Η γιαγιά μου καλή της ώρα, είχε ένα χάρισμα. Με λόγια απλά, κατανοητά, σαν παιχνίδι, μου μάθαινε όλα αυτά που δεν είχα προλάβει ακόμα να μάθω στο σχολείο.
Την αριθμητική την έμαθα κάτω από μια μουριά, κρατώντας στα χέρια μου την αγαπημένη μου κούκλα. Η γιαγιά μου, μεγάλο σχολείο, μ’ ένα κλαδί στο χέρι χάραζε αριθμούς πάνω στο χώμα.
Κάποια μέρα τη ρώτησα: «γιαγιά ποια είναι η πατρίδα μου;»