"Ιστορίες τρόμου από τα άδυτα".“Escape rooms”, δωμάτια απόδρασης ή διαβολικά

της Αλεξάνδρας Παλαιολόγου,

Πριν από πέντε περίπου χρόνια βρέθηκα στο δωμάτιο του ξαδέλφου μου και τον είδα άυπνο και καταρρακωμένο καθώς όλη νύχτα έπαιζε παιχνίδια στον υπολογιστή. Όταν είδα κάποιες από τις εικόνες τρόμαξα. Ήταν τέρατα που έμοιαζαν ζωντανά σαν να ήταν μέσα στο δωμάτιο και το παιχνίδι ήταν τρομακτικό. Δυστυχώς κατάλαβα πως όλα τα νέα παιδιά από δώδεκα έως και τριάντα ετών, ίσως και μεγαλύτεροι παίζουν με αυτά τα διαβολικά παιχνίδια και εθίζονται καλλιεργώντας ξεκάθαρα στο υποσυνείδητό τους το αίμα και τον τρόμο.

Η λέξη τρόμος διαδόθηκε πολύ γρήγορα μέσα από θρίλερ και δαιμονικά τραγούδια και έτσι φτάσαμε σήμερα να βλέπουμε πως έχουμε γίνει ένα με αυτό και μας αρέσει η αδρεναλίνη που μας προσφέρει ο φόβος. Βλέπουμε νέους να κυκλοφορούν στους δρόμους με βιβλία μαγείας στο χέρι, με εξώφυλλα φαντάσματα και μάγισσες. Να φορούν ρούχα με σατανικά σύμβολα και να γεμίζουν το σώμα τους τατουάζ της νέας εποχής.

Σαν να μην φτάνουν όλα αυτά το παιχνίδι που έχουν στήσει κορυφώνεται στα “Escape rooms”, δωμάτια απόδρασης, που άρχισαν να εμφανίζονται στην Ελλάδα το 2014. Δυστυχώς ενθουσίασαν πολύ και έχουν ανοίξει σε κάθε γωνιά της Αθήνας.

Το πρώτο Escape Room άνοιξε τον Ιούλιο του 2007 στο Kyoto της Ιαπωνίας, από την εκδοτική εταιρεία SCRAP. Αρχικά είχε ένα μόνο δωμάτιο με δυνατότητα να φιλοξενήσει 5-6 παίκτες και εξαιρετικά χαμηλό ποσοστό διαφυγής. Ελάχιστοι ήταν αυτοί που κατάφεραν να δραπετεύσουν από το δωμάτιο. Γρήγορα αντίστοιχα παιχνίδια εμφανίστηκαν στην υπόλοιπη Ασία και από εκεί πέρασαν στην Ευρώπη (με την Ουγγαρία να είναι κομβικό σημείο). Ακολούθησαν η Αυστραλία, ο Καναδάς και οι ΗΠΑ. Σήμερα εκτιμάται ότι υπάρχουν περισσότεροι από 2.800 χώροι σε όλο τον κόσμο.

Μια παρέα 3-6 ατόμων κλειδώνεται σε ένα δωμάτιο. Στη διάθεσή της έχει περίπου 60' για να καταφέρει να αποδράσει, ανακαλύπτοντας στοιχεία, λύνοντας διάφορους γρίφους και ξεπερνώντας εμπόδια.

Τα δωμάτια είναι πάντα θεματικά, περιβάλλονται δηλαδή από μία ιστορία τρόμου (Ιστορίες τρόμου από τα άδυτα)

Μπορείς να είσαι ό,τι θες και όπου θες. Στο παρόν, στο παρελθόν ή στο μέλλον, στην Ελλάδα, στην Κίνα ή στην Αμερική. Όπου κι αν σε τοποθετήσει η ιστορία όμως, είναι σίγουρο ότι θα την πιστέψεις. Η ατμόσφαιρα είναι σκηνοθετημένη με τέτοιο τρόπο που μπορεί να πείσει το μυαλό σου για το οτιδήποτε. Για 60 λεπτά είσαι άλλος, σε άλλη πραγματικότητα.

Το μεγαλύτερο escape room στην Ευρώπη μετράει περισσότερα από 30 δωμάτια σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Κομοτηνή, Γιάννενα, Λάρισα και Χίο (προσεχώς και Κωνσταντινούπολη!). Στην Αθήνα υπάρχουν στο κέντρο 6 δωμάτια και ακόμα 7 στον Πειραιά. Όσοι έχουν παίξει, λένε ότι έχουν εθιστεί. Ρωτήσαμε και μας είπαν για δύο δωμάτια που δεν μπορεί κανένας να τους αντισταθεί. Το πρώτο είναι βασισμένο σε γνωστό βιντεοπαιχνίδι. Βρίσκεσαι σε μια στοιχειωμένη, καταραμένη έπαυλη, που καλύπτεται από μια πυκνή ομίχλη. Πρέπει να βρεις την έξοδο, πριν ηχήσουν οι σειρήνες.

Το διαδίκτυο έχει γεμίσει με διαφημίσεις από αυτή την σατανική μόδα που όλο και εξαπλώνεται, ενώ βγάζουν ακόμα και προσφορές για να μπορούν όλοι να τα επισκεφτούν.

Δεν είναι ο τρόμος που προσπαθούν να σπείρουν. Είναι η εξοικείωση μαζί του και να μας οδηγήσουν σε μία άλλη πραγματικότητα. Σε έναν άλλο κόσμο φανταστικό. Τον διαβολικό κόσμο που έχει σαν μοναδικό σκοπό να καταστρέψει την ψυχή μας.

Τόσο καιρό μιλούσαμε για αόρατο πόλεμο. Τώρα το παιχνίδι έχει αγριέψει και μιλάμε για έναν ορατό πόλεμο του διαβόλου που έχει απλώσει παντού τα πλοκάμια του. Και αναρωτιέμαι, αν αυτή δεν είναι η εποχή του, ποιά είναι ;

Ας προσευχηθούμε για όλα αυτά τα παιδιά, ακόμη και για τους δημιουργούς των τερατωδών χώρων απόδρασης που σπέρνουν τον πνευματικό θάνατο, να τους ελεήσει ο Θεός.

Αλεξάνδρα Παλαιολόγου

για το ιστολόγιο ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΑΥΣ