3.1.20

Περί Προσευχής

«Η προσευχή είναι φωτιά και μάλιστα όταν αναπέμπεται από προσεκτική και άγρυπνη ψυχή»

Εισέρχονται πολλοί στην Εκκλησία, και προφέρουν αμέτρητους στίχους προσευχής, και εξέρχονται, χωρίς να γνωρίζουν τι είπαν. Τα χείλη τους κινούνται, αλλά η ακοή δεν ακούει. Εσύ ο ίδιος δεν ακούς την προσευχή σου και θέλεις να την ακούσει ο Θεός!
" Έκλινα λέγεις τα γόνατα ". Αλλά ο νους σου σε πέταγε έξω. Το σώμα σου ήταν μέσα, αλλά η σκέψις σου ήταν έξω. Το στόμα σου έλεγε την προσευχή και ο νους σου μετρούσε τους τόκους, τα συμβόλαια, τις εμπορικές σου συναλλαγές, τα κτήματα, τις συναναστροφές με τους φίλους σου. Γιατί ο Διάβολος ο οποίος είναι πονηρός, και ο οποίος γνωρίζει ότι κατά τον καιρό της προσευχής κατορθώνουμε μεγάλα πράγματα, τότε έρχεται προς εμάς  
( πολλές φορές δηλαδή είμαστε ξαπλωμένοι στο κρεβάτι μας και τίποτε δεν σκεφτόμαστε, είλθαμε στην Εκκλησία για να προσευχηθούμε, και τότε χίλιες σκέψεις έρχονται στο νου μας ) για να μας κάνει να φύγουμε άδειοι και άπρακτοι από εκεί. Και πολλές φορές , ενώ τελειώσαμε την προσευχή μας, φύγαμε, σαν να μην ακούσαμε εκείνα τα οποία είπαμε.

Αγίου Ιωάννου του Χρυσόστομου
Επιλογή: Κατερίνα Ανδρέου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.

Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.