Θυμάμαι, πριν από μερικά χρόνια, υπηρετούσα σε σχολείο χωριού του νομού Κιλκίς, που βρίσκεται στις υπώρειες του όρους Μπέλες, στα σύνορα με το υπερφίαλο ανθυποκρατίδιο των Σκοπίων.Το σχολείο παλιό, με θέα εξαιρετική στο κατάφυτο βουνό, χρησιμοποιούσαμε ακόμη τις ξυλόσομπες. Κάποια μέρα με επισκέφτηκε ο σχολικός σύμβουλος.
Στην πρόσφατη εκδίκαση υπόθεσης περί διαγραφής φύλου στο Ειρηνοδικείο Αμαρουσίου, ο δικηγόρος του αιτούντος προσπάθησε να στηρίξει νομικά τον πελάτη του, υποστηρίζοντας ότι το δικαίωμα διαγραφής φύλου αποτελεί σύσταση του Συμβουλίου της Ευρώπης και επικαλούμενος δύο αποφάσεις περιφερειακών δικαστηρίων των ΗΠΑ το 2016 για αναγνώριση "ουδέτερου φύλου". Η επίκληση όμως των στοιχείων αυτών είναι παραπλανητική: οι συστάσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης, ως γνωστόν, δεν έχουν κάποια νομική δεσμευτικότητα και πολλές από αυτές δεν υιοθετούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και βεβαίως δεν δεσμεύουν με κανένα τρόπο τα κράτη - μέλη. Οι δε αποφάσεις δύο -περιφερειακών μάλιστα- δικαστηρίων των ΗΠΑ δεν εκφράζουν τη συνολική στάση της χώρας, στην οποία το ουδέτερο φύλο γενικώς δεν αναγνωρίζεται.