15.2.20

Ὁ Original! Ἀληθινό περιστατικό


«Ὧρες μυστηρίου καί ἀγάπης.
Ὧρες εἰλικρίνειας καί συμφιλιώσεως μέ τόν Θεό.Ὧρες φωτισμοῦ καί κάθαρσης,εἰρήνης καί ἐλευθερίας!…»
Φυλακές ἀνδρῶν… Σάββατο πρωί… Στόν ἱερό Ναό τοῦ ἁγίου Ἐλευθερίου, ἡ θεία Λειτουργία τελείωσε. Πόση θερμή προσευχή ἔγινε καί σήμερα στόν Λυτρωτή, γιά νά ἀνοίξουν τά σίδερα τῶν φυλακῶν, γιά νά σπάσουν τά σίδερα τῶν παθῶν, γιά νά ἔρθει ἡ πολυπόθητη ἐλευθερία στούς κρατουμένους… Μήν ἀργεῖς, Κύριε…
Ἀπό τά μεγάφωνα τοῦ Σωφρονιστηρίου ἀναγγέλλεται: «Ἦρθαν οἱ Ἱεροκήρυκες. Ὅποιος κρατούμενος ἐπιθυμεῖ, ἄς κατέβει γρήγορα στό Ναό…».
Σέ λίγο οἱ Ἱεροκήρυκες ὑποδέχονται μέ πολλή ἀγάπη, ὅπως ἄλλωστε κάθε Σάββατο, ἐκείνους πού λαχταροῦν νά ἀκούσουν τόν Λόγο τοῦ θεοῦ.
Ἐκείνους, πού μέσα στήν ἀσφυξία τῆς ἀνελευθερίας τους, θέλουν νά ἀναπνεύσουν, νά ξεκουραστοῦν, νά φωτιστοῦν, νά ἐλπίσουν, νά πιαστοῦν ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Καί τήν ἔχουν μεγάλη ἀνάγκη.
Εἶναι ἡ μοναδική τους παρήγορη διέξοδος… γιά ἀνακούφιση…, γιά ὄνειρα…, γιά ἀληθινή ζωή…Ἕνας, δυό, τρεῖς… εἴκοσι λεπτά! Προσκυνοῦν μέ σεβασμό τίς ἅγιες εἰκόνες καί τακτοποιοῦνται στίς
θέσεις τους…
Τό σημερινό μάθημα ἀναφέρεται στά πρόσωπα τοῦ Γολγοθᾶ. Στά πρόσωπα, πού πλαισίωναν τόν Ἐσταυρωμένο Θεάνθρωπο στίς πιό τραγικές του ὧρες.
Μέ ἀπόλυτη σιγή καί συγκινητική κατάνυξη παρακολουθοῦν καί ρουφοῦν… Στό τέλος μέ πολλή ἁπλότητα ἐκφράζουν τίς ἐντυπώσεις, τίς ἀπορίες, τούς προβληματισμούς τους, συζητοῦν…
– Ἐμένα, μοῦ ἔκαμε τρομερή ἐντύπωση, λέει κοφτά ἕνας γεροδεμένος, ὁ Ληστής! «Τόν πάω!» Πάρα πολύ μοῦ ἄρεσε! Ἦταν ἀνέλπιστα τυχερός…
Βλέπετε μποροῦμε στήν ζωή μας νά ἐμπνεόμαστε καί ἀπό ἀρνητικά πρότυπα, ἀκόμη καί ἀπό ληστές, πού βρῆκαν ὅµως τόν σωστό δρόμο, τό δρόμο τοῦ Θεοῦ…
-Ἐξήγησέ μας γιατί θαύμασες τόσο πολύ τόν Ληστή;
– Γιατί μέ μία μόνο κουβέντα του, συγχώρα με, Θεέ µου, «μνήσθητί μου, Κύριε», σώθηκε, τοῦ σβήστηκαν ὅλα του τά κρίματα, κέρδισε τόν Παράδεισο καί ἦταν ὁ πρῶτος πού μπῆκε.
∆έν τό χωράει ὁ νοῦς μου πόσο τόν συμπόνεσε καί πόσο τόν κατάλαβε ὁ Χριστός! Τόν ἀγάπησα αὐτόν τόν Ληστή. Θέλω νά τοῦ μοιάσω, νά ἔχω τήν τύχη του…
– Μακάρι, Μακάρι, ὁλόψυχα σοῦ τό εὐχόμαστε. Ἀφοῦ τόσο τό θέλεις, θά γίνει αὐτό. Μέ μία προϋπόθεση: νά μοιάσεις στόν Ληστή ὄχι μόνο στήν βαθιά του μετάνοια, ἀλλά καί σέ κάτι ἄλλο σπουδαῖο πού ἔκαμε:
– Ποιό εἶναι αὐτό;
– Νά τοῦ μοιάσεις στήν ὁμολογία του. Τί εἴπαμε ὅτι ὁμολόγησε; Ὅτι ὁ Χριστός εἶναι Βασιλιάς καί ὅτι ὁ ἴδιος εἶναι ἁμαρτωλός! «Ἐμεῖς δίκαια τιμωρούμεθα καί ἀπολαμβάνουµε ἄξια γιά αὐτά πού πράξαμε…»

Ἡ μετάνοια ὁδηγεῖ στήν ὁμολογία καί αὐτή στή Λύτρωση. Αὐτή τήν ὁμολογία τήν λέμε ἀλλιῶς ἐξοµολόγηση. Ὁ Χριστός δίδαξε τούς μαθητές Του πῶς νά εἶναι σωστοί ἐξομολόγοι. Καί ὁ Ἴδιος αὐτό ἔκανε πάνω στόν Σταυρό. Ὁ Ληστής ἐξομολογήθηκε καί ὁ Χριστός τόν συγχώρησε…
– Αὐτό δέν τό ἤξερα ἔτσι, δέν τό εἶχα καταλάβει.
– Σκέφτηκες ποτέ νά ἐξομολογηθεῖς; Ἔνιωσες αὐτή τήν ἀνάγκη; Θέλεις νά ἐξομολογηθεῖς, νά Τοῦ ὁμολογήσεις ὅλα μέ συντριβή, ταπείνωση καί εἰλικρίνεια; Θέλεις νά σωθεῖς;
– Ναί! Θέλω! Θέλω καί πολύ γρήγορα! Ὅμως θά μοῦ φέρεις ORIGINAL παπά. Ὄχι ἀπό αὐτούς τῶν φυλακῶν. ∆έν τούς ἐμπιστεύομαι. Φοβᾶμαι μήπως… Καταλαβαίνεις…
– Εἶναι σπουδαῖοι ἐξομολόγοι οἱ Ἱερεῖς τῶν φυλακῶν. Ὅμως, ἐπειδή σέ καταλαβαίνω, θά σοῦ φέρω ORIGINAL, ὅπως τόν ζήτησες…
– Θά τόν περιμένω μέ ἐνδιαφέρον καί ἀγωνία.
Ἔγινε!…
– Μήπως θέλει καί κάποιος ἄλλος νά ἐξομολογηθεῖ; Μήπως κάποιος θέλει νά πάρει τή θέση τοῦ ∆ιονύση, πού ζήτησε κι ἐκεῖνος ORIGINAL ἐξομολόγο, ἀλλά δέν πρόλαβε, γιατί μετακινήθηκε
ἀναπάντεχα σέ ἄλλη φυλακή;
-Ἐγώ! Ἐγώ θέλω νά ἐξομολογηθῶ…
– Ἐσύ; Ρωτάει ἀπότομα καί δύσπιστα ὁ Ἀρχιφύλακας, πού πάντα φρουρεῖ στό Ναό τήν ὥρα τούτη. Ἐσύ, θέλεις ἀλήθεια νά ἐξομολογηθεῖς;
– Ναί! Θέλω καί μάλιστα πολύ! Τό ἀποφάσισα! Καί ξέρεις γιατί; Τό εἶχα μέσα µου, τό σκεφτόμουνα συνέχεια, ἔνιωθα τήν ἀνάγκη νά ξαλαφρώσω, ἀλλά δέ μοῦ δινόταν ἡ εὐκαιρία.

Κάθε Σάββατο πρωί δουλεύω στά μαγειρεῖα. Σήμερα γιά πρώτη φορά, κατά παράξενο τρόπο μέ ἐξαίρεσαν. Ἔ, δέν εἶναι τυχαῖο αὐτό! ∆έν εἶναι τυχαῖο! Κατάλαβες, ἀρχιφύλακα; Θέλω νά ἐξομολογηθῶ…


– Συγχαρητήρια καί στούς δυό σας, πού πήρατε αὐτή τήν ἡρωική ἀπόφαση. Καλή σας προετοιμασία… Ἡ συγκέντρωση τελείωσε.

Ο ORIGINAL Πνευματικός ἦρθε τήν καθορισμένη ἡμέρα ὁλοπρόθυμος. Ὧρες κράτησε ἡ ἐξομολόγηση τῶν δύο κρατουμένων… Ὧρες μυστηρίου καί ἀγάπης. Ὧρες εἰλικρίνειας καί συμφιλιώσεως µέ τόν Θεό. Ὧρες φωτισµοῦ καί κάθαρσης, εἰρήνης καί ἐλευθερίας!

Βγαίνοντας ἀπό τήν ORIGINAL ἐξομολόγηση ὁ ἕνας εἶπε βουρκωμένος: «Ἀπό σήμερα μπορῶ νά χαµογελάω!»

Ὁ ἄλλος τόνισε μέ πεῖσμα: «∆έν μέ νοιάζει νά σαπίσω στή φυλακή. Ἀπό αὐτή τή στιγμή νιώθω ἐλεύθερος…» καί πολλή χαρά ἔβγαινε ἀπό τό πρόσωπό του.

∆όξα Σοι, Κύριε!…

Εὐλόγησε τούς ORIGINAL ἐξομολογουμένους καί τούς ORIGINAL Ἐξομολόγους…

Η.Μ.

Σημείωση: Ὁ πρῶτος ἀπό τούς δύο κρατουμένους, ὅταν πῆρε ἄδεια, πῆγε στό Ἅγιον Ὄρος καί συνάντησε τό Γέροντα, μέ τόν ὁποῖο εἶχε μιλήσει στήν ἁγνή του νιότη! Ἐκεῖνος, ὅταν τόν εἶδε, τόν ἀναγνώρισε, συζήτησε μαζί του, ἔβγαλε τό σκοῦφο του, σηκώθηκε ὄρθιος καί τοῦ εἶπε πρίν τόν ξεπροβοδίσει:

– Εἰκοσιπέντε χρόνια σέ περίμενα. Τώρα μπορῶ νά πεθάνω ἥσυχος!»
Πηγή: Περιοδικό «Ἡ ∆ρᾶσις µας »Τεῦχος 466
Ἀντιγραφή γιὰ τὸ «σπιτὰκι τῆς Μέλιας»

Ἁγία Ἄννα
Τριμηνιαῖο περιοδικό Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίας Ἄννης Κατερίνης
Ἔτος 13ο – † Ἰανουάριος – Μάρτιος 2010 – Τεῦχος 101ο

Εἰκόνα: «Λευκά περιστέρια δραπετεύουν ἀπό τό κλουβί » ἔργο τῆς Melani Pyke

τὸ «σπιτὰκι τῆς Μέλιας»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.

Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.