Σκοπιανό. Τώρα που βρήκαμε παπά, να θάψουμε πέντ’ έξι

Πρώτα ήρθαν οι δηλώσεις Ζαέφ, ότι έχουν γίνει «υπερβολές» από τις προηγούμενες κυβερνήσεις γύρω από τα σύμβολα των Σκοπίων. Μετά, ήρθαν οι δηλώσεις Τσίπρα, ότι ίσως το 2018 να είναι έτος με θετική εξέλιξη στο πρόβλημα με το όνομα των Σκοπίων. Χτες ήρθαν οι δηλώσεις Νίμιτς για πολύ καλύτερη ατμόσφαιρα από όσο παλιά στις συνομιλίες μεταξύ των δύο πλευρών. Όσοι αισιοδοξούν, βλέπουν το τυράκι, αλλά όχι τη φάκα.

Πρώτο ερώτημα: Τι τον έπιασε τον Σκοπιανό πρωθυπουργό να λέει για αδικίες σε βάρος της Ελλάδας από τις προηγούμενες κυβερνήσεις και να προαναγγέλλει ξήλωμα των αγαλμάτων του Μεγαλέξανδρου και μετονομασία του αεροδρομίου της χώρας του;

Πρώτον τον έπιασε ότι είναι πιο έξυπνος από τους προκατόχους του. Οι οποίοι με μια πεισματική πολιτική είχαν καταδικάσει τη χώρα τους να στερείται τεράστιων ωφελημάτων από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, νομίζοντας ότι θα τους προωθήσει η Αμερική ό,τι κι αν κάνει η Ελλάδα. Όπως όταν τους αναγνώρισε ως Μακεδονία.

Δεύτερον δεν του στοιχίζει τίποτε να λέει ωραία λόγια και να αλλάζει θέσεις σε αγάλματα και ονομασίες, αρκεί να μην αλλάζει το μείζον. Και το μείζον είναι τα σχολικά βιβλία, η αλυτρωτική προπαγάνδα και το Σύνταγμα της χώρας που αναφέρεται σ αυτά.

Ο Αλέξης Τσίπρας ήταν σαφής σ αυτό το θέμα προχτές στην τετραμερή των Βαλκανίων. Ζήτησε να σταματήσει «η αχρείαστη ρητορική ότι αποτελούν τους μοναδικούς απόγονους των Μακεδόνων και του Μεγάλου Αλεξάνδρου, η αλυτρωτική ρητορική, και να γίνει αποδεκτή από τους γείτονες μια αμοιβαία αποδεκτή ονομασία».

Όπως παρατηρεί ο αναγνώστης, αλλά και ο πολιτικός και ο διπλωμάτης που ακούνε, ο πρωθυπουργός ζητάει να σταματήσει «η ρητορική». Δεν ζητάει να σταματήσει η ουσία. Ζητάει να μην το φωνάζουν αυτό που μαθαίνουν από τα γενοφάσκια τους. Όχι να σταματήσουν να το μαθαίνουν. Δεν τους ζητάει να σταματήσουν την εθνοκαπηλεία. Τους ζητάει να σταματήσουν να την εξαπολύουν κατά της Ελλάδας!

Ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν είναι τυχαίος. Προέρχεται από τον πολιτικό χώρο που υπερασπίστηκε σθεναρά το δικαίωμα των Σλαβομακεδόνων να είναι Μακεδόνες, να λέγονται Μακεδόνες και να ονομάζονται έτσι. Προέρχεται από τον πολιτικό χώρο που ακούει Μεγαλέξανδρος και βγάζει φλύκταινες και που θεωρεί τον Μακεδόνα αιμοσταγή εισβολέα και όχι Έλληνα. Με τόμους βιβλίων, συγγραμμάτων και πανεπιστημιακών παραδόσεων. Με τεράστια υποστήριξη στα σλαβομακεδονικά κόμματα που κατεβαίνουν στην ελληνική πολιτική σκηνή.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, σε αντίθεση με το ΚΚΕ, που έχει αναθεωρήσει τη στάση του απέναντι στο σλαβομακεδονικό ζήτημα, είναι ο πιο ένθερμος υποστηρικτής του σλαβομακεδονικού αλυτρωτισμού. Είναι το μόνο ελληνικό κόμμα, που βουβάθηκε όταν ο ιστορικός ηγέτης των γειτόνων Κίρο Γκλιγκόροφ είπε δημόσια ότι ο λαός του δεν έχει σχέση με τους Μακεδόνες γιατί ο λαός του είναι Σλάβοι που κατέβηκαν στον Αξιό 7 αιώνες μετά το Χριστό. Χίλια χρόνια μετά τον Αλέξανδρο!

Και τα σημερινά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ είναι εκείνοι που κατηγορούσαν για εθνικιστές τους Έλληνες που αντιδρούσαν στον σλαβομακεδονικό εθνικισμό και αλυτρωτισμό. Ο οποίος, δεν ήταν εθνικισμός! Ήταν Σάββατο!

Ο Ζάεφ τα ξέρει πολύ καλά όλα αυτά. Και δεν έχει καμιά όρεξη να ξαναβρεθεί μπροστά σε αδιέξοδο αν ακολουθήσει τη σκληρή εθνικιστική στάση των προκατόχων του. Η φυσιογνωμία της ελληνικής κυβέρνησης του έρχεται γάντι.

Από τη μία πλευρά θα ξεκουβαλήσει τίποτε αγάλματα του Φίλιππου και του Αριστοτέλη κι από την άλλη θα ονομάσει το αεροδρόμιο Κίρο Γκλιγκόροφ. Θα απαλύνει τα αλυτρωτικά σημεία του συντάγματος και δεν πρόκειται να πειράξει τίποτε από τα σχολικά βιβλία κι από το σύστημα παιδείας που θέλει το λαό του απόγονο των αρχαίων Μακεδόνων. Στο κάτω κάτω, είναι πάνω από 4 γενιές που έχουν μεγαλώσει μ αυτή την πεποίθηση. Θα συνεχίσει να τους ταϊζει με το όραμα της Μακεδονίας του Αιγαίου. Ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν του ζητάει να το κόψει. Να μην το φωνάζει του ζητάει…  Ζάεφ έχει μπροστά του μια σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ και μια της ΕΕ τον Ιούνιο και τον Ιούλιο. Εκεί ελπίζει να έχει άρει τις ελληνικές αντιρρήσεις και να ενταχθεί επιτέλους η χώρα του στην ατλαντική συμμαχία ως επίσημο πλέον προτεκτοράτο των ΗΠΑ στην περιοχή. Οι ίδιοι οι Αμερικάνοι έχουν λυσσάξει εδώ και χρόνια να τους εδραιώσουν στα Βαλκάνια.

Παράλληλα, η πάμφτωχη χώρα μπορεί να ελπίζει σε μια μελλοντική ένταξη στην ΕΕ με τις ευλογίες της Ελλάδας, αν έχει ικανοποιήσει την ελληνική πολιτική σκηνή στο θέμα της ονομασίας τουλάχιστον. Ο Ζάεφ είναι αρκετά ευφυής για να έχει καταλάβει ότι μ αυτή την ελληνική κυβέρνηση η ευκαιρία είναι μοναδική. Όπως το έχουν καταλάβει και οι Αμερικάνοι! Ο κ Τσίπρας είναι ο άνθρωπός τους.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός έχει δρομολογήσει το θέμα της Σούδας χωρίς να έχει ανοίξει ρουθούνι στους ελληνικούς δρόμους. Μέχρι που πορεύτηκαν και στην αμερικάνικη πρεσβεία οι συριζαίοι στις 17 Νοέμβρη! Ο Τραμπ, που από διάβολος έγινε άγγελος του καλού (!), μπορεί να είναι πολύ ευχαριστημένος, όπως και όλο το αμερικανικό στρατιωτικό ιερατείο:

Η αγαπημένη τους Αλβανία μπορεί να κατεδαφίζει τα σπίτια των Ελλήνων ανενόχλητη, αλλά ο Αλβανός ηγέτης να συνομιλεί με την ελληνική κυβέρνηση επί όλων των θεμάτων (!) ώστε να υπάρχει αδιατάραχτη ατμόσφαιρα στην περιοχή για τα αμερικανικά συμφέροντα. Με τους Βορειοηπειρώτες θα ασχολούμαστε τώρα;

Ο κ Τσίπρας συνομιλεί για το Κυπριακό με τους άλλους εμπλεκόμενους, όχι με βάση τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, όπως είναι η πάγια ελληνική πολιτική, αλλά με βάση τις προτάσεις του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ! Ο οποίος προωθεί λύση Ανάν, που είναι η αμερικανική βούληση!

Ο κ Τσίπρας έχει εγκαταστήσει τον Νατοϊκό στόλο στο ανατολικό Αιγαίο για να αποτρέπει μαζικές εισόδους μεταναστών, ανάγοντάς τον έτσι σε μόνιμο τοποτηρητή της περιοχής, μέσα στην υποτιθέμενη ελληνική κυριαρχία! Χωρίς μάλιστα να αποτρέπει τη διαρκή τουρκική στρατιωτική επιθετικότητα σε θάλασσα και αέρα. Τοποτηρητής δωρεάν!

Ο κ Τσίπρας έχει παραγκωνίσει το αντιπαθητικό για τους Αμερικάνους αραβικό στοιχείο από την ελληνική εξωτερική πολιτική, αγνοώντας ότι η Ελλάδα έχει πολιτικά, οικονομικά και γεωπολιτικά συμφέροντα και τεράστια πολιτιστική και οικονομική περιουσία στη Μέση Ανατολή να υπερασπίζεται.

Ο κ Τσίπρας είναι αυτό που λένε Αμερικάνοι και Ευρωπαίοι «ο άνθρωπος για όλες τις δουλειές». Και τις διεκπεραιώνει χωρίς να λέει και όχι. Πού θα βρουν άλλον τόσο πρόθυμο για μια καρέκλα.

Γ Παπαδόπουλος- Τετράδης

Πηγή