Ἡ Οὐκρανία ἕνωσε ΕΕ καί ΝΑΤΟ, ἡ Γάζα διέλυσε τήν Εὐρώπη

                        


Η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ τοῦ ΟΗΕ ἐνέκρινε ἕνα ἄνευ οὐσίας ψήφισμα πού ζητεῖ «ἀνθρωπιστική ἐκεχειρία στήν Γάζα».Καί λέμε ἄνευ οὐσίας, διότι –ὅπως ὅλες οἱ πράξεις τοῦ διεθνοῦς ὀργανισμοῦ– καί τό ψήφισμα αὐτό δέν ἔχει δεσμευτικό χαρακτῆρα. Εἶναι ἕνα εὐχολόγιο. Καί ὡς ἐκ τούτου θά μποροῦσε νά θεωρηθεῖ ὅτι οἱ χῶρες θά μποροῦσαν νά ψηφίζουν μέ βάση τίς ἀρχές τοῦ δικαίου, ἀφοῦ οὕτως ἤ ἄλλως ἡ ψῆφος τους δέν ἔχει τό παραμικρό γεωπολιτικό ἀποτύπωμα.Τοῦ Εὐθ. Π. Πέτρου

Φαίνεται ὅμως ὅτι οἱ Εὐρωπαῖοι δέν τό βλέπουν ἔτσι ἤ ὅτι δέν ἀντιμετωπίζουν μέ τόν ἴδιο τρόπο τίς ἀρχές τοῦ δικαίου. Καί ὅμως αὐτές τίς ἀρχές τοῦ δικαίου ἐπικαλέσθηκαν οἱ ἴδιες χῶρες, ὅταν συνέπηξαν ἑνιαῖο μέτωπο ἐναντίον τῆς Ρωσσίας, ὅταν αὐτή εἰσέβαλε στήν Οὐκρανία. Ὑπῆρξε τότε μία ἀξιοπρόσεκτη συσπείρωσις τῶν κυβερνήσεων (τό τί πιστεύουν οἱ πολῖτες εἶναι τελείως διαφορετικό ζήτημα) τῶν κρατῶν μελῶν τῆς ΕΕ καί τοῦ ΝΑΤΟ, ἡ ὁποία μόλις τούς τελευταίους μῆνες ἔχει ἀρχίσει νά παρουσιάζει ρωγμές, καθώς οἱ ἀνατολικώτερον κείμενες χῶρες τῆς Εὐρώπης –καί ὡς ἐκ τούτου ἐγγύτερον εὑρισκόμενες τῆς Ρωσσίας καί τῆς Οὐκρανίας– δυσανασχετοῦν βλέποντας ὅτι τά προβλήματα πού πλήττουν τίς οἰκονομίες τους, ἐξ αἰτίας τῶν κυρώσεων πρός τήν Ρωσσία, διαιωνίζονται, καθώς ὁ πόλεμος ἔχει περιέλθει σέ ἕνα τέλμα, τό ὁποῖο καμμία ἀπό τίς ἀμέσως ἐμπλεκόμενες χῶρες δέν μπορεῖ νά ὑπερβεῖ. Ἡ πραγματικότης ὑπερβαίνει τίς στρατιωτικές δυνατότητες καί τῆς Ρωσσίας καί τῆς Οὐκρανίας (ὅσο καί ἄν ἐφοδιάζεται ἀπό τούς δυτικούς Συμμάχους.)

Τά γεγονότα τῆς Γάζας θά μποροῦσαν νά ὁδηγήσουν σέ περαιτέρω συσπείρωση τῶν δυτικῶν χωρῶν, καθώς ὑπό μίαν ἔννοια τά πράγματα εἶναι πιό ξεκάθαρα. Ὅλοι συμφωνοῦν ὅτι ἡ Χαμάς πρέπει νά θεωρεῖται τρομοκρατική ὀργάνωσις καί ὅλοι ἐξέφρασαν τόν ἀποτροπιασμό τους γιά τίς ἀπρόκλητες ἐπιθέσεις κατά ἀμάχων. Ὅταν ὅμως ἔφθασε τό ζήτημα στόν ΟΗΕ, ἡ Εὐρώπη ἐμφανίσθηκε ὄχι ἁπλῶς διχασμένη, κυριολεκτικῶς παραλυμένη. Ἄς τό σημειώσουν αὐτό ὅσοι ἐξακολουθοῦν νά διακατέχονται ἀπό τήν ψευδαίσθηση, ὅτι εἶναι ἐφικτή μιά κοινή εὐρωπαϊκή ἐξωτερική πολιτική.

Πόσῳ μᾶλλον μιά κοινή εὐρωπαϊκή ἀμυντική πολιτική. Αὐτά εἶναι ὄνειρα θερινῆς νυκτός. Καί καθώς οἱ χῶρες τῆς ΕΕ εἶναι ὡς ἐπί τό πλεῖστον καί χῶρες τοῦ ΝΑΤΟ, ἡ διάλυσις ἐμφιλοχωρεῖ καί στήν Ἀτλαντική Συμμαχία. Μόνο πού ἐκεῖ τά πράγματα εἶναι κατά πολύ χειρότερα, λόγῳ τῆς συμμετοχῆς τῆς Τουρκίας σέ αὐτήν. Πράγματι ἡ Ἄγκυρα ἐδῶ ἔχει ξεφύγει. «Ἤρθαμε στόν κόσμο καί διδάξαμε στόν κόσμο τί εἶναι ἔθνος, ξεσηκωθήκαμε γιά τή Γάζα, ὅπως κάνουμε γιά ὅλους τούς ἀδελφούς καί τίς ἀδελφές μας» διατρανώνει ὁ Ἐρντογάν. Πῶς θά συνεχίσει τό ΝΑΤΟ νά λειτουργεῖ μέ αὐτόν τόν Ἐρντογάν νά μετέχει στίς Συνόδους Κορυφῆς του; Καί πῶς ἐλπίζουν κάποιοι ἡμέτεροι πολιτικοί νά ἐπιτύχουν προσεγγίσεις καί νά κάνουν τόν Δεκέμβριο σύνοδο ὑψηλοῦ ἐπιπέδου στήν Θεσσαλονίκη;

Ἀλλά ὁμιλοῦμε γιά τήν ἀποδιοργάνωση τῶν δυτικῶν θεσμῶν συλλογικῆς ἀσφαλείας (ἔτσι ὀνομάζονται κατά τήν ὀρθοπολιτική ὁρολογία τό ΝΑΤΟ καί οἱ μηχανισμοί τοῦ «Εὐρωστρατοῦ») ἐνῷ στήν ἴδια τήν χώρα μας δέν μποροῦμε νά συμφωνήσουμε σέ μιάν ἐθνική πολιτική. Αὐτό δέν εἶναι βεβαίως νέο. Τό νέο εἶναι ὅτι τόσο ἡ Κυβέρνησις ὅσο καί ἡ ἀντιπολίτευσις διατυπώνοντας τίς –οὐδόλως τεκμηριωμένες– θέσεις τους ισχυρίζονται ἐλαφρᾷ τῇ καρδίᾳ ὅτι μέ τήν στάση τους εὑρίσκονται στήν σωστή πλευρά τῆς ἱστορίας. Ὅμως ἡ φράσις αὐτή σημαίνει ὅτι «οἱ πράξεις τους θά κριθοῦν στό μέλλον» ἄν ἦσαν σωστές ἀναλόγως τῶν ἐξελίξεων καί τῆς ἐκβάσεως τῶν συγκρούσεων. Καί δέν πρέπει βέβαια νά λησμονοῦμε ὡς Ἕλληνες ὅτι καί οἱ σφαγιασθέντες καί ξερριζωμένοι πρόγονοί μας ἀπό τήν Μικρά Ἀσία εἶχαν ταχθεῖ μέ τήν «σωστή πλευρά τῆς ἱστορίας» ἀναλαμβάνοντας τήν ἐφαρμογή τῆς Συνθήκης τῶν Σεβρῶν, ἀλλά ἡ πραγματική ἱστορία (ὅπως καί οἱ «μετακινηθέντες» σύμμαχοι) εἶχε ἄλλη γνώμη…
ΕΣΤΙΑ