Ο Γαβριήλ ήθελε να γεννηθεί (μέρος 1ο)

Αλεξάνδρα Παλαιολόγου

για το ιστολόγιο "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΑΥΣ"

Έφτασε η στιγμή. Εκείνη η υπεροχή στιγμή που ευλόγησε Ο Θεός την κοιλιά της Κυριακής και της έστειλε ένα υπέροχο μωράκι. Ένα θείο δώρο που γέμισε την ψυχή της χαρά, αγάπη, συγκίνηση και μια μοναδική πληρότητα. Ξαφνικά ένιωσε πως απέκτησε άλλο νόημα η ζωή της. Άρχισε να προσεύχεται περισσότερο καθώς τώρα προσευχόταν για δύο, ενημέρωσε αμέσως τον πνευματικό της και τα πνευματικά της αδέλφια για να προσευχηθούν μαζί της, έτρεξε με την πρώτη ευκαιρία στο πετραχήλι να πάρει ευλογία για να νιώσει ασφαλής, κοινωνούσε και εκκλησιαζόταν πιο συχνά, άρχισε να προσέχει τη διατροφή της, να φροντίζει να είναι ήρεμη, ξεκούραστη και ενημερωμένη για κάθε τι νέο που την περίμενε.

Η πρώτη δοκιμασία δεν άργησε να έρθει. Λίγο πριν κλείσει το πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης κόντεψε να αποβάλλει. Σάστισε για λίγο και άρχισε να κλαίει σαν μικρό παιδί καθώς φοβήθηκε ότι θα χάσει το πιο πολύτιμο δώρο που της έστειλε ο Θεός πριν καν το αποκτήσει. Μάζεψε τα κομμάτια της και πήγε αμέσως στην εκκλησία.

"Εσύ μου το έστειλες Θεέ μου είπε, Εσύ αν θέλεις θα το πάρεις".

Εκκλησιάστηκε, κοινώνησε και προσευχήθηκε για την ψυχή που ήταν μέσα στην κοιλιά της να πάει στον παράδεισο, αν τελικά φύγει. Φυσικά η γιατρός της είπε να ξεκουραστεί αμέσως και να πάρει κάποια χάπια. Άκουσε τη συμβουλή της, αλλά έβαλε πάνω απ' όλα τον Θεό και το θέλημά Του. Έτσι η πίστη της κράτησε αυτό το μικρό σποράκι δυνατό και γρήγορα μεγάλωσε και έφτασε στον 7ο μήνα, οπότε ήρθε η δεύτερη δοκιμασία.

Η Κυριακή περπατούσε αρκετά μόλις σιγουρεύτηκε πως το μωρό της είναι καλά. Ένα πρωινό μετά την εκκλησία βρέθηκε σε ένα κατάστημα. Εκεί λιποθύμησε. Έπεσε κάτω με την κοιλιά. Ζαλιζόταν αρκετά στην εγκυμοσύνη, αλλά τόσο πολύ δεν τον φανταζόταν. Ευτυχώς ήταν ο σύζυγός της μαζί της και την σήκωσε αμέσως. Κάλεσε αμέσως βοήθεια και τη βοήθησε να συνέλθει. Άνοιξε τα μάτια της και μόλις είδε τον καλό, χριστιανό σύζυγό της Μάξιμο ηρέμησε.

"Το μωρό μας; σκέφτηκε. Τι έγινε το μωρό μας;"

Αμέσως το μωρό από την κοιλιά την κλώτσησε σαν να ήθελε να τους ηρεμήσει και να τους δείξει ότι είναι καλά. Ήταν όντως καλά. Από θαύμα σώθηκε ανήμερα του Αγίου Διονυσίου.

Η Κυριακή είχε ήδη συγκλονιστεί από τα μοναδικά συναισθήματα της μητρότητας από την στιγμή που άκουσε την καρδιά του και ζούσε για την στιγμή που θα έβλεπε το μικρό αγγελούδι της. Τον Γαβριήλ όπως θα τον ονόμαζαν.

Ώσπου έφτασε η ώρα της γέννας και της τρίτης και τελικής δοκιμασίας που περίμενε την Κυριακή... 

(η συνέχεια αύριο την ίδια ώρα)

Αλεξάνδρα Παλαιολόγου

για το ιστολόγιο "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΑΥΣ"