Περί ταπεινώσεως.

 

Πρέπει να υποφέρουμε αρκετά στην καρδιά μας, μέχρι να μάθουμε την ταπεινοφροσύνη. Ο Κύριος στέκει διαρκώς στο πλάι μας, επιτρέποντας να νιώσουμε πόνο αριστερά στο στήθος μας, έτσι ώστε να φύγει από μέσα μας όλη η δυσωδία.

Κι εμείς αυτό που λέμε συνέχεια είναι, "Εκείνο και το άλλο μου είπε... Με προσέλαβε όσο δεν παίρνει... Ε, αυτό είναι ασυγχώρητο!". Πως είναι δυνατόν να μη συγχωρούμε, τη στιγμή πού είμαστε ίδιοι με τους άλλους;Πόσες και πόσες φορές δεν έχουμε και εμείς προσβάλλει τους πλησίον μας; Πρέπει λοιπόν να μάθουμε να διατηρούμε τη γαλήνη μας. Δεν μπορείς να μάθεις την ταπείνωση, αν δεν έχεις φτάσει να υποφέρεις πολλά στην καρδιά σου. Οι Άγιοι Πατέρες λένε ότι αν δεν ταπεινώσουμε τον εαυτό μας, ο Κύριος δεν θα σταματήσει να μας ταπεινώνει. Θα χρησιμοποιήσει κάποιον προκειμένου να μας ταπεινώσει. Κάποιος θα προκαλέσει την οργή μας και θα το κάνει μέχρι να μάθουμε να παραμένουμε ήρεμοι και γαλήνιοι κάθε φορά που προκαλούμαστε. Όταν μπορούμε να παραμένουμε ήρεμοι  κάθε φορά πού κάποιος μας επιτίθεται  απ΄όλες τις πλευρές, όταν μπορούμε να διατηρούμε την εσώτερη μας γαλήνη παρά την σκαιότητα του προσώπου αυτού, τότε η ψυχή μας θα γίνει μειλίχια και ταπεινή, και θα πορευθούμε στη ζωή αυτή έχοντας πλήρη την επίγνωση της.  Και οι πλησίον μας θα λένε: " Άλλαξες, είχες θυελλώδη ιδιοσυγκρασία, αλλά τώρα έχεις με κάποιο τρόπο γίνει ήρεμος και ψύχραιμος". Αλλά  δεν θα είμαστε εμείς που έχουμε γίνει ψύχραιμοι. Θα είναι μάλλον η νίκη καταπάνω στο κακό που φανερώνει κατ΄αυτό τον τρόπο τον εαυτό της.

Βίος και διδαχές του γέροντα Θαδδαίου της Βιτόβνιτσα

Εκδ. "Εν πλώ" 

Επιλογή: Κατερίνα Ανδρέου