Του Αγίου Αντωνίου του μεγάλου.

Ο Άγιος Αββάς Αντώνιος, διαμένοντας κάποτε στην έρημο, βρέθηκε στην ακηδία και σε πολύ σκοτείνιασμα των λογισμών του. Έλεγε λοιπόν στον Θεό:
" Κύριε, θέλω να σωθώ, αλλά δε με αφήνουν οι λογισμοί μου. Τι να κάμω μέσα σ΄αυτή τη θλίψη μου; Πώς να σωθώ;". Βγαίνει λοιπόν για λίγο έξω από το κελί του. Και βλέπει κάποιον σαν τον εαυτό του. Εκείνος ο άνθρωπος καθόταν και εργαζόταν. Ύστερα άφηνε το εργόχειρό του, σηκωνόταν και προσευχόταν. Και πάλι καθόταν και έφτιαχνε πλεξούδες. Κατόπιν δε, ξανασηκωνόταν για να προσευχηθεί. Και ήταν Άγγελος Κυρίου, σταλμένος για να διορθώσει και να ασφαλίσει τον Αντώνιο. Άκουσε λοιπόν τον Άγγελο να του λέει: " Έτσι κάνε και θα σωθείς". Ακούγοντας δε αυτά τα λόγια, πολλή χαρά πήρε και θάρρος. Και έτσι κάνοντας, σωζόταν.

Απο το βιβλίο : Είπε Γέρων 
Εκδ. Οικος "Αστήρ" Αλ. κ΄Ε. Παπαδημητρίου.
Επιλογή: Μάριος Μιχαηλίδης.