Στην αρχή της πνευματικής μου ζωής λέγοντας «Χαῖρε, ὁλκὰς τῶν θελόντων σωθῆναι ...» δεν ήξερα τι σημαίνει ὁλκὰς, δεν είχα ψάξει. Και το κρατούσα απορία μέσα μου, αλλά σε κανέναν δεν την είχα πει.
(Ο Γέροντας) ήρθε μια μέρα, με πήρε και πήγαμε προσκύνημα στον Όσιο Πατάπιο, στο Λουτράκι. Βγαίνοντας από το σπήλαιο κατευθύνθηκα προς το υπαίθριο «μπαλκόνι» ατενίζοντας τον Ισθμό. Ένα καράβι έβγαινε από τον Ισθμό και μπροστά του ένα ρυμουλκό το έσερνε. Με πλησίασε αθόρυβα και μου λέει:
«Κοίτα το ρυμουλκό....Αυτό είναι η Παναγιά μας...ὁλκὰς τῶν θελόντων σωθῆναι...Ρυμουλκό της ψυχής μας!»
Το είπε και μου γύρισε πλάτη πηγαίνοντας προς την εκκλησιά για να μην τον ρωτήσω...
Το διορατικό του χάρισμα είχε γίνει και σε μένα γνωστό με διάφορα περιστατικά.
Άλλες πάλι που τον έπαιρνα τηλέφωνο να του πω ένα θέμα έλεγε:
"Μην μου πεις τίποτα... ξέρω τι έχεις, τι περνάς... η Παναγιά θα βοηθήσει"
Αφήνοντας πάντα την αίσθηση ότι η διόραση του συνοδευόταν με επίγνωση κατάληξης.
Άλλες φορές πάλι σε χρόνο μηδέν έδινε τη γνώση ενός γεγονότος που εξηγούσε αλυσίδα γεγονότων.
Γνώση που απλά ήταν αδύνατον να έχει κάποιος αν ο Θεός δεν αποκάλυπτε...
Στο καθαρότατο δοχείο της ψυχής του οι εκλάμψεις του Παναγίου φωτός αποκάλυπταν όλα όσα είχε ανάγκη η ψυχή του αδερφού που είχε μπροστά του...
Την ευχή του να έχουμε!
Μαρτυρία από τον Κωνσταντίνο Σύμπουρα
(Η κάρτα στη μνήμην του Αγίου Γέροντα και στην ενίσχυση των πνευματικών του παιδιών...
από τον "αμφοτεροδέξιο" & τους συν αυτώ...)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.
Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.