(Ἀποκάλυψις Ἀββᾶ ΜΑΚΑΡΙΟΥ)
Λέγει ὁ γέρων: “ Εἰπέ μοι καί τοῦτο, παρακαλῶ· οἱ καταφρονοῦντες τήν Ἁγίαν Κυριακήν ἔχουσι τίποτε τιμωρίαν μετά θάνατον;”
Ἀποκριθείς ὁ Ἄγγελος εἶπεν· “ οὐαί (=ἀλλοίμονον) εἰς αὐτούς, τίμιε Πάτερ! Ὅτι φρικτή κόλασις περιμένει αὐτούς. Εἴ τις καταφρονεῖ τήν Ἁγίαν Κυριακήν, τόν Κύριον καταφρονεῖ, ἀλλά καί ὁ Κύριος αὐτόν, διότι ἡ Κυριακή ἡμέρα, ὁ Κύριος ἐστίν. Καί ὅστις τιμᾷ αὐτήν τόν Κύριον τιμᾷ· ὅστις πάλιν τιμᾷ τήν μνήμην τῶν Ἁγίων καί ὅστις ἑορτάζει τάς μνήμας αὐτῶν βοηθοῦν οἱ ἅγιοι αὐτόν, διότι μεγάλην παρρησίαν ἔχουν προς τόν Θεόν καί ὅτι ζητήσουν παρέχει αὐτοῖς ὁ Κύριος.
Ἀλλ᾿ οἱ ἄνθρωποι ἀπεδίωξαν τόν φόβον τοῦ Θεοῦ ἀπ᾿ αὐτῶν καί οὔτε τόν Θεόν ἔχουν φίλον οὔτε τινά τῶν Ἁγίων, ἀλλ᾿ ἐκολλήθησαν μόνον εἰς τά βιοτικά καί κοσμικά πράγματα, τά καταστρεφόμενα καί φθειρόμενα καί ἀλλοίμονον εἰς αὐτούς!
Γίνωσκε, τίμιε Πάτερ, ὅτι πᾶς ἄνθρωπος, ἤ ἱερεύς, ἤ μοναχός, ἤ κοσμικός, ἤ ἰδιώτης, ὁ ὁποῖος δέν τιμᾷ τήν ἁγίαν Κυριακήν, Θεοῦ πρόσωπον δέν βλέπει οὐδέ ἔχει ἐλπίδα σωτηρίας. Ἀμήν.
Υ.Γ. Ἀπό τό βιβλίον “Στόμα θανάτου”
( Γρηγορίου μοναχοῦ, μαθητοῦ Ἁγίου Βασιλείου τοῦ Νέου)
