Ο σοφός Αδάμ

Τέλος, ο Θεός δίνει την γνώση στον άνθρωπο, όχι όμως και την γνώση του κακού. Συνεπώς, ο άνθρωπος είναι σοφός από την δημιουργία του και δεν απέκτησε σοφία και λόγο μετά από εκατομμύρια χρόνια, μέσω των μεταλλάξεων. Είναι σημαντικό να το κατανοήσουμε αυτό, διότι η κατεχόμενη επιστήμη διδάσκει ότι η γνώση άρχισε να γίνεται κτήμα του ανθρώπου σταδιακά, λίγο λίγο, από τυχαίες παρατηρήσεις και από την προσαρμογή στο περιβάλλον.

Έτσι, από τις ελάχιστες γνώσεις των πρωτόγονων ανθρώπων φτάσαμε στο σύγχρονο μεγαλείο της επιστήμης! Ενώ έγινε το αντίθετο, από το πλήθος των γνώσεων που είχε ο Αδάμ οι άνθρωποι άρχισαν να παρακμάζουν και να οδηγούνται στην αμάθεια και τον πρωτόγονο τρόπο ζωής.

Όπως σήμερα οι άνθρωποι κατασκευάζουν ηλεκτρονικούς υπολογιστές, οι οποίοι έχουν από το εργοστάσιο κάποια προγράμματα και εφαρμογές ενσωματωμένες στον «εγκέφαλό» τους, το Software, έτσι είχε και ο Αδάμ έτοιμες έμφυτες γνώσεις, ως δώρο. Παραδείγματος χάριν, ο Αδάμ είχε την γνώση της γεωργίας και την δίδαξε στα παιδιά του. Επίσης είχε την γνώση της ναυσιπλοΐας, γι’ αυτό και οι πρώτοι άνθρωποι ξέρουν να φτιάχνουν βάρκες και να ταξιδεύουν στα νησιά.

Εντούτοις, ενώ όλοι οι πρώτοι άνθρωποι διδάχθηκαν τα ίδια πράγματα από τον Αδάμ, βλέπουμε ότι δεν αξιοποίησαν με τον ίδιο τρόπο αυτές τις γνώσεις. Υπήρχαν φυλές, για παράδειγμα, που δεν έγιναν ποτέ γεωργοί, αλλά προτίμησαν να ζουν σαν τροφοσυλλέκτες. Μέχρι σήμερα υπάρχουν τέτοιες φυλές ιθαγενών, στον Αμαζόνιο, στην Αφρική, στην Αυστραλία (Αboriginal).

Από το βιβλίο του ιστορικού-αρχαιολόγου Διοδώρου Ράμμου: Ορθοδοξία και Αρχαιολογία, σελ. 24-25