Η εξάπλωση των ανθρώπων στην γη

 

Η εξάπλωση του νεολιθικού πολιτισμού στην γη.

Δεν πρέπει να μας ξενίζει το γεγονός ότι μέσα σε λίγα χρόνια εξαπλώθηκαν οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο. Αν ένας άνθρωπος διανύει κατά μέσο όρο 30 χιλιόμετρα την ημέρα, μέσα σε τρία ή το πολύ τέσσερα χρόνια θα έχει φτάσει στην άλλη άκρη του κόσμου!

Με αυτά τα δεδομένα, αν ομάδες ανθρώπων ξεκίνησαν γύρω στο 5450 π.Χ. να φεύγουν από την Μεσοποταμία, μέσα σε πέντε χρόνια το πολύ θα είχαν κατοικήσει σε όλες τις ηπείρους του πλανήτη, ακόμη και στην Αυστραλία και την Ωκεανία, αρκεί να περπατούσαν κάθε μέρα.

Επιπλέον, εφόσον η στάθμη της θάλασσας ήταν πιο χαμηλά, σε σχέση με το παρόν, ήταν πιο εύκολο να προσεγγίσουν και να κατοικήσουν τα διάφορα νησιά του κόσμου, πολλά από τα οποία εκείνη την εποχή ήταν ενωμένα με την στεριά (οπότε δεν ήταν νησιά, αλλά χερσόνησοι και ακρωτήρια).

Και πώς ήξεραν την διαδρομή ή πού να καταλήξουν; Είμαστε βέβαιοι ότι ο Θεός φρόντισε για αυτό και ή έβαλε στους πρώτους ανθρώπους ως έμφυτη γνώση το πού να οδηγηθούν (όπως στα αποδημητικά πτηνά) ή τους έδινε καθοδήγηση με κάποιον άλλο τρόπο (ίσως με κάποιον Άγγελο οδηγό).

Μια ιδέα για την πρώτη εξάπλωση των ανθρώπων μᾶς δίνει ο προφήτης Μωυσής στο Δευτερονόμιο, λέγοντας: «ὅτε διεμέριζεν ὁ Ὕψιστος ἔθνη, ὡς διέσπειρεν υἱοὺς Ἀδάμ, ἔστησεν ὅρια ἐθνῶν κατὰ ἀριθμὸν ἀγγέλων Θεοῦ» (Δευτερονόμιον 32,8), δηλαδή όταν έδωσε στα έθνη την κληρονομιά τους, όταν χώρισε τα παιδιά του Αδάμ, έβαλε τα όρια των λαών σύμφωνα με τον αριθμό των αγγέλων. Με βάση τον προφήτη Δανιήλ, κάθε έθνος είχε τον φύλακα άγγελό του (Δανιήλ 10,20: Ονομάζει τους αγγέλους άρχοντες των εθνών.)

Από το βιβλίο του ιστορικού-αρχαιολόγου Διοδώρου Ράμμου: Ορθοδοξία και Αρχαιολογία, σελ. 35