10.9.22

Ευαγγελική περικοπή Κυριακής προ της υψώσεως

  


ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ Γ´ 13 - 17


13 κα οδες ναββηκεν ες τν ορανν ε μ  κ το ορανο καταβς, ὁ υἱὸς το νθρπου  ν ν τ οραν.
14 κα
 καθς Μωϋσς ψωσε τν φιν ν τ ρμ, οτως ψωθναι δε τν υἱὸν το νθρπου,
15 
να πς  πιστεων ες ατν μ πληται λλ’ χ ζων αἰώνιον.
16 Ο
τω γρ γπησεν  Θες τν κσμον, στε τν υἱὸν ατο τν μονογενῆ δωκεν, να πς  πιστεων ες ατν μ πληται λλ’ χ ζων αἰώνιον.
17 ο
 γρ πστειλεν  Θες τν υἱὸν ατο ες τν κσμον να κρν τν κσμον, λλ’ να σωθ  κσμος δι’ ατο


Ερμηνευτική απόδοση Ι. Θ. Κολιτσάρα


13 Κανείς δε δεν ανέβηκε στον ουρανόν, δια να μάθη εκεί και διδάξη εις σας αυτάς τας αληθείας, παρά μόνον αυτός που κατέβηκε από τον ουρανόν και έγινε δια της ενανθρωπήσεως υιός του ανθρώπου και ο όποιος εξακολουθεί, καθ' ον χρόνον ζη εις την γην, να είναι και στον ουρανόν ως Θεός.
14 Οπως δε ο Μωϋσής εκρέμεσε υψηλά το χάλκινι φίδι εις την έρημον, δια να το αντικρύζουν με πίστιν οι Ισραηλίται και να σώζωνται από το θανατηφόρον δηλητήριον των φιδιών της ερήμου, έτσι, σύμφωνα με το πάνσοφον σχέδιον του Θεούπρέπει να κρεμασθή και ο υιός του ανθρώπου επάνω στον σταυρόν.
15 Και τούτο, δια να μη καταδικασθή εις την αιωνίαν απώλειαν κανένας από εκείνους, που θα πιστεύσουν εις αυτόν, αλλά να κερδήση και να έχη την αιώνιον ζωήν.
16 Διότι τόσον πολύ ηγάπησεν ο Θεός τον βυθισμένον εις τας αμαρτίας κόσμον, ώστε παρέδωκεν εις σταυρικόν θάνατον τον μονογενή του Υιόν· δια να μη καταδικασθή εις την αιωνίαν απώλειαν κάθε ένας που θα πιστεύη εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον.
17 Διότι δεν έστειλεν ο Θεός τον Υιόν του στον κόσμον δια να κρίνη και καταδικάση τον κόσμον, αλλά δια να σωθή ο κόσμος με την θυσίαν αυτού. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.

Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.