορές ἐπιχειρήματα, πού θεωροῦνται αὐτονόητα, γιατί στηρίζονται στήν ἁπλῆ κοινή λογική. Ἀκοῦστε μερικά παραδείγματα. Ὁ Θεός, πού εἶναι τό ὑπέρτατο Ὄν, εἶναι δυνατόν νά εἶναι ἄπειρος καί συγχρόνως ἀόρατος; Εἶναι δυνατόν νά εἶναι αἰώνιος, δηλαδή νά μήν ὑπόκηται στό φυσικό μέγεθος, πού λέγεται χρόνος; Εἶναι δυνατόν νά εἶναι πανταχοῦ παρών, νά βρίσκεται δηλαδή συγχρόνως παντοῦ; Ὅπως βλέπετε, στά παραδείγματα αὐτά δέν ἀμφισβητοῦνται ἰδιότητες τοῦ Θεοῦ φιλοσοφικοῦ περιεχομένου, ὅπως ἡ ἁγιότητα, ἡ ἀλήθεια, ἡ ἀγάπη, οὔτε νομικοῦ χαρακτῆρα, ὅπως ἡ Θεία δικαιοσύνη, γιατί αὐτές εἶναι λίγο πολύ ἰδιότητες ἀποδεκτές ἀπό τήν κοινή λογική. Ἀπορρίπτονται ἰδιότητες τρόπον τινά “φυσικοῦ” περιεχομένου, ὅπως ἄπειρος, ἀόρατος, αἰώνιος, πανταχοῦ παρών [Ἐδῶ ἀναφέρει τό παραπάνω παράδειγμα μέ τό μολύβι. Καί συνεχίζει:].

Αὐτό ἦταν ἕνα παράδειγμα ἀπ᾽ τή Φυσική, πού ἔρχεται σέ ἀντίθεσι μέ τήν κοινή λογική. Ἀκοῦστε ἕνα δεύτερο, ἀκόμη πιό παράξενο, πάλι ἀπ᾽ τή Φυσική. Ἕνας ἄνθρωπος συγχρονίζει τό ρολόι του μέ τό ρολόι μιᾶς ἐκκλησίας καί μετά ἀνεβαίνει σέ ἕνα γρήγορο αὐτοκίνητο καί περνάει μέ μεγάλη ταχύτητα μπροστά ἀπό τήν ἐκκλησία, κυττάζοντας τήν ὥρα στά δύο ρολόγια: στό δικό του καί σ᾽ ἐκεῖνο τῆς ἐκκλησίας. Θά δῆ τήν ἴδια ὥρα στά δύο ρολόγια; Ἡ κοινή λογική λέει πάλι ναί. Γιατί; Μά εἶναι αὐτονόητο! Ἡ Φυσική ὅμως λέει πάλι ΟΧΙ, δέν θά δῆ τήν ἴδια ὥρα στά δύο ρολόγια. Θά δῆ τό ρολόι τῆς ἐκκλησίας νά πηγαίνη πίσω ἐν σχέσει μέ τό δικό του. Αὐτό λέγεται στή Φυσική διαστολή τοῦ χρόνου. Μέ ἄλλες λέξεις, ὁ χρόνος κυλάει μέ βραδύτερο ρυθμό στήν ἐκκλησία, ἀπ᾽ ὅτι πάνω στό αὐτοκίνητο, ὅπως τό κρίνει ὁ ὁδηγός τοῦ αὐτοκινήτου. Τό ἴδιο φαινόμενο διαρκεῖ περισσότερο χρόνο στήν ἐκκλησία ἀπ᾽ ὅτι πάνω στό αὐτοκίνητο. Καί μάλιστα, μέ ὅσο μεγαλύτερη ταχύτητα τρέχει τό αὐτοκίνητο, τόσο πιό πολύ διαρκοῦν τά φαινόμενα στό ἔδαφος, ἔξω ἀπ᾽ τό αὐτοκίνητο. Μέχρι πότε; Μέχρις ὅτου πλησιάσουμε τήν ταχύτητα τοῦ φωτός. Ἐκεῖ ὁ χρόνος γίνεται ἄπειρος, δηλαδή ὁ χρόνος κυλάει τόσο ἀργά, ὥστε τά φαινόμενα διαρκοῦν αἰωνίως. Εἶναι αὐτό αὐτονόητο καί σύμφωνο μέ τήν κοινή λογική; ΟΧΙ βέβαια. Καί ὅμως δέν ἀπορρίπτεται μέ βάσι τήν κοινή λογική.

Γιατί λοιπόν νά ἀπορρίπτεται μέ τήν κοινή λογική ἕνας αἰώνιος Θεός;

Καί τά δύο παραδείγματα, τά ὁποῖα σᾶς περιέγραψα, εἶναι παρμένα ἀπό τή θεωρία τῆς σχετικότητος τοῦ Εinstein. Ἡ θεωρία αὐτή ἔχει σήμερα ἐπαληθευθῆ μέ πολλούς τρόπους, τόσο ἄμεσους ὅσο καί ἔμμεσους. Οἱ πυρηνικές βόμβες π.χ. στή θεωρία αὐτή στηρίζονται.

Παρακολουθεῖστε τώρα ἕνα τελευταῖο παράδειγμα, ἀπό μιά ἄλλη περιοχή τῆς Φυσικῆς, τήν Κβαντική θεωρία. Ὑποθέστε ὅτι ἐδῶ στόν ἀέρα ὑπάρχει ἕνα σωματίδιο μέ πολύ μικρή μᾶζα, π.χ. ἕνα ἠλεκτρόνιο, τοῦ ὁποίου γνωρίζουμε ἀκριβῶς τήν ταχύτητα μέ τήν ὁποία κινεῖται. Γνωρίζουμε σέ κάθε χρονική στιγμή ποῦ βρίσκεται τό ἠλεκτρόνιο; Ὄχι. Μποροῦμε νά τό βροῦμε μέ ὑπολογισμούς; Ποτέ! Τό μόνο τό ὁποῖο μποροῦμε νά ὑπολογίσουμε, εἶναι ἡ πιθανότητά του νά βρίσκεται σέ ὁρισμένη θέσι. Καί ἡ πιθανότητα αὐτή βγαίνει ἡ ἴδια παντοῦ!! Δηλαδή, τό ἠλεκτρόνιο ἔχει τήν ἴδια πιθανότητα νά βρίσκεται ἐδῶ, στή Κρήτη, στή Θεσσαλονίκη, στό Φεγγάρι. Πανταχοῦ παρών! Γιατί δέν ἔχω κι ἐγώ τήν ἴδια πιθανότητα νά βρίσκωμαι σέ πολλά μέρη; Αὐτό δέν συμβαίνει γιατί ἔχω πολύ μεγάλη μᾶζα, ἐν σχέσει μέ ἐκείνη τοῦ ἠλεκτρονίου. Ἄν ὅμως μία ἄλλη φυσική σταθερά, ὄχι ἡ ταχύτητα τοῦ φωτός, ἀλλά ἡ σταθερά τοῦ Ρlanck δέν εἶχε τόσο μικρή τιμή (26 μηδενικά μετά τήν ὑποδιαστολή καί στό τέλος ἕνας ἀριθμός), ἀλλά πολύ μεγαλύτερη, π.χ. τήν τιμή, 1, θά κυττάζετε τόν κύριο ἐδῶ καί θά σᾶς φαινόταν ὅτι βρίσκεται συγχρόνως σέ πολλές θέσεις ἐδῶ δίπλα, παραπέρα, ἀριστερά δεξιά στήν ὀροφή, δηλαδή πανταχοῦ παρών. Εἶναι λογικά πράγματα αὐτά; ΟΧΙ, ἀλλά εἶναι παραδεκτά ἀπό τήν Ἐπιστήμη.

Γιατί, λοιπόν, νά μήν εἶναι παραδεκτός ἕνας πανταχοῦ παρών Θεός;

Βέβαια νά μή νομισθῆ ὅτι τά παραδείγματα, τά ὁποῖα σᾶς ἀνέφερα, ἀποτελοῦν φυσικές ἀποδείξεις ὑπάρξεως τοῦ Θεοῦ. Κατά κανένα τρόπο. Ἤθελα μόνο νά δείξω, ὅτι δέν μπορεῖ κανείς νά στηρίζεται σέ ἐπιχειρήματα τῆς κοινῆς λογικῆς, προσπαθώντας νά ἀποδείξη ὅτι δέν ὑπάρχει Θεός. Διότι ἡ καθαρή κονή λογική δέν συμβιβάζεται οὔτε μέ πολλά συμπεράσματα τῆς Φυσικῆς Ἐπιστήμης. Ὁ Ἄγγλος ἐπιστήμων Ηaldane εἶπε, ὅτι τό σύμπαν μπορεῖ νά εἶναι, ὄχι μόνο πιό παράξενο ἀπό ὅ,τι φανταζόμασθε, ἀλλά πιό παράξενο ἀπό ὅ,τι εἴμασθε σέ θέσι νά φαντασθοῦμε. Μπροστά σ᾽ αὐτόν τόν τόσο παράξενο φυσικό κόσμο, ὁ σύγχρονος ἐπιστήμων μόνο δέος μπορεῖ νά νοιώση, ὅταν σκέπτεται τό Δημιουργό του. Ὁ Roger Βacon ἦταν ἐκεῖνος πού εἶπε: “Λίγη ἐπιστήμη ἀπομακρύνει ἀπό τό Θεό. Περισσότερη ἐπιστήμη Τόν ξαναφέρνει πίσω”»(στό: ΔΤ, 310).

° Γράφει, ἀκόμα: «… Ὅλα αὐτά συνέβησαν γιατί προσπαθούσαμε νά προεκτείνουμε τήν ἐμπειρία μας ἀπό τό μακρόκοσμο στό μικρόκοσμο, ὅπου ὑπάρχει κάποιο ὅριο στίς φυσικές μετρήσεις. Αὐτό τό ὅριο εἶναι ἡ λεγόμενη σταθερά τοῦ Ρlanck, πού ἡ ἀριθμητική τιμή της ἔχει 26 μηδενικά μετά τήν ὑποδιαστολή. Στήν περιοχή αὐτή ἐκδηλώνονται παράξενα κβαντικά φαινόμενα, τά ὁποῖα θά παρατηρούσαμε καί στήν καθημερινή μας ζωή, ἄν ἡ σταθερά τοῦ Ρlanck εἶχε μεγάλη τιμή π.χ. 1. Θά βλέπατε τότε νά κτυποῦν μιά μπάλλα ποδοσφαίρου καί ἡ μπάλλα νά ἐξαπλώνεται στό χῶρο, σάν νά βρισκόταν συγχρόνως σέ πολλά διαφορετικά σημεῖα, χωρίς νά περνάη κάθε στιγμή ἀπό μιά ὁρισμένη θέσι. Ἡ ἵδια μπάλα! Ἤ νά ἔχετε μιά τίγρι κλεισμένη σ᾽ ἕνα σιδερένιο κλουβί καί ξαφνικά νά τή βλέπετε ἔξω ἐλεύθερη, χωρίς νά ἀνοίξη ἡ πόρτα καί χωρίς νά σπάση τό κλουβί»(στό: περ. Δρ, Ν ᾽83, 182).

° Διαβάζουμε, ἐπίσης: «Ὅταν ἔγραφα προηγουμένως ὅτι τά ζῶα ἑνός ζωολογικοῦ κήπου θά μποροῦσαν νά δραπετεύσουν ἀπό τά κλουβιά τους κεκλεισμένων τῶν θυρῶν, ἄν ἡ σταθερά τοῦ Ρlanck ἦταν μεγαλύτερη, κανείς δέν μπορεῖ νά ἀμφιβάλλη γι᾽ αὐτό, ἐπειδή τό προβλέπει ἡ σύγχρονη ἐπιστήμη. Γιατί, ὅμως, οἱ ἄπιστοι ἀμφιβάλλουν ὅτι ὁ Χριστός ἐπισκέφθηκε τούς μαθητές Του κεκλεισμένων τῶν θυρῶν, μετά τήν ἀνάστασί Τοῦ; Τό ἀναστημένο σῶμα τοῦ Χριστοῦ ὑπήκουε στούς νόμους τῆς φύσεως, ὅπως ὑπήκουε πρό τῆς σταυρώσεως και τῆς ἀναστάσεως; Ὄχι, βέβαια. Ἀλλά ὁ Χριστός τούς εἶπε: “ἴδετε τάς χεῖρας μου καί τούς πόδας μου ὅτι αὐτός ἐγώ εἰμι” “ψηλαφήσατέ με καί ἴδετε ὅτι ἔχω σάρκα καί ὀστᾶ” “ἔχετέ τι βρώσιμον ἐνθάδε;” “καί λαβών ἐνώπιον αὐτῶν ἔφαγε”. Συνεπῶς ἦταν τό ἴδιο σῶμα. Μά τότε, πῶς εἰσῆλθε κεκλεισμένων τῶν θυρῶν; Ὕστερα ἀπό ὅσα περιέγραψα γιά τά καθαρῶς φυσικά φαινόμενα καί πῶς θά ἄλλαζαν, ἄν ἄλλαζε ἔστω καί μία φυσική σταθερά, δέν νομίζω ὅτι μποροῦμε νά καταφεύγουμε τόσο εὔκολα καί ἀπερίσκεπτα στήν κοινή λογική, γιά νά ἀπορρίψουμε τά περιγραφόμενα στήν Καινή Διαθήκη, ὡς… φυσικῶς ἀπαράδεκτα! Γιά νά παραδεχθοῦμε τά συμπεράσματα καί τίς προβλέψεις τῶν φυσικῶν ἐπιστημῶν, ἀπαιτεῖται τόση πίστη, ὅση καί γιά νά ἀποδεχθοῦμε τήν Καινή Διαθήκη. Ἴσως καί περισσότερη! Γιατί, λοιπόν, μᾶς ξενίζει τόσο πολύ ἡ Βασιλεία τῶν οὐρανῶν; Γιατί τήν βλέπουμε τόσο ἀπομακρυσμένη; Θά μποροῦσε νά εἶναι ἕνας ἄλλος φυσικός κόσμος μέ ἄλλες τιμές ὡρισμένων φυσικῶν σταθερῶν. Ὁ παρών φυσικός κόσμος θά ἦταν τότε μία προέκτασι ἐκείνου τοῦ ἄλλου κόσμου, ὁ ὁποῖος θά ἀποτελοῦσε συνέχεια τοῦ παρόντος».

Πηγή:

http://www.truthtarget.gr

TRUTH TARGET – ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΗ