«αποκριθείς δε ο αρχισυνάγωγος αγανακτών ότι τώ σαββάτω εθεράπευσεν ο Ιησούς έλεγεν τώ όχλω εξ ημέραι εισίν εν αίς δεί εργάζεσθαι εν ταύταις ούν ερχόμενοι θεραπεύεσθε και μη τη ημέρα του σαββάτου». (Λουκά 13,14.)
Ανάμεσα στα τόσο πολύτιμα και χρήσιμα για όλους μας διδάγματα, που ανακαλύπτουμε, αγαπητοί αδελφοί, στη σημερινή περικοπή του Ευαγγελίου μας, είναι και εκείνο, που μας δίνει- έστω με αρνητικό τρόπο- η κακή στάση του προϊσταμένου της συναγωγής, όπου βρέθηκε ένα Σάββατο ο Κύριός μας. Τι συνέβη; Ο Ιησούς Χριστός, όπως συνήθιζε πιστός στον παλαιό Νόμο, ημέρα Σάββατο πήγε σε μία συναγωγή. Εκεί θεράπευσε μία γυναίκα από το εκκλησίασμα με παραμορφωμένο τον κορμό του σώματός της. Ήταν η γνωστή μας συγκύπτουσα. Τότε όμως έγινε και κάτι άλλο απρόσμενο. Ξαφνικά ξέσπασε μπροστά σε όλους σαν θύελλα η τρομερή ζήλεια και ο φθόνος του αρχισυνάγωγου. Μάλιστα σε όλο το γελοίο.. μεγαλείο τους! Διότι τι είπε ο δυστυχής με αγανάκτηση μάλιστα στους συγκεντρωμένους μέσα στη συναγωγή, ενώ πολύ θα ήθελε να απευθυνόταν μόνο στον Κύριο; «Έξη ημέρες πρέπει να εργάζεστε. Επομένως τότε να έρχεσθε να θεραπεύεσθε και όχι την ημέρα του Σαββάτου…». Λόγια ασυνάρτητα, λόγια απερίσκεπτα, ανόητα, που πηγάζουν κατ’ ευθείαν από άνθρωπο που κατέχεται από νευρική έξαψη. Λόγια κυρίως γεμάτα κακία και τελικά παραφροσύνη.
Η στάση αυτή του αρχισυνάγωγου του σημερινού Ευαγγελίου μας δίνει την ευκαιρία να θίξουμε το θέμα της ζήλειας στον κύκλο των νέων ανθρώπων. Διότι η ζήλεια και ο φθόνος δεν είναι δυστυχώς ξένα πρός την νεανική ηλικία. «Γιατί όμως οι νέοι δηλώνουν περισσότερη ζήλεια; Όπως εξηγούν ειδικοί ερευνητές, οι νέοι έχουν απλά περισσότερες ευκαιρίες και αφορμές να αισθανθούν ζήλεια. Γιατί; Γιατί οι ηλικίες κάτω των τριάντα είναι οι ηλικίες στις οποίες οι άνθρωποι έχουν τον ανταγωνισμό των σπουδών, η εμφάνιση παίζει μεγαλύτερο ρόλο, οι άνθρωποι κάνουν τις πρώτες τους σοβαρές σχέσεις και έχουν τις πρώτες τους δουλειές».
Πόσα δεν είπαν και δεν έγραψαν κοινωνιολόγοι, αλλά και απλοί του Θεού άνθρωποι, ανατόμοι της ψυχής μας με τη Χάρη του Παναγάθου Θεού, για το θέμα αυτό της αρνητικής συμπεριφοράς του ανθρώπου. «Η ζήλεια είναι ένα τέρας που γεννιέται από τον εαυτό του και τρέφεται απ' τον εαυτό του», αναφέρει κάπου στον "Οθέλλο" ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ.
Έχει παρομοιαστεί με σαράκι, ως κάτι που σε τρώει από μέσα, έχουν γραφτεί τόσα αποφθέγματα για την ζήλεια. Πως όμως κάποιος μπορεί να τη "δαμάσει;
Η ζήλια είναι ένα άσχημο συναίσθημα το οποίο κάνει τη ζωή των ανθρώπων δύσκολη. Η ζήλεια και ο φθόνος τυφλώνουν τον νού, αμαυρώνουν την ψυχή, σκοτίζουν τη συνείδηση, θλίβουν τον Θεό, χαροποιούν τους δαίμονες, κλείνουν τον ουρανό, ανοίγουν την κόλαση. «Ο μισών τον αδελφόν αυτού εν τη σκοτία εστι και εν τη σκοτία περιπατεί, και ουκ οίδε που υπάγει, ότι η σκοτία ετύφλωσε τους οφθαλμούς αυτού». (Α΄ Ιωάν. 2. 11).
Εάν, λοιπόν, δεν βοηθήσουμε και εμείς οι μεγαλύτεροι, ώστε οι νέοι μας να απαλλαγούν από το ενοχλητικό αυτό και βλαβερό πάθος της ζήλειας, τότε δεν θα τους έχουμε βοηθήσει αρκετά. Η ζήλεια και ο φθόνος θα σταθούν εμπόδια ανυπέρβλητα στην ευτυχία τους, ακόμη και αν κατεβούν στο στίβο της ζωής οπλισμένοι με τα καλύτερα εφόδια για να γίνουν άνθρωποι, πολίτες, οικογενειάρχες επιτυχημένοι. Απλούστατα διότι κάθε φορά που θα ανάβει το πάθος αυτό στη ψυχή τους θα καίει τα όνειρα, τις καλύτερές των ελπίδες. «Φθόνος γάρ ουκ οίδε προτιμάν το συμφέρον».
Άν ρωτήσουμε τους αγίους Πατέρες μας για το θέμα αυτό θα μας πούν τα χειρότερα γι’αυτό το κακό λόγια. «Όσον η ζηλοτυπία κακόν!» θα αναφωνήσει κάπου ο ιερός Χρυσόστομος. Είναι φωτιά η ζήλεια, θα προσθέσει με νόημα. Φωτιά που καίει σπίτια και οικογένειες προπάντων. «Πύρ και φλόξ εστιν ακαταγώνιστος το της ζηλοτυπίας πάθος!».
Τά αποτελέσματα της ζήλειας παντού φαίνονται. Σε πολλές φάσεις της ζωής μας, ιδίως όμως μέσα στην οικογένεια. Τότε καταντά σαράκι που κατατρώγει την ευτυχία της οικογένειας. Τότε σκοτεινιάζει ο ορίζοντας της οικογενειακής ζωής και ευτυχίας. Τότε τίποτε δεν μπορεί να ξαναφέρει τη γαλήνη και την ήρεμη ευτυχία του ζεύγους.Κάποια σκοτεινή και απαίσια ιδέα που θα γλιστρήσει μέσα στη σκέψη και την καρδιά των συζύγων θα μοιάζει με μία σταγόνα δηλητήριο που έπεσε κρυφά μέσα στο πιάτο, όπου το πιό εύγεστο φαγητό… Γενικά μπορούμε ελεύθερα να ισχυρισθούμε, ότι η ζήλεια και ο φθόνος είναι αιτία κάθε κακού και εχθρός κάθε καλού. Απ’ αυτή την αιτία ο Κάϊν φόνευσε τον Άβελ, ο Ησαύ θέλησε να εξοντώσει τον Ιακώβ, ο Σαούλ καταδίωξε τον Δαβίδ.
Καί πως θα μπορέσουμε να φυλαχθούμε από τον ιό της ζήλειας, πως η ψυχή μας θα μείνει αμόλευτη από αυτόν τον φοβερό δαίμονα; Τούτο δεν είναι από τα εύκολα έργα του ανθρώπου. Πάλι ο ιερός Χρυσόστομος θα μας πεί, «τίς γάρ του πάθους τούτου καθαρός;». Όμως το να μείνουμε καθαροί από το πάθος της ζήλειας δεν είναι ακατόρθωτο. Με την βοήθεια της πίστεως μπορούμε να μείνουμε απρόσβλητοι από τα βέλη αυτής της κακίας. Η θρησκευτική μας πίστη μας θέλει όλους παιδιά του Θεού με δωρεές και χαρίσματα και ταλέντα ανάλογα. Κανείς δεν έμεινε έξω από τα θεϊκά χαρίσματα. Με τέτοια πίστη γιατί να ζηλέψω τον αδελφό μου; Έπειτα εάν τα ανδρόγυνα εμφορούνται από γνήσια και ειλικρινή θερμή αγάπη γιατί να επιτρέψουν τον γλυκό δαίμονα της ζήλειας να τους πλησιάσει; «Η αγάπη, εκήρυξε ο Απόστολος, ου ζηλοί». (Α΄ Κορ. 13,4). Αμήν
+ Ο Ελευθερουπόλεως Χρυσόστομος
Έχεις παιδιά..; Βρες Οδηγίες ΕΔΩ για Χριστιανική Ανατροφή!
Χαλάρωσε με... Ένα Βίντεο ΕΔΩ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.
Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.