Όταν είδε τα κυπαρίσσια να λυγίζουν, αναφώνησε: «Δόξα τω Θεώ! Τώρα πιστεύω!»

             


Άγιος Γεώργιος Καρσλίδης 4 Νοεμβρίου

“Ήρθε η ώρα να μπει στο μνήμα… Έβαλαν τη ράβδο του, τα βιβλία του και άρχισαν να κατεβάζουν το φέρετρο.

Ξαφνικά, τα κυπαρίσσια σταύρωσαν τις κορυφές τους. Από όλον τον κόσμο, που ήταν μία λαοθάλασσα, ακούστηκε μία βοή. Τότε ή Συμέλα Παπαδοπούλου γύρισε κι είπε στόν Μίμη:

«Πές στον Δεσπότη να τον βγάλουμε από την κάσα».

Πήγε τότε ο Μίμης και του το είπε κι αυτός απάντησε:

«Κάντε ό,τι θέλετε!».

Έτσι,ακούμπησαν το φέρετρο δίπλα στόν τάφο, τον έβγαλαν και τον τύλιξαν στόν πανέμορφό του μανδύα μέ τούς χρυσούς αγγέλους. Αφού τον χαιρέτησαν, έπιασαν νά τόν κατεβάσουν στο μνήμα. Τότε το σώμα του διπλώθηκε, σαν να ήταν καθιστός, κι ο αέρας, όπως κουνήθηκε, φανέρωσε το πρόσωπό του, που ήταν κίτρινο σάν φλουρί και τα χείλη του κατακόκκινα! Όπως τόν κατέβαζαν , οι κορυφές των δύο κυπαρισσιών ενώθηκαν κι από το λύγισμά τους ακούστηκε δυνατός θόρυβος! Αυτό το είδε και το άκουσε όλος ο λαός.

Ήταν περίπου τρεις χιλιάδες! Είχαν σκαρφαλώσει ακόμη και στα δένδρα!

Η γερόντισσα Άννα, που είχε παρευρεθεί στην κηδεία, στην αρχή είχε την εντύπωση ότι την έσπρωχνε ο κόσμος. Όταν όμως γύρισε να δει ποιός την σπρώχνει, αντίκρυσε έκπληκτη τον κορμό ενός κυπαρισσιού, που με το λύγισμά του την είχε ακουμπήσει!

Ένας ενωμοτάρχης, όταν είδε τα κυπαρίσσια να λυγίζουν, αναφώνησε:

«Δόξα τω Θεώ! Τώρα πιστεύω!«

Μέχρι τώρα τη γυναίκα μου δεν την άφηνα να πάει στην εκκλησία ούτε και να ανάψει καντήλι…

Τώρα όμως που είδα τα κυπαρίσσια να λυγίζουν…. Πιστεύω!”

ΠΗΓΗ

ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ