Αποστολικό και Ευαγγελικό Ανάγνωσμα Μυστηρίου του γάμου

Αποστολικό Ανάγνωσμα

 Πρὸς Ἐφεσίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ. ε´ 20-33)

Ἀδελφοί, εὐχαριστεῖτε πάντοτε ὑπὲρ πάντων, ἐν ὀνόματι τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τῷ Θεῷ καὶ Πατρί, ὑποτασσόμενοι ἀλλήλοις ἐν φόβῳ Χριστοῦ. Αἱ γυναῖκες τοῖς ἰδίοις ἀνδράσιν ὑποτάσσεσθε ὡς τῷ Κυρίῳ, ὅτι ὁ ἀνήρ ἐστι κεφαλὴ τῆς γυναικός, ὡς καὶ ὁ Χριστὸς κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας, καὶ αὐτός ἐστι σωτὴρ τοῦ σώματος. Ἀλλ᾿ ὥσπερ ἡ Ἐκκλησία ὑποτάσσεται τῷ Χριστῷ, οὕτω καὶ αἱ γυναῖκες τοῖς ἰδίοις ἀνδράσιν ἐν παντί. Οἱ ἄνδρες ἀγαπᾶτε τὰς γυναῖκας ἑαυτῶν, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς ἠγάπησε τὴν Ἐκκλησίαν καὶ ἑαυτὸν παρέδωκεν ὑπὲρ αὐτῆς, ἵνα αὐτὴν ἁγιάσῃ, καθαρίσας τῷ λουτρῷ τοῦ ὕδατος ἐν ῥήματι, ἵνα παραστήσῃ αὐτὴν ἑαυτῷ ἔνδοξον τὴν Ἐκκλησίαν, μὴ ἔχουσαν σπίλον ἢ ῥυτίδα ἤ τι τῶν τοιούτων, ἀλλ᾿ ἵνᾳ ᾗ ἁγία καὶ ἄμωμος. Οὕτως ὀφείλουσιν οἱ ἄνδρες ἀγαπᾶν τὰς ἑαυτῶν γυναῖκας, ὡς τὰ ἑαυτῶν σώματα· ὁ ἀγαπῶν τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα ἑαυτὸν ἀγαπᾷ· οὐδεὶς γάρ ποτε τὴν ἑαυτοῦ σάρκα ἐμίσησεν, ἀλλ᾿ ἐκτρέφει καὶ θάλπει αὐτήν, καθὼς καὶ ὁ Κύριος τὴν Ἐκκλησίαν· ὅτι μέλη ἐσμὲν τοῦ σώματος αὐτοῦ, ἐκ τῆς σαρκὸς αὐτοῦ καὶ ἐκ τῶν ὀστέων αὐτοῦ· ἀντὶ τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ τὴν μητέρα καὶ προσκολληθήσεται πρὸς τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δὺο εἰς σάρκα μίαν. Τό μυστήριον τοῦτο μέγα ἐστίν, ἐγὼ δὲ λέγω εἰς Χριστὸν καὶ εἰς τὴν Ἐκκλησίαν. Πλὴν καὶ ὑμεῖς οἱ καθ᾿ ἕνα, ἕκαστος τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα οὕτως ἀγαπάτω ὡς ἑαυτόν, ἡ δὲ γυνὴ ἵνα φοβῆται τὸν ἄνδρα.

Απόδοση στη νεοελληνική:

Ἀδελφοί, νὰ εὐχαριστεῖτε πάντοτε γιὰ ὅλα τὸν Θεὸ καὶ Πατέρα στὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ νὰ ὑποτάσσεσθε ὁ ἕνας στὸν ἄλλο μὲ φόβο Χριστοῦ. Οἱ γυναῖκες νὰ ὑποτάσσεσθε στούς ἄνδρες σας σὰν νὰ ὑποτάσσεσθε στὸν Κύριο, διότι ὁ ἄντρας εἶναι κεφαλὴ τῆς γυναίκας, ὅπως καὶ ὁ Χριστὸς εἶναι κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας, καὶ αὐτός εἶναι σωτήρας τοῦ σώματος (τῆς Ἐκκλησίας). Ἀλλὰ ὅπως ἀκριβῶς ἡ Ἐκκλησία ὑποτάσσεται στὸν Χριστό, ἔτσι καὶ οἱ γυναῖκες νὰ ὑποτάσσονται στοὺς ἄντρες τους σὲ καθετί. Οἱ ἄντρες νὰ ἀγαπᾶτε τίς γυναῖκες σας, ὅπως καὶ ὁ Χριστὸς ἀγάπησε τήν Ἐκκλησία καὶ θυσιάστηκε γι᾿ αὐτή, γιὰ νὰ τὴν ἁγιάσει, ἀφοῦ τὴν καθαρίσει μὲ τὸ ἅγιο βάπτισμα μὲ τὸν λόγο τῆς ἐπικλήσεως ποὺ τὸ συνοδεύει, καὶ στὴν συνέχεια νὰ τὴν στήσει στὸ πλευρό του σὰν νύμφη ἔνδοξη τὴν Ἐκκλησία, χωρὶς νὰ ἔχει στίγμα ἢ κηλίδα ἢ κάτι τέτοιο, ἀλλὰ νὰ εἶναι ἁγία καὶ ἄμεμπτη. Ἔτσι ὀφείλουν οἱ ἄντρες νὰ ἀγαποῦν τίς γυναῖκες τους, ὅπως τὰ ἴδια τους τὰ σώματα· ἐκεῖνος ποὺ ἀγαπᾶ τὴν γυναίκα του τὸν ἑαυτό του ἀγαπᾶ· γιατὶ κανεὶς ποτὲ δὲν ἐμίσησε τὴν σάρκα του, ἀλλὰ τὴν τρέφει καὶ τήν περιθάλπει, ὅπως καὶ ὁ Κύριος τὴν Ἐκκλησία· γιατὶ εἴμαστε ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι, ποὺ ἀποτελοῦμε τήν Ἐκκλησία, μέλη ἀπὸ τὸ σῶμα του, ἀπὸ τὴν σάρκα του καὶ ἀπὸ τὰ ὀστά του· γι᾿ αὐτὸ τὸν λόγο θὰ ἐγκαταλείψει ὁ ἄνθρωπος τὸν πατέρα του καὶ τὴν μητέρα του καὶ θὰ προσκολληθεῖ στὴν γυναίκα του καὶ θὰ γίνουν οἱ δυό τους μιὰ σάρκα (θὰ εἶναι ἕνα σῶμα). Τὸ μυστήριο τοῦτο εἶναι μεγάλης σημασίας καὶ ἐγὼ τὸ παρομοιάζω (παραλληλίζω) μὲ τὸν δεσμὸ πού ἔχει ὁ Χριστός μὲ τὴν Ἐκκλησία. Ἀνεξάρτητα ὅμως ἀπὸ αὐτὸ καὶ ἐσεῖς ποὺ εἶστε νυμφευμένοι, ὁ καθένας χωριστὰ ἂς ἀγαπᾶ τὴν γυναίκα του ἔτσι ὅπως ἀγαπάει τόν ἑαυτό του, καὶ ἡ γυναίκα νὰ σέβεται τόν ἄντρα της.

Ευαγγελικό Ανάγνωσμα

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην ἁγίου Εὐαγγελίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ. β´ 1-11)

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, γάμος ἐγένετο ἐν Κανᾷ τῆς Γαλιλαίας, καὶ ἦν ἡ μήτηρ τοῦ Ἰησοῦ ἐκεῖ· ἐκλήθη δὲ καὶ ὁ Ἰησοῦς καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ εἰς τὸν γάμον. Καί ὑστερήσαντος οἴνου, λέγει ἡ μήτηρ τοῦ Ἰησοῦ πρὸς αὐτόν· Οἶνον οὐκ ἔχουσι. Λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Τί ἐμοὶ καὶ σοί, γύναι; οὕπω ἥκει ἡ ὥρα μου. Λέγει ἡ μήτηρ αὐτοῦ τοῖς διακόνοις· Ὅ,τι ἂν λέγῃ ὑμῖν, ποιήσατε. Ἦσαν δὲ ἐκεῖ ὑδρίαι λίθιναι ἓξ κείμεναι κατὰ τὸν καθαρισμὸν τῶν Ἰουδαίων, χωροῦσαι ἀνὰ μετρητὰς δύο ἢ τρεῖς. Λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Γεμίσατε τὰς ὑδρίας ὕδατος. Καὶ ἐγέμισαν αὐτὰς ἕως ἄνω. Καὶ λέγει αὐτοῖς· Ἀντλήσατε νῦν καὶ φέρετε τῷ ἀρχιτρικλίνῳ. Καί ἤνεγκαν. Ὡς δὲ ἐγεύσατο ὁ ἀρχιτρίκλινος τὸ ὕδωρ οἶνον γεγενημένον (καὶ οὐκ ᾔδει πόθεν ἐστίν· οἱ δὲ διάκονοι ᾔδεισαν οἱ ἠντληκότες τὸ ὕδωρ) φωνεῖ τὸν νυμφίον ὁ ἀρχιτρίκλινος καὶ λέγει αὐτῷ· Πᾶς ἄνθρωπος πρῶτον τὸν καλὸν οἶνον τίθησι, καὶ ὅταν μεθυσθῶσι, τότε τὸν ἐλάσσω· σὺ δὲ τετήρηκας τὸν καλὸν οἶνον ἕως ἄρτι. Ταύτην ἐποίησε τὴν ἀρχὴν τῶν σημείων ὁ Ἰησοῦς ἐν Κανᾷ τῆς Γαλιλαίας καὶ ἐφανέρωσε τὴν δόξαν αὐτοῦ, καὶ ἐπίστευσαν εἰς αὐτὸν οἱ Μαθηταὶ αὐτοῦ.

Απόδοση στη νεοελληνική:

Ἐκεῖνο τόν καιρό γάμος ἔγινε στήν Κανά τῆς Γαλιλαίας40 καί ἦταν ἐκεῖ ἡ μητέρα τοῦ Ἰησοῦ· καί προσκλήθηκε στό γάμο καί ὁ Ἰησοῦς καί οἱ μαθητές του. Καί ἐπειδή παρατηρήθηκε ἔλλειψη κρασιοῦ, λέγει ἡ μητέρα τοῦ Ἰησοῦ πρός αὐτόν· Κρασί δέν ἔχουν. Λέγει σ᾿ αὐτήν ὁ Ἰησοῦς· Τί τό κοινό ὑπάρχει ἀνάμεσα σ᾿ ἐμένα καί σ᾿ ἐσένα, γυναίκα41; δέν ἔχει ἔλθει ἀκόμη ἡ ὥρα μου νά κάνω θαύματα. Λέγει ἡ μητέρα του στούς ὑπηρέτες· Ὅ,τι σᾶς πεῖ, κάμετέ το42. Καί ἦταν ἐκεῖ ἕξι πέτρινες στάμνες, τοποθετημένες γιά νά πλένονται καί καθαρίζονται οἱ Ἰουδαῖοι, κατά τό ἔθιμο, πρίν ἀπό τό φαγητό, καί χωροῦσε ἡ καθεμιά ἀπό αὐτές δυό ἤ τρεῖς μετρητές43. Λέγει σ᾿ αὐτούς ὁ Ἰησοῦς. Γεμίστε μέ νερό τίς στάμνες. Καί τίς γέμισαν μέ νερό μέχρι ἐπάνω. Καί λέγει μετά σ᾿ αὐτούς· Ἀντλῆστε (βγάλτε) τώρα ἀπό τίς στάμνες καί φέρτε στόν ἀρχιτρίκλινο44, τόν προϊστάμενο τοῦ συμποσίου. Καί ἐκεῖνοι ἔφεραν. Καί μόλις δοκίμασε ὁ ἀρχιτρίκλινος τό νερό πού εἶχε γίνει κρασί (καί δέν ἤξερε ἀπό ποῦ εἶναι· ἐνῶ οἱ ὑπηρέτες πού εἶχαν ἀντλήσει τό νερό τό ἤξεραν) φωνάζει τό γαμπρό ὁ ἀρχιτρίκλινος καί λέγει σ᾿ αὐτόν· Κάθε ἄνθρωπος πού ἔχει καλεσμένους, πρῶτα προσφέρει τό καλό κρασί, καί ὅταν ἔλθουν σέ εὐθυμία καί μεθύσουν, τότε παρουσιάζει καί προσφέρει τό κατώτερο· σύ ὅμως ἔχεις φυλάξει τό καλό κρασί μέχρι τώρα. Μ᾿ αὐτή τή θαυματουργική του ἐνέργεια στήν Κανά τῆς Γαλιλαίας ὁ Ἰησοῦς ἔκαμε τήν ἀρχὴ τῶν ἀποδεικτικῶν θαυμάτων του καί φανέρωσε τή δόξα του45, καί θεμελιώθηκε ἡ πίστη τῶν μαθητῶν του σ᾿ αὐτόν.

http://users.uoa.gr/~nektar