Του Αββά Μωυσέως

 

'Ένας αδελφός έπεσε κάποτε σε αμαρτία, σε Σκήτη. Και αφού έγινε συνέδριο, έστειλαν και φώναξαν τον Αββά Μωησή. Αυτός όμως δεν ήθελε να έλθη. Του εμήνυσε λοιπόν ο πρεσβύτερος, λέγοντας:

" Έλα, γιατί όλοι σε περιμένουν ". Και εκείνος σηκώθηκε και ήλθε. Και παίρνοντας ένα ζεμπίλι τρύπιο, το γέμισε με άμμο και το φορτώθηκε στον ώμο. Εκείνοι δε βγαίνοντας σε συνάντησή του, του λέγουν: " Τι σημαίνει αυτό Πάτερ;". Τους είπε τότε ο Γέρων:" Έχω πίσω μου τις αμαρτίες μου όπου ξεχύνονται, αλλά δεν τις βλέπω. Και ήλθα εγώ σήμερα να κρίνω αμαρτίες άλλων ". Και αυτοί. ακούοντες, τίποτα δεν είπαν στον αδελφό. Αλλά τον συγχώρεσαν.

Από το Γεροντικόν

Επιλογή: Κατερίνα Ανδρέου.