10.6.23

Αποστολικό ανάγνωσμα Κυριακής Α΄ Ματθαίου

  


Προς Εβραίους (ια΄ 33 – ιβ΄ 2)




δελφοί, ο πατέρες μν, δι πστεως κατηγωνσαντο βασιλεας, εργσαντο δικαιοσνην, πτυχον παγγελιν, φραξαν στματα λεντων, σβεσαν δναμιν πυρς, φυγον στματα μαχαρας, νεδυναμθησαν πσθενεας, γενθησαν σχυρο ν πολμ, παρεμβολς κλιναν λλοτρων·λαβον γυνακες ξ ναστσεως τος νεκρος ατν· λλοι δτυμπανσθησαν, ο προσδεξμενοι τν πολτρωσιν, να κρεττονοςναστσεως τχωσιν· τεροι δ μπαιγμν κα μαστγων περαν λαβον, τι δ δεσμν κα φυλακς· λιθσθησαν, πρσθησαν, πειρσθησαν, ν φνμαχαρας πθανον, περιλθον ν μηλωτας, ν αγεοις δρμασιν,στερομενοι, θλιβμενοι, κακουχομενοι, ν οκ ν ξιος  κσμος, νρημαις πλανμενοι κα ρεσι κα σπηλαοις κα τας πας τς γς.
Κα οτοι πντες μαρτυρηθντες δι τς πστεως οκ κομσαντο τνπαγγελαν, το Θεο περ μν κρεττν τι προβλεψαμνου, να μ χωρςμν τελειωθσι.
Τοιγάρουν κα μες, τοσοτον χοντες περικεμενον μν νφος μαρτρων,γκον ποθμενοι πντα κα τν επερστατον μαρταν, δι' πομονς τρχωμεν τν προκεμενον μν γνα, φορντες ες τν τς πστεωςρχηγν κα τελειωτν ησον, ς ντ τς προκειμνης ατ χαρςπμεινε σταυρν, ασχνης καταφρονσας, ν δεξι τε το θρνου το Θεοκεκθικεν.

πόδοση στη νεοελληνική:

δελφοί, ο πατέρες μας, μ τν πίστιν νέτρεψαν βασίλειακαναν ργα δικαιοσύνης, πέτυχαν τν πραγματοποίησιν ποσχέσεων το Θεο,φραξαν στόματα λεόντων, σβησαν τν δύναμιν φωτις, διέφυγαν τν σφαγήν, γιναν π δύνατοι δυνατοί, γιναν σχυρο σ καιρν πολέμου,τρεψαν ες φυγν παρατάξεις τν χθρν. Γυνακες λαβαν τος νεκρούς των δι’ ναστάσεως, λλοι δ βασανίσθησαν κα δν δέχθησαν νφεθον λεύθεροι, δι ν πιτύχουν μίαν λλην καλυτέραν νάστασιν.λλοι δοκιμάσθησαν μ μπαιγμος κα μαστίγωσιν, κόμη δ κα μδεσμ κα φυλακήν. λιθοβολήθησαν, πριονίσθησαν, πέστησαν πολλς δοκιμασίας, θανατώθησαν μ μάχαιραν, περιπλανντο φοροντες δέρματα προβάτων κα δέρματα αγν, στεροντο, πέφεραν θλίψεις κα κακουχίας, (νθρωποι δι τος ποίους δν το ξιος  κόσμος), πλανντο σ ρήμους κα σ βουν, σ σπήλαια κα σ τρύπες τς γς.
λοι ατοί, ν κα εχαν καλν μαρτυρίαν δι τν πίστιν τους, δν λαβαν,τι εχε ποσχεθε  Θεός, διότι εχε  Θες προβλέψει κάτι καλύτερονναφορικς μ’ μς δι ν μ φθάσουν κενοι ες τν τελειότητα χωρςμς.
πομένως, φο χομεν γύρω μας να τόσον μεγάλο σύννεφο πμάρτυρας, ς ποτινάξωμεν κάθε βάρος κα τν μαρτίαν,  ποία εκολα μς μπλέκει, κα ς τρέχωμεν μ πομονν τ γώνισμα το δρόμου ποεναι μπρός μας, μ τος φθαλμούς μας προσηλωμένους πρς τν ρχηγν κα τελειωτν τς πίστεώς μας, τν ησον,  ποος, χάριν τς χαρς ποτν νέμενε, πέμεινε σταυρόν, περιφρονήσας τν ασχύνην, κα κάθησε ες τ δεξι το θρόνου το Θεο.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.

Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.