Γιά τόν Δαβίδ αὐτό ἀποτελοῦσε πεῖρα: «προωρώμην τόν Κύριον ἐνώπιόν μου διά παντός, ὅτι ἐκ δεξιῶν μου ἐστίν, ἵνα μή σαλευθῶ» (Ψαλμ. Ιε΄ : 8).
Κι᾿ ὅταν ὁ ἀπόστολος Πέτρος ἄρχισε νά καταποντίζεται στήν φοβερή τρικυμία, ὁ Κύριος ἅπλωσε τό χέρι του καί τόν κράτησε μέ τόν γεμάτο στοργή ἔλεγχο: γι᾿ αὐτό, ἄς μή φοβούμεθα. Ἄς ἀγωνιζόμαστε μέ ὑπομονή «ἀφορῶντες εἰς τόν τῆς πίστεως ἀρχηγόν καί τελειωτήν Ἰησοῦν...» (Ἑβρ. Ιβ΄: 2) καί θά νικοῦμε.
Σέ ἀγαπῶ, Θεέ μου, καί γι᾿ αὐτό θέλω νά σέ γνωρίσω καλύτερα. Γιατί ὅσο πιό πολύ σέ γνωρίζω, τόσο πιό πολύ σέ ἀγαπῶ».
Ἱερός Αὐγουστίνος
iellada.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.
Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.