Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ

 

Του Ανδρέα Χριστοφόρου

Πρώτα η Πίστη, η εμπιστοσύνη στις Εντολές του Χριστού!

Οι Εντολές του Χριστού είναι ο κωδικός της Ζωής και της Δημιουργίας του Τριαδικού Θεού.

Ο διψασμένος για Αγάπη και Αλήθεια, μόλις διαβάζει το Ευαγγέλιο, αισθάνεται έλξη καρδιακή και μυστική πληροφορία ότι στο Ευαγγέλιο μιλάει με Αγάπη ο Χριστός και οι Εντολές Του είναι οι καθημερινές συνταγές της Αγάπης.

Αισθάνεται την ανάγκη να τις φυλάξει στην Καρδιά του ώστε κάθε κίνηση καρδιάς δηλαδή Επιθυμίας Λογισμού και Πράξης να είναι Αγάπη προς τον Θεό και τον πλησίον.

Αισθάνεται ότι η Αγάπη στον Θεό και τον πλησίον είναι η Αγάπη που ζητά για τον εαυτό του.

Τηρεί τις Εντολές, τί σημαίνει;

Σημαίνει τις φυλάσσει με προσοχή ως θησαυρό στην καρδιά του, όπως η Παναγία ζούσε και το μαρτυρεί ο Χριστός όταν κάποια φωνή είπε γι αυτήν:

Μακαρία η κοιλία η βαστάσα σε και μαστοί ους εθήλασας και απάντησε ο Χριστός για το πώς ζούσε η Μητέρα Του:

Μακάριοι οι ακούοντες τον Λόγον του Θεού και φυλάσσοντες Αυτόν!

Είναι Φώς οι Εντολές διότι μέσα είναι ο Χριστός γι αυτό ο ΑΜΕΣΟΣ ΚΑΡΠΟΣ αυτής της Τήρησης των Εντολών είναι η Μετάνοια.

Τι γίνεται όταν φυλάσσουμε τις Εντολές;

Το Φως των Εντολών που είναι ο Χριστός αποκαλύπτει στη συνείδηση την Αμαρτωλότητα μας που είναι σκοτάδι.

Η Θέα της Αμαρτωλότητας προκαλεί πόνο και βάρος στη ψυχή γιατί είναι αντίθετη Ζωή η Αμαρτωλότητα με την Ζωή των Εντολών.

Η Αμαρτωλότητα εμφανίζεται στη Συνείδηση ως μίσος, κακία, θλίψη, παράπονο, κατάκριση ασθένεια!

Μια διάθεση αποστροφής της Αμαρτωλότητας, γενιέται να γίνει εμετός να ξαλαφρώσει ο προσευχόμενος!

Ο πόνος αυτός και η διάθεση να ξαλαφρώσω και να θεραπευτώ προκαλεί πόθο Προσευχής στον Χριστό για Συγχώρεση

Ο Χριστός βλέπει όλη αυτή τη διάθεση μεταστροφής και ενεργοποιεί μέσα από το Βάπτισμα και το Χρίσμα που λάβαμε, τη Μετάνοια!

Δάκρυα συντετριμμένης καρδίας που είναι λύπη και πόνος διότι ζούμε ενάντια στις Εντολές που είναι μέσα ο Χριστός και η Αγάπη Του, αναβλύζουν από τα μάτια μας που ενώ προσευχόμαστε ξαφνικά γίνονται δάκρυα Χαράς γιατί έρχεται η Άφεση, η Συγχώρεση της Αμαρτωλότητας μας.

Φεύγει το βάρος και νιώθουμε, σαν να πετάμε, μια πρωτόγνωρη Ουράνια Πραότητα Ειρήνη Χαρά, Αγαθοσύνη. ο Χριστός είναι Παρών!

Η Ημέρα ξεκινάει ευλογημένη κάθε μέρα όταν αυτή είναι η Προσευχή μας και κλείνει Ειρηνικά όταν έτσι προσευχόμαστε πριν κοιμηθούμε.

Η διάρκεια της Ημέρας είναι εργασία Αγάπης, διότι παρατηρούμε την αμαρτωλότητα που εξέρχεται από την καρδία μας, Μετανοούμε και Συγχωρούμε !

Αυτή η Προσευχή Μετανοίας, μας ερμηνεύει όλες τις Εκκλησιαστικές Προσευχές και Τροπάρια, τον Όρθρο τη Θεία Λειτουργία τις Ακολουθίες την Παράκληση τους Χαιρετισμούς, διότι όλες αυτά γράφτηκαν από Καρδιές Ανθρώπων Μετανοίας, αγιασμένων, σαν έκρηξη Αγάπης και Λατρείας προς στον Τριαδικό Θεό και διακονίας στην θεραπεία του Ανθρώπου!

Η Προσευχή αρχίζει πρώτα πάντα Τελωνική και καταλήγει πάντα Δοξολογική, όπως ο Όρθρος είναι Τελωνικός και η Θεία Λειτουργία, Δοξολογία.

Όπως το Πάτερ Ημών όπου ζητάμε και προσφέρουμε Άφεση Αμαρτιών και τελειώνουμε δοξολογικά: ότι Σου εστίν η Βασιλεία και η δύναμις και η δόξα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος!

Τελωνικά καλούμε τον Χριστό να μας συγχωρέσει και να μας θεραπεύσει, μετά συγχωρούμε και εμείς τους άλλους και ενωνόμαστε με τον Χριστό και τους άλλους, Δοξολογικά!

Η περιοδική Εξομολόγηση και συχνή Θεία Κοινωνία, πάντα συνοδεύουν την Μετάνοια που είναι η Αναπνοή μας!

Έτσι, μεταμορφώνεται σιγά σιγά η θλίψη και το Μίσος σε Χαρά και Αγάπη.

Η Αμετανοησία και σκληροκαρδία σε Μετάνοια και ευφροσύνη.