Η κυρά - καλή

Όταν θύμιζε κάποιος στο γέροντα τα στραβά των άλλων και ιδιαίτερα των πνευματικών αδελφών έλεγε: 

- Παιδί μου, εμένα μ΄αρέσει να βλέπω τα καλά των άλλων... Μην ξεχνάτε την κυρά - Καλή και την Κυρά - κακή, οι οποίες συνάντησαν στο δρόμο τους δώδεκα μήνες του χρόνου. Όταν εκείνοι τις ρώτησαν τη γνώμη έχουν γι΄αυτούς, η μεν κυρά - Καλή είχε μόνο καλά λόγια να πη, ενώ η κυρά -Κακή όλους τους έβρισκε στραβούς κι ανάποδους. Και φυσικά η αμοιβή τους ήταν ανάλογη: στη μεν κυρά-Καλή ένα σακουλάκι φλουριά, στη δε κυρά-Κακή ένα σακουλάκι πέτρες.

και συμπλήρωνε:

- Μ΄αρέσει πολύ αυτό το παραμύθι και προσπαθώ στη ζωή μου ν΄ακολουθώ το παράδειγμα της κυρά-Καλής.

Αυτό δε σημαίνει βέβαια ότι δεν ήταν αντικειμενικός. Σημαίνει απλώς ότι στις αξιολογήσεις του τον πρώτο λόγο είχαν τα προτερήματα κι οχι τα μειονεκτήματα των άλλων.

Από το βιβλίο "Υποθήκες ζωής" από τη ζωή και τη διδασκαλία του πατρός Επιφανίου

επιλογή,επιμέλεια  ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΑΥΣ