Μη φοβάσαι, άνθρωπε! Δεν φταις εσύ γι` αυτό που είσαι! Το λένε και οι «επιστήμονες»!

άρθρο του δασκάλου Σάββα Ηλιάδη

Αφορμή για τις παρακάτω σκέψεις έγινε η δημοσίευση κάποιων ανακοινώσεων επιστημονικού περιεχομένου, που αναρτώνται στο διαδίκτυο. Το θέμα δεν είναι αυτές καθ` εαυτές οι ειδήσεις, αλλά ο τρόπος και το πνεύμα με το οποίο «προσφέρονται» στο πλατύ κοινό! Είναι η απλοποίηση, ίσως και η μεταποίησή τους, ώστε να  εξυπηρετήσουν σκοπιμότητες και ιδεολογίες. Εδώ βέβαια δεν μπορούμε να ξέρουμε ποια είναι η δυνατότητα παρέμβασης και αλλοίωσης τους από τα δημοσιογραφικά και άλλα μέσα. Αν όμως η επιστήμη διακονείται με σκοπιμότητα από «αν-ήθικους» επιστήμονες-  διακόνους, το έγκλημα είναι πολλαπλώς ειδεχθέστερο! «Πασά επιστήμη, χωριζομένη δικαιοσύνης και της άλλης αρετής, πανουργία τις, και ου σοφία φαίνεται»! (Πλάτων).

Είναι αναμφισβήτητη αλήθεια πως, παρακολουθώντας τις διάφορες επιστημονικές ανακοινώσεις, όπως φτάνουν στα αυτιά του απλού ανθρώπου, εύκολα διαπιστώνει κανείς, σε όλες ή σχεδόν σε όλες, την παντελή απουσία της «άλλης διάστασης»! Οποιαδήποτε επιστημονική ανακοίνωση, αναφερόμενη στον άνθρωπο, δεν αφήνει περιθώρια να εννοηθεί ή να υπονοηθεί τέλος πάντων πως, πέρα από την υλική του υπόσταση, είναι και πνευματικό ον. Πως η  ύπαρξή του έλκει από κάποιον Δημιουργό και η ζωή του διέπεται και από πνευματικούς νόμους. Μ` αυτήν την ανθρωπολογία κινούμενος κατεξοχήν σήμερα ο επιστημονικός κόσμος, έχει περάσει το μήνυμά του, αφού πρώτα τον κατέγραψε στα μητρώα του, άπαξ διά παντός, ως απόγονο του πιθήκου! Όμως, για να υπηρετηθεί δίκαια και ορθά η Αλήθεια, κάθε επιστήμονας, οφείλει να είναι λίγο πολύ και … θεολόγος!

Λοιπόν, αυτός είναι ο κόσμος σήμερα! Ποιος φταίει για κάθε κακό που γίνεται επάνω στη γη; Ποιος φταίει για την επιθετικότητα, τις αυτοκτονίες, τη βία και όλα τα στραβά και απάνθρωπα, που συμβαίνουν στον άνθρωπο. Μην τρομάξετε, διότι δεν φταίει ο άνθρωπος! Το λένε πάλι οι «επιστήμονες»!!! Φταίει ο καιρός, λέει μια ανακοίνωσή τους! Διότι μελέτησαν τη μηχανή, που την λένε άνθρωπο, μέτρησαν τα λάδια της, τη λίπανσή της, τις στροφές στο ρελαντί και στην ευθεία, τέρμα τα γκάζια στην ανηφόρα και όλες τις άλλες μηχανικές λεπτομέρειες και αποφάνθηκαν: Καμιά ευθύνη στον άνθρωπο για τις βαριές διαταραχές -λέγε ανωμαλίες- στη συμπεριφορά του! Ή τουλάχιστον κανένα σχόλιο για τη δική του συμμετοχή στη διάπραξη του εγκλήματος. Μόνο ο άλλος! Ποιος άλλος; Ο καιρός! Ο καημένος ο άνθρωπος, δέσμιος των αδένων του και της ψυχοσύνθεσής του, κακοποιείται από τις καιρικές συνθήκες και την αλλαγή των εποχών!!! Και αυτές τον κάνουν εγκληματία, αυτόχειρα και «το κακό συναπάντημα», χωρίς να έχει καμιά ευθύνη!

Αυτός είναι ο κόσμος σήμερα! Ανησυχούν οι «επιστήμονες», λέει, για τον … καιρό! Δεν ανησυχούν για την παιδεία, για το «χτίσιμο» του φυσιολογικού ανθρώπου, για την ψυχοσωματική καλλιέργεια, τον εξανθρωπισμό του, αλλά για τον καιρό.

Αυτός είναι ο κόσμος σήμερα! Τίποτε περισσότερο. Μην του μιλάς για Θεό δημιουργό! Μην του μιλάς για πάθη και αρετές! Μην του μιλάς για πνευματική ζωή, για ηθική καλλιέργεια, για νόμο του Θεού, για αμαρτία, που σημαίνει παράβαση του νόμου του Θεού! Μην του μιλάς για μετάνοια! Μην του μιλάς για άλλη ζωή! Μην του μιλάς για θάνατο, για αιωνιότητα, για Δευτέρα Παρουσία, για Κρίση!

Αυτός είναι ο κόσμος σήμερα! Τα γράφουμε με απόλυτο τρόπο; Ναι! Είναι απόλυτος. Όπως ακριβώς απόλυτος είναι και αυτός, ο άπιστος κόσμος, και επιμένει στην απιστία του, σκορπίζοντας το δηλητήριο στις ευάλωτες ψυχές, με αυτές τις «επιστημονικές» θεωρίες του. Δεν ευθύνεσαι, άνθρωπε, για τη συμπεριφορά σου και για τα εγκλήματα που κάνεις! Και, αν δεν το λέει ξεκάθαρα, που είναι η συνήθης μέθοδός του, αφήνει να εννοείται πάντοτε με ύπουλο και ανήθικο τρόπο!

Αυτός είναι ο κόσμος σήμερα! Αν δεν ευθύνεται το ελεύθερο, λογικό και αυτεξούσιο πλάσμα, που είναι στολισμένο με τόσα πλούσια χαρίσματα και ικανότητες, αν δεν ευθύνεται ο αντιβασιλιάς της κτίσης, τότε αυτοκαταδικάζεται  και αυτοεξουθενώνεται, λόγω βαριάς ανικανότητας υπαρξιακού αυτοπροσδιορισμού και  δεν είναι πλέον άνθρωπος, μα ούτε καν ζώο! Είναι πανούργος! (Πλάτων). Δηλαδή, δαίμονας!
Αυτός είναι ο κόσμος σήμερα!  Ξέρουμε πολύ καλά την αξία της επιστήμης, πως είναι δώρο πολύτιμο του Θεού στον άνθρωπο. Ξέρουμε και την αποστολή της και τον χώρο στον οποίο έχει «δικαιώματα» εργασίας! Ναι, είναι θείο δώρο η επιστήμη και τεράστια ευλογία της αγάπης του Θεού, που συμπορευόμενη με τον πονεμένο άνθρωπο, με ειλικρίνεια και ευθύτητα, τον ανακουφίζει και του ανοίγει δρόμους στη ζωή, αλαφραίνοντας το φορτίο του.  Όχι με «ανάλατες συνταγές», που προσφέρουν φρούδες ελπίδες, απαλλάσσοντας προσωρινά τη συνείδηση, από αυτό που τάχθηκε να παλέψει και να τελειώσει με αξιοπρέπεια, μέχρι την ώρα που θα κληθεί εκεί στη μεγάλη συνάντηση!

Σάββας Ηλιάδης

Δάσκαλος

Κιλκίς, 1-5-2018

Εικόνα από: hiveminer

Κείμενα του δασκάλου Σάββα Ηλιάδη ΕΔΩ 

το «σπιτάκι της Μέλιας»